موسی ترابی؛ بازار: تصور کنید در یک بیابان رها شده اید و تصمیم دارید به مقصدی که برای خود مشخص کرده اید برسید. به طور حتم اگر نقشه یا راهنما نداشته باشید، نمی توانید به راحتی به مقصد برسید اما داشتن یک نقشه خوب و مناسب می تواند به شما در رسیدن به مقصدتان کمک کند. حال تصور کنید می خواهید کسب و کاری در یک کشوری راه اندازی کنید. نقشه یا راهنمای راه اندازی کسب و کار در آن کشور قوانین کسب و کار آن کشور است.
هر چقدر این قوانین ساده تر و قابل لمس تر و با قید و شرط کمتر باشد، در راه اندازی کسب و کار مفید تر است. قوانین کسب و کار در یک کشور به همان اندازه که می تواند باعث سرعتِ رشدِ کشور شود به همان اندازه هم میتواند باعث نابودی بسیاری از ایده ها و از دست رفتن نیروهای فعال و کارآفرین و در نهایت افزایش بیکاری شود.
قوانین و مقررات هستند که محیط کسب و کار را می سازند و این محیط مانند یک زمین کشاورزی و آب و هواست که باعث رشد بذر کسب و کار می شود. هر چقدر قوانین کسب و کار شفاف تر و ساده تر باشد، محیط کسب و کار مناسب تری برای شروع و رشد کسب و کار ایجاد می شود.
محیط کسبوکار به مجموعه عواملی گفته میشود که بر عملکرد یا اداره کسب و کارها موثر هستند، اما تقریبا خارج از کنترل مدیران کسب و کارها قرار دارند. امروزه بهبود محیط کسبوکار یکی از عوامل موفقیت دولتها بهشمار میرود و هرچه در جامعهای کسبوکار از وضعیت خوبی برخوردار باشد، عملکرد اقتصاد آن کشور و خلق ارزش و ثروت در آن جامعه نیز بیشتر میشود. در سطح دنیا بانک جهانی هرساله گزارشی تحتعنوان سهولت کسبوکار منتشر میکند که منطبق بر آخرین گزارش این نهاد بینالمللی (گزارش ۲۰۲۰) رتبه ایران در سهولت کسبوکاربین ۱۹۰ کشور ۱۲۷ بوده است. در این شاخص رتبه ایران در سطح منطقه تنها از دو کشور عراق و افغانستان بهتر است! متغیرهایی که در گزارش سهولت کسبوکار نقش دارند، همه عوامل داخلی هستند که ارتقای آنها ربطی به تحریمهای بینالمللی نداشته و عمدتا به اراده و خواست دولت، نهادهای اجرائی و قوه قضائیه وابسته است.
در جمع آوری اطلاعات فوق، بیش از ۴۸ هزار صاحبنظر اقتصادی از سراسر دنیا مشارکت داشتهاند. بر این اساس ۱۰ حوزه مورد بررسی عبارتند از:
۱. شروع یک کسب وکار
۲. اخذ مجوز ساخت
۳. دریافت برق
۴. ثبت ملک
۵. دریافت اعتبار
۶. حمایت از سرمایهگذاران خرد
۷. پرداخت مالیات
۸. تجارت فرامرزی
۹. اجرای قراردادها
۱۰. حل وفصل ورشکستگی
در ضمن ۱۰ حوزه مورد بررسی در مجموع شامل ۴۵ شاخص میشوند.
اما متاسفانه در حال حاضر کشور ما در حوزه اول یعنی«شروع یک کسب و کار» در جایگاه ۱۷۸ از ۱۹۰ کشور قرار دارد و این یعنی فاجعه!
اما چرا دارای چنین جایگاهی هستیم ؟
یکی از مهمترین دلایل آن، قوانین وضع شده در رابطه با کسب و کار و تجارت است. قوانینی که اگر برای کسب و کارها نان نداشت برای بسیاری از رانت خواران و کارچاق کن ها آب که چه عرض کنیم "نون" داشته است پس اجازه دهید به این قوانین، قوانون بگوییم چون معتقد هستم به غیر از کسب و کارها و مردم عادی برای بقیه نان خوبی دارد!
ما در مجموعه مقالات قوانون به قوانین فعلی که در حوزه کسب و کار وجود دارد و برای کارآفرینان مشکل ساز است اما برای برخی ها نان دارد، می پردازیم.
همچنین برای تغییر قوانین فعلی نیز پیشنهادهایی داده می شود و از شما خوانندگان این مقالات هم درخواست می شود که اگر پیشنهادی دارید در قسمت نظرات ارائه کنید تا دولت و قانون گذاران ما بدانند که می توان قوانینی وضع کرد تا در نهایت محیط کسب و کار کشور عزیزمان محیط مناسبی برای ایجاد و رشد کسب و کارها شود.
به امید روزی که به جای وضع قوانون شاهد وضع قوانین باشیم.
نظر شما