بازار؛ گروه خودرو: قطعهسازی را میتوان عامل اصلی توسعه خودروسازی تلقی کرد، اما به دلایل عدیده مانند کمبود نقدینگی، عدم حمایت مالی و جبر تحریمها، قطعه سازی که به عنوان بخش خصوصی فعال در خودروسازی شناخته میشود، همواره بحران مالی را تجربه کرده است. از سویی خودروسازان به جای حمایت مالی از این بخش، اقدام به ایجاد سورسهای موازی برای تامین خواسته خود کردند. این درحالی هست که در صنعت خودروسازی جهان، برای تامین یک قطعه فقط یک تامین کننده وجود دارد.
با این تفاصیل، در بخش پایانی گفتگو با علی چنگی مدیرعامل گروه پژوهش صنعت مدرن معضل تک سورس بودن را بررسی کردیم که در ادامه از نظر خواهیم گذراند:
* در شرایط شیوع کرونا، آیا در خط تولید و نیروی انسانی شما اختلالی ایجاد شد که سبب کاهش مونتاژ شود؟
اواخر سال ۱۳۹۸ با شیوع کرونا، تمام واحدهای تولیدی به دلیل عدم آگاهی نسبت به جزئیات انتقال و نبود پروتکلهای بهداشتی تعطیل شدند. هفته سوم فروردین سال ۱۳۹۹ خودروساز تولید را آغاز کرد. هنگامی که به کارخانه بازگشتیم به دلیل عدم فاصله گذاری مناسب مابین نیروهای انسانی در خط تولید، دانستیم که اگر تولید را آغاز کنیم ممکن هست تمام نیروی انسانی به این بیماری مبتلا شوند. از آنجایی که تولید چراغ در شرایط و محیط بسته انجام میشود، این مساله خطر انتقال را دو چندان میکرد. بزرگترین معضل ما حفظ سلامتی نیروی انسانی بود، با حضور موثر و موکد پزشکان در مجموعه آموزشهای لازم را برای پیشگیری از انتقال کرونا به نیروی انسانی دادیم. با وجود هزار نفر نیروی انسانی قربانی کرونا نداشتیم. تیمی را در کارخانه تشکیل دادیم که بدون اختلال در پروسه تولید، آرایش خط تولید را تغییر دهند. خطوط مونتاژ را از ابتدا ساخته و سپس نصب کردیم. با طراحی سیستم تهویه فشار مثبت و قرار دادن مکندههای قوی جریان هوا در خط ایجاد کردیم، توانستیم در مدت سه ماه ۱۰ خط مونتاژ را نوسازی و افزایش سه برابری فضا کار ایجاد کنیم. دستگاهی را برای پوشش دادن قطعات طراحی و تولید کردیم. در گذشته نه چندان دور، پوشش دهی قطعات به صورت الکترولیت و شیمیایی انجام میشد. اکنون تکنولوژی خلا به عنوان فناوری جدید در این فرآیند استفاده میشود. با این تکنولوژی از مواد آلوده کننده محیط زیست مانند کروم و نیکل که به آبهای زیرزمینی اگر راه یابند فاجعه ملی ایجاد خواهد کرد، استفاده نمیکنیم. در اوج بحران کرونا و تحریم در داخل شرکت دستگاه مذکور را طراحی و تولید و در حال استفاده هستیم. برای این دستگاه مشتری صادراتی داریم.
معمولا در صنعت خودروسازی جهان سرمایه گذاریهای هنگفتی در قطعه سازی انجام میشود. از آنجایی که در صنعت خودرو کشور هنوز به رشد مطلوب نرسیدهایم، توسعه سورس موازی کماکان وجود دارد
* یکی از نگرانیهای قطعه سازان حضور سورسهای موازی است، به سایر تولیدکنندگان چه توصیهای میکنید که فقط قطعات آنها در خط حضور و خودروساز آنها را به عنوان تک سورس قطعه بشناسند؟
معمولا در صنعت خودروسازی جهان سرمایه گذاریهای هنگفتی در قطعه سازی انجام میشود. از آنجایی که در صنعت خودرو کشور هنوز به رشد مطلوب نرسیدهایم، توسعه سورس موازی کماکان وجود دارد. زمانی که در خصوص سرمایهگذاری محصول جدید توسط خودروساز سخن میگویم، مبالغ میلیون دلار را مد نظر داریم. به طور مثال برای خودرو تارا محصول جدید گروه صنعتی ایرانخودرو تامین قالبهای آن حدود ۲ میلیون دلار هزینه برای ما داشته است. با این حجم از سرمایهگذاری هنوز به مرحله بهرهبرداری نرسیدهایم و اگر خودروساز به سراغ سورس دوم برود قطعا سبب تحمیل هزینههای هنگفت به ما خواهد شد. بهتر هست که خودروساز نهایت رفتار حرفهای را با قطعه ساز انجام دهد تا بهترین خدمات و سرویس را در زمان تامین قطعه دریافت کند.
هرچند که متاسفانه برخی از قطعهسازان، نسبت به تک سورس بودن سواستفاده میکنند. بنابراین خودروسازان داخلی حق خواهند داشت که به سمت دو یا سه سورس بودن حرکت کنند، اگر قطعهسازی مدعی این شود رفتار خودروساز حرفهای نیست، بنابراین رفتار قطعهسازان نیز حرفهای نیست. به هر صورت این مساله جز موارد درگیری مابین خودروساز و قطعه ساز است، بنابراین بهتر هست در صورت پیشرفت قطعهسازان، زیادخواهی نکرده و توانمندی خود را افزایش دهند تا طرف مقابل که خودروساز باشد نیز تغییر رفتار ایجاد کند.
* عملکرد قطعه سازان و خودروسازان را در سال گذشته چگونه ارزیابی میکنید؟
صنعت خودرو سالی سرشار از فراز و فرود را پشت سرگذاشت، ۱۰۰ سال گذشته، قرنی بود که صنعت خودرو در آن توسعه و پیشرفت یافت. اگر موضوع کارخانههای خودروسازی را از ذهن عبور دهیم، به طور مثال قطعهای مانند چراغ تنها یک وظیفه داشت و آن تامین میدان نوری بود. اما امروزه همین قطعه علاوه برتامین میدان نوری وظیفه تامین زیبایی را نیز عهده دار است. صنعت چراغسازی در طول ۱۰۰ سال از صنعت فلزی به ۵۰ درصد فلز و ۵۰ درصد پلیمر تغییر یافته است. صنعت و بازار کشور نیز از این مورد استفاده کرده است. در آینده نزدیک، کشورهای پیشرفته خودروهای فعلی که تولید میشوند را در کشور خود راه نخواهند داد و پنج سال آینده رقابت ها بیشتر خواهد بود. قرن گذشته سدهای بود که از خودرو از مصرف سوخت بالا به خودروهای سبک با بهره وری بالا تبدیل شده است. صنعت خودرو صنعتی است که در همه صنایع تحویل ایجاد کرده و همیشه معضل محیط زیست هم بوده است. اثر بخشی حمل و نقل سایر صنایع را متحول کرده اما به دلیل کمبود علم و دانش در زمان خود، بیشترین صدمه را به محیط زیست زده است.
*آینده صنعت خودرو را در کشور چگونه ارزیابی میکنید و رفتار تولیدکنندگان برای آن باید چگونه باشد؟
سال گذشته علیرغم تحریم و بحران کرونا و معضلات جهانی خودروسازی که صنعت خودرو داخل از این قاعده مستنثی نبود، مدیریت خوب خودروسازیها سبب احیا، افزایش بهره وری و کسب نمره خوبی به این صنعت و بدنه قطعه سازی شد. به طور کلی بحث آینده خودروسازی یک موضوع دو طرفه است، اگر خودروساز و قطعه ساز به یک دیگر خدمات مناسب و نیاز مشتری را فراهم کنند، توسعه رخ خواهد داد. در قرن جدید و ۵ سال آینده تکنولوژی به حدی فراگیر می شود که تحولات خودروسازی شگرف خواهد بود و امیداوریم مدیران این صنعت در داخل کشور از آن غافل نباشند.
نظر شما