محمد مهدی کریمی، بازار؛ انجام هر فعالیتی بدون برنامه، هرج و مرج و ولنگاری است. از سوی دیگر هر برنامه ای باید به ساختار تبدیل شود و ساختار به سیستم و حرکت سالم سیستم. حتی اگر این مراحل طی شود و سیستم معیویب باشد، سیستم کالای معیوب تولید می کند.
نکته دیگر اینکه مردم ما برنامه پذیر نیستند. یعنی با چارچوب تهیه برنامه و مخصوصا بودجه آشنایی ندارند و این کار، فرآیند اجرای برنامه را سخت تر می کند. نکته چهارم اینکه مردم همیشه به دنبال یک کار تجربه شده هستند و کمتر به کارهای تازه و نو اقدام می کنند.
وضعیت در شرق استان سمنان
چرا که هم مردم و هم اغلب مسئولان این شهرستان، از شکاف صنعتی و تولیدی بین شرق و غرب استان کمتر اطلاع دارند. به طور مثال در غرب استان حدود دو هزار و ۳۰۰ کارخانه و در غرب استان حدود ۲۵۰ کارخانه احداث شده است.
هر چند برای کاهش این فاصله نمی توان زمان دقیق تعیین کرد، اما اگر از همین امروز شروع کرده و یک برنامه مناسب تهیه کنیم، حدود ۳۰ سال، طول خواهد کشید تا این فاصله را کوتاه کرد. نمی توان کل ابجاد این فاصله را به کارشکنی دیگران نسبت داد. چه بخشی از این فاصله به ما بر می گردد؟
در شرق استان، منابع طبیعی و معدنی، خاک مناسب، دانشگاه و موسسات علمی، نیروی انسانی جویای کار و نام، افراد پیگیر، وجود دارد، سر نخ مناسبی در دست جهت تبیین علمی این فاصله را ندارند. بعضا مردم بدون آگاهی و داده و اطلاعات کافی، سر و صدا می کنند. پرداختن به این موضوع داده، اطلاعات، دانش، خردمندی و در مجموع به یک کار جمعی نیاز دارد.
حرکت هایی مبتنی بر دغدغه های فردی
قطعاً اگر مردم و مسولان از کم کیف این فاصله و شکاف بهتر و بهینه تر می دانشتند، متاثر می شدند و بیشتر به دنبال راهکار بودند، تا نسبت دادن ایجاد این فاصله به دیگران. بنده به نوعی بعد از فارغ شدن از کار دولتی، در شهرستان مانده ام شاید بتوانم تجربیات گذشته را در قالب یک مجموعه کوچک اثر گذار(نه کارآفرین، چراکه کارآفرینی کار انسان های بزرگ است) را عملیاتی کنم.
در حالیک ه از دو شرکت در تهران و شیراز دعوت به کار شدم، اما مانده ام تا ببینم چقدر می توانم کمک کنم. ابتدا به کمک دوستان یک موسسه ای تحت عنوان توسعه، آبادانی و پیشرفت (تاک) برای شهرستان را اندازی کردیم.
حدود ۱۸ طول کشید تا افراد را متقاعد کرده و ثبت شود. برای آن اساسنامه، مرامنامه ، شیوه نامه، ساختار سازمانی و فرآیند انجام کار تهیه شد. این موسسه در فرصتی مناسب کار خود را آغاز خواهد کرد. هدف این موسسه این است که بانک اطلاعاتی برای شهرستان، تهیه کرده و فاصله سرمایه گذاری و تولیدی این شهرستان با سایر شهرستان ها و به طور کلی فاصله شرق و غرب استان را در حد امکان و با روش های علمی تبیین کند.
عملیاتی کردن مشاغل و مکاسب
از طرفی برای عملیاتی کردن «ما می توانیم»، یک کار تولیدی در حوزه گیاهان دارویی راه اندازی کرده ایم. هر چند سخت است اما امیدواریم این به به موفقیت برسد و الگویی برای فرآوری در این نوع گیاهان باشد. تلاش می کنیم، همشهریان را در جهت فعالیت های نوآورانه سوق دهیم، اما واقعیت این است که نوآوری و نوزایی بدون منابع اولیه کاری سخت و طاقت فرسا و بعضا، خانه خراب کن و از بین رفتن سرمایه اولیه است که این خیلی دردناک است.
از جمله فعالیت های دیگری که در حال راه اندازی هستیم، یک پلتفرم فروشگاهی فروش محصولات کشاورزی و روستایی و یک سایت تهیه طرح های توجیهی است. این دو سایت با گروهی از برنامه نویسان حرفه ای این شهرستان، مراحل نهائی، راه اندازی را طی می کند.
نکته ای که هر دغدغه مندی را نگران می کند، اینکه، در مجموع شهرستان به سمت یک واگرایی بزرگ می رود و به همین دلیل در به ثمر رسین پروژه های بزرگ، نتوانسته خوب عمل نماید. سیمان بیارجمند، کاغذ سنگی، پالایشگاه تصفیه محصولات نفتی،فرودگاه، ورزشگاه ۱۵ هزار نفری و در حوزه هنری، پروژه فیلم سازی، از این نمونه ها هستند.
یک برنامه، با چشم اندازی بلند، اهداف قابل دسترس و مسیری مناسب و قابل درک می تواند تا حد زیادی این واگرایی و فاصله را کاهش دهد. ما تلاش کردیم و خواهیم کرد، اما چقدر در این شهرستان می شود ادامه داد و دوام آورد، کسی نمی داند.
محمد مهدی کریمی: دکترای اقتصاد و استاد دانشگاه
نظر شما