۲۲ آذر ۱۳۹۹ - ۱۲:۵۸
رفتار جامعه در زمان ورشکستگی کسب وکارها چگونه است؟

رفتار جامعه در زمان ورشکستگی کسب وکارها چگونه است؟

موسی ترابی، کارشناس ارشد کارآفرینی در ادامه سلسله یادداشتهای خود برای رسانه بازار این بار به مساله قوانین ورشکستگی و شاخص خروج از کسب و کار پرداخته است.

موسی ترابی؛ بازار: به احتمال زیاد این جمله معروف را شنیده اید: شکست مقدمه پیروزی است. هیچ فردی برای شکست شروع به ایجاد کسب و کار نمی کند. همه کسانی که با انگیزه بالا و عطش اولیه شروع به کارآفرینی می کنند، تصمیم دارند ایده فعلی آنها به شرکت های موفق و بزرگی تبدیل شود و هیچ کس برای شکست برنامه ریزی نمی کند. اما گهگاهی با توجه به شرایط مختلف و اتفاقاتی که در جریان کارآفرینی رخ می دهد نهایتاً چیزی جز شکست نصیب کارآفرین نمی شود. اینجاست که مشخص می شود چه کسانی واقعا به جمله شکست مقدمه پیروزی است اعتقاد دارند و یا فقط در حد شعار از آن استفاده می کردند. متأسفانه در ایران این موضوع فقط در حد شعار است. چرا که وقتی در جامعه ما یک کارآفرین ورشکسته می شود بعنوان یک بزهکار دیده می شود و تمامی امتیازات از او سلب می­شود و راه های پیشرفت آتی بر او بسته می شود آن هم فقط به جرم شکست! شکستی که در شعار از آن بعنوان مقدمه پیروزی یاد میکنیم اما در عمل آن را بدتریت اتفاق ممکن می دانیم. از تاریخ ۲۲ آذر ۱۳۹۹ قوانین جدید صدور چک اجرا می شود در یکی از بندهای این قوانین آمده که برای ورشکسته ها چک صادر نمی شود. در مقاله قبلی خواندیم که یکی از شرایط ثبت برند نداشتن سوء سابقه ورشکستگی است. تمامی این قوانین ریز و درشت در مورد ورشکستگی نشانه عدم حمایت از کارآفرینانی است که در مسیر ایجاد کسب و کار شکست خورده اند.
طبق آمار تقریبا ۹۹ درصد از کسب و کارهایی که ایجاد می شوند در سال اول شکست می خورند و طول عمر آنها حتی به سال دوم هم نمی کشد. در چنین شرایطی تصور می کنید چند درصد افراد سرخورده در جامعه می بینید که به چشم یک بزهکار به آنها نگریسته می شود.

طبق آمار تقریبا ۹۹ درصد از کسب و کارهایی که ایجاد می شوند در سال اول شکست می خورند و طول عمر آنها حتی به سال دوم هم نمی کشد

در سه سال گذشته در یکی از سخنرانی هایم به یک موضوع بسیار تأمل و تأسف برانگیز اشاره کردم. جا دارد اینجا آن را دوباره مطرح کنم: در جامعه ای که تأکید دارد و کلی تبلیغ می کند که یک معتاد، بیمار است نه مجرم و بارها شنیده ایم که به یک معتاد به چشم یک بیمار نگاه کنید نه مجرم، چطور به یک کارآفرین به چشم یک مجرم نگاه می کنند. البته این بدان معنا نیست که معتاد مجرم است بلکه منظور این است که اگر یک جوان در جامعه ما اعتیاد پیدا کند، جایگاه بهتری از یک کارآفرین ورشکسته دارد. چون قوانین حمایتی برای این قشر از افراد وجود ندارد. بسیاری از کارآفرینان موفق هم بارها شکست خورده اند می توانید از آنها بپرسید که رفتار جامعه با آنها در زمان ورشکستگی چگونه بوده است.
اما در کشورهای پیشرفته دنیا قوانین حمایتی از این قشر افراد وجود دارد. چون این افراد ویژگی هایی در وجودشان است که در هر کسی وجود ندارد و به همین خاطر آنها را بعنوان یک سرمایه ارزشمند در جامعه می­دانند.

هر کسی قدرت ریسک بالا ندارد.

هر کسی قدرت تخیل بالا و ایده پردازی ندارد.

هر کسی ذهن خلاق و نوآور ندارد.

هر کسی قدرت تخریب خلاق ندارد.

هر کسی قدرت رهبری ندارد.

هر کسی قدرت از خود گذشتگی و فداکاری ندارد.

هزینه اشتغال هر نفر در ایران بالغ بر یک میلیارد ریال
این افراد سرمایه های بسیار مهمی در یک جامعه هستند. در صورتی که بدانید هزینه اشتغال هر نفر در ایران بالغ بر یک میلیارد ریال است و یک کارآفرین با ایجاد اشتغال برای دیگران، حتی یک نفر (خودش)، هزینه ای معادل یک میلیارد ریال از دوش دولت بر می دارد با من هم عقیده می شوید که این افراد چقدر برای جامعه ای که نرخ بیکاری بالایی دارد ارزشمند هستند. پس چرا از این افراد حمایت نمی شود؟
شاخص خروج از کسب و کار در واقع شاخصی است که میزان سهولت خروج از کسب و کار برای کارآفرینان را می سنجد. اگر به هر دلیلی یک کارآفرین احساس کرد پیش بینی ها و برآوردهایش اشتباه بوده و باید از کسب و کار مورد نظر خارج شود و کسب و کار دیگری را شروع کند باید شرایط برای او فراهم باشد. هر چقدر که شرایط برای خروج از کسب و کار سخت تر باشد احتمال خروج به موقع کمتر می شود چون یک کارآفرین در ایران خروج از کسب و کار را شکست می داند و شکست یعنی برچسب سوء! به همین خاطر شاید زمان زیادی از وقت و انرژی و منابع خود را برای ماندن در کسب و کاری که اشتباه است هزینه کند.
متأسفانه کشور ما در رتبه بندی شاخص خروج از کسب و کار هم جایگاه خوبی ندارد و به جرأت می توان گفت به قوانین این حوزه اصلاً فکر نشده است. همین حالا در ایران اگر یک کارآفرین بخواهد از یک کسب و کار خارج شود در خوشبینانه ترین حالت حداقل دو سال درگیر این موضوع است. قوانین مالیاتی و بیمه، از جمله قوانینی هستند که خروج از کسب و کار در ایران را بسیار مشکل کرده اند.
شاید اگر کمی از شعار فاصله بگیرم و واقعاً به این معتقد باشیم که شکست مقدمه پیروزی است به کارآفرینانی که به دلایل مختلف مجبور به خروج از کسب و کار شده اند با چشم حمایتی نگاه می کردیم.
در مقاله بعدی در مورد قوانین مالیات که در ایجاد کسب و کار، مدیریت و توسعه آن و همچنین خروج از کسب و کار بسیار تأثر گذار استنیم نگاهی می اندازیم. با ما همراه باشید.

کد خبر: ۶۰٬۰۵۸

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha