شکیبا کولیوند؛ بازار: ملایر بهعنوان پایتخت مبل منبت ایران و شهر جهانی مبل منبت شناختهشده بهطوریکه مسئولان همواره از صادرات محصولات تولیدی این منطقه و فروش این بازار ابراز خرسندی کرده و بر خود بالیدهاند اما این روزها با گرانی مواد اولیه ازجمله چوب نهتنها در کارگاههای تولیدی مبل منبت ملایر شاهد کاهش رونق تولید و فروش هستیم بلکه تعدیل نیرو نیز در جان این کارگاهها رخنه کرده است؛ اما همان مسئولین این بار بهجای چارهاندیشی و مهیاکردن زمینه برای تأمین مناسب مواد اولیه باکیفیت و البته باقیمت مناسب، سکوت کردهاند!
بهراستی زمانی که یک شهر باوجود کارگاههای متعدد خود و رسوخ یک صنعت در دل خود میتواند در زمره شهرهای جهانی قرار گیرد، آیا نباید از آن حمایت شود تا بتواند سرپا بماند؟
این روزها، اگر پای صحبتهای فعالین این عرصه در شهرستان ملایر بنشینید، چیزی جز غمنامههایی از عدمحمایتها نخواهید شنید!
بسیاری از فعالین این عرصه که شغلشان موروثی است و از کودکی در کنار پدرشان و حتی مادرشان در این حرفه فعال بودهاند، این روزها به سبب گرانی چندین برابری قیمت چوب خود را زمینگیر میدانند و در خانهنشین شدنهایشان در تلاشاند که شغلی دیگر را ادامه دهند.
موضوع را که دقیقتر بررسی میکنیم متوجه میشویم که عدم برگزاری جشنواره و نمایشگاههای مربوطه به سبب شیوع کرونا نیز به بازار فروش تولیدات این منطقه آسیبزده ضمن اینکه از سوی دیگر بیتوجهی همدان درزمینهٔ ورود به زراعت چوب نیز میتواند عامل دیگری بر این آشفتهبازار باشد. موضوعاتی که بهراستی این روزها نیاز است که تدابیری برای برونرفت از این وضعیت اندیشیده شود.
در سند راهبردی و عملیاتی سهساله استان همدان توسعه و ایجاد خوشههای صنعتی و صنایعدستی جزء اقدامات محرک و اولویتدار در شهرستان ملایر مطرحشده و در این زمینه جایگاه مبل منبت بهوضوح قابلرؤیت بوده؛ اما بهراستی در این مسیر چه قدمهایی برداشتهشده است؟ چقدر به فکر برداشتن قدمی برای فعالین این عرصه و تولیدکنندگان بودهایم؟
در سند راهبردی و عملیاتی سهساله استان همدان توسعه و ایجاد خوشههای صنعتی و صنایعدستی جزء اقدامات محرک و اولویتدار در شهرستان ملایر مطرحشده است و در این زمینه جایگاه مبل منبت بهوضوح قابلرؤیت بوده؛ اما بهراستی در این مسیر چه قدمهایی برداشتهشده است؟ چقدر به فکر برداشتن قدمی برای فعالین این عرصه و تولیدکنندگان بودهایم؟
حالوروز این روزهای شهرک مبل منبت حاجیآباد چگونه بوده؟ آیا قرار است بهجای توسعه و ایجاد خوشههای صنایعدستی و حمایت از تولیدکنندگان این عرصه آنهم در سال جهش تولید، شاهد کسادی بازار آنها و تحتفشار بودن تولیدکنندگان باشیم؟ در همین سند راهبردی عنوانشده که باید در کنار تقویت تشکلهای غیردولتی و تعاونی مبل و منبت، قدمهای مناسبی هم در جهت تأمین نیاز تولیدکنندگان در این عرصه برداشته شود، آیا حال پس از گذشت چندین ماه از اجرای سند راهبردی و عملیاتی استان همدان، این قدمها برداشتهشده است؟
چوبهایی که از کشورهای دیگر وارد کشور میشوند و با نرخ دلار بالا و پایین میشوند بهراستیکه کمر فعالین عرصه مبل منبت را شکسته است
چوبهایی که از کشورهای دیگر وارد کشور میشوند و با نرخ دلار بالا و پایین میشوند بهراستیکه کمر فعالین عرصه مبل منبت را شکسته است؛ به گفته فعالین این عرصه افزایش قیمت چوب در یک سال اخیر ۶۰ درصد بوده و این یعنی تعدیل نیروهایی که در امتداد این فشارها به تولیدکننده وارد میشود.
ناگفته پیداست که نقش واسطهها در تأمین مواد اولیه همیشه مشکلساز بوده است، بهنوعی که دلالیها و بازار سیاهها موجب میشود تا یک ماده اولیه باقیمتهای متفاوت و البته بیشتر از ارزش وجودی به دست تولیدکنندهای برسد که هدفش تولید و نقشش اشتغالزایی و رسیدن به رونق اقتصادی است بنابراین زمان آن رسیده تا در وضعیت شرایط شیوع کرونا که عملاً بسیاری از جشنوارهها و نمایشگاهها و البته کارهای تبلیغاتی را به قهقرا کشانده فکر چاره باشیم نه اینکه بهجای تلاش جهت رشد این برند و رونق هرچه بیشتر این صنایعدستی در استان همدان، با عدمحمایتها باعث خاموش شدن چراغ کارگاههای تولیدی مبل و منبت آنهم در شهر جهانی مبل و منبت شویم؟!
بهراستی این روزها که شیوع ویروس کرونا بر بازار فروش و البته تولید نیز تأثیر گذاشته است، نیاز است از یاد نبریم که در سال جهش تولید هستیم و قرار نیست نظارهگر خاموشی یکبهیک کارگاههای تولیدی و بیکاری افراد در این عرصه باشیم.
تسهیلات حمایتی در دوران کرونا آنقدر ارقام پایین و سودهای بالایی را به خود اختصاص داد که آه از نهاد تمامی تولیدکنندگان برمیآورد تا جایی که به گفته یکی از فعالین این عرصه، همان ۶ میلیون با سود بالایی که قرار بود اعطا شود، هزینه ساخت یکدست مبل ۹ نفره هم برای تولیدکننده نمیشود!
تسهیلات حمایتی در دوران کرونا آنقدر ارقام پایین و سودهای بالایی را به خود اختصاص داد که آه از نهاد تمامی تولیدکنندگان برمیآورد تا جایی که به گفته یکی از فعالین این عرصه، همان ۶ میلیون تومان با سود بالایی که قرار بود اعطا شود، هزینه ساخت یکدست مبل ۹ نفره هم برای تولیدکننده نمیشود!
همه این مباحث به کنار، چوب گرانیها با این روند تنها به خود شهرستان ملایر وارد نمیشود بلکه استان همدان در شهرستان تویسرکان بهعنوان شهر ملی منبت «گلریز» و یا روستاهایی چون جیجان کوه، اشترمل و غیره که هر یک به نامهای شاخص مشهور هستند نیز از این ماجرا به دور نماندهاند.
بهعنوانمثال روستای اشترمل بهعنوان «دهکده ملی منبت ایران» و بدون بیکار مطرح بود، روستایی که با برخورداری از حدود ۴۹۰ کارگاه تولید صنایع مبل و منبت یکی از مهمترین مناطق شهرستان تویسرکان در این حوزه است و نقش «گلریز» با استفاده از هنر دست صنعتگران و نه ماشینهای سی.ان.سی، در سطح کشور در انحصار این روستا است.
اما گویی این روزها چراغ کارگاههای تولید مبل اشترمل نیز یکی پس از دیگری در سایه بیتوجهیهای مسئولان خاموش میشود؛ موضوعی که با خود بیکاری خیل عظیمی از فعالین این عرصه و دور شدن همدان از نام برند مبل و منبت را به همراه خواهد داشت.
و حال یک سؤال از مسئولین مربوطه که همواره شعارهای حمایتی دارند، مطرح است و آن اینکه چه برنامههایی برای فعالین این عرصه داریم؟ آیا قرار است آنقدر دست روی دست بگذاریم تا این روستای بدون بیکار به روستای مملو از بیکار تبدیل شود؟
در پایان باید گفت که برند سازی و گسترش واحدهای زنجیره کامل تولید تا فروش در شهرستانهای ملایر و تویسرکان، انسجام بیشتر هنرمندان این حوزه در قالب اتحادیههای صنفی، استفاده از ظرفیت تشکلهایی چون اتاق بازرگانی، ورود به عرصه برند سازی و همچنین تلاش هدفمند و مؤثر برای تبلیغات تخصصی باهدف شناساندن تولیدات صنایع مبل و منبت ملایر و البته تویسرکان بهویژه در این شرایط ویژه کرونایی، میتوانست در رونق بیشازپیش و گسترش بازارهای فروش تولیدات این بخش نقش مؤثری داشته باشد؛ اما گویی این روزها قرار است تنها آمار خسارتهای وارده بر بدنه صنایعدستی بهواسطه گرانیها و کرونا را شاهد باشیم و قرار نیست قدمی در مسیر حمایت از تولیدکنندگان این عرصه برداشته شود و یکبهیک باید نظارهگر خاموش شدن چراغهای کارگاههای تولیدی در «شهر جهانی مبل و منبت» باشیم.
نظر شما