بازار، گروه استانها: سرمایه گذاری در استان سمنان با موانع متعددی روبرو است از جمله این موارد می‌بایست به خشکسالی و کمبود آب اشاره کرد که در زمینه جذب سرمایه گذار بخش‌های صنعتی و تولیدی کار را دشوار می‌کند اما بخشی از موانع هم هستند که به سیستم اداری استان سمنان باز می‌گردند برای مثال عزم و اراده کافی مسئولان، بوروکراسی پیچیده که سرمایه گذار را کلافه می‌کند و یا فقدان ساز و کاری برای شناساندن و معرفی داشته‌های قابل سرمایه گذاری استان سمنان از جمله این موارد هستند که نمی‌گذارند به درستی سرمایه گذار برای طرح‌های قابل سرمایه گذاری در استان جذب شود.
کارشناسان اما از جمله مهمترین موانع سرمایه گذاری در استان سمنان را فقدان یک تیم و یا اکیپ سرمایه گذاری و یا رایزن اقتصادی می‌دانند که به صورت تخصصی در این حوزه کار کنند رسالتی که بر دوش نهادهایی مانند اتاق بازرگانی است اما آنچنان که باید و شاید خروجی از سمت این اتاق دیده نشده که بتواند در توسعه اقتصادی استان نقش بسزایی داشته باشد.
عدم تفویض اختیارات
مشکلات یکی دو تا نیستند و برخی شأن مانند خشکسالی نیاز به میلیاردها تومان پول و هزینه دارد اما برخی دیگر قابل حل هستند برای نمونه واگذاری برخی امور مرتبط با جذب سرمایه گذار شامل استعلام‌ها به مراکز شهرستان‌ها از جمله اقداماتی است که می‌تواند انجام شود و حتی در استان سمنان اسماً هم انجام شده اما در واقع همه چیز با یک سیستم بوروکراسی تمرکزگرا عجین است که بسیار کند و سنگین حرکت می‌کند.
در ادامه با پدرام حکیم روزنامه نگار و صاحب نظر مسائل استان سمنان درباره موانع سرمایه گذاری در استان سمنان و شرایط اتاق بازرگانی و هیئت‌های رایزن اقتصادی به گفتگو نشستیم که در ادامه این گفتگو نشستیم.
* مهمترین ایراد در زمینه جذب سرمایه گذاری در استان سمنان به چه می‌بینید؟
یکی از مهمترین دلایل ناکامی استان سمنان در جذب سرمایه گذاران نبود یک تیم متخصص و هیئت رایزن اقتصادی و سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود. سال‌ها است که این موضوع از سوی خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای و اقتصادی بیان می‌شود اما کمترین توجهی به این موضوع از سوی استانداری سمنان نشده است.
کی از مهمترین دلایل ناکامی استان سمنان در جذب سرمایه گذاران فقدان یک تیم متخصص و هیئت رایزن اقتصادی و سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود
در دولت جدید این رویه تا حدی با تحولات روبه‌رو شده اما هنوز با نقطه ایده‌آل فاصله بسیاری وجود دارد. متأسفانه یکی از مشکلات استان سمنان ناکارآمدی و اتاق بازرگانی است. اتاق بازرگانی در واقع باید همان هیئت رایزن اقتصادی برای جذب سرمایه‌گذاری در بخش‌های تولیدی رفتار معدن و کشاورزی باشد اما متأسفانه چندان خروجی مثبتی که بر اقتصاد، رشد و توسعه و زندگی مردم تأثیر گذار باشد، از سوی این اتاق شاهد نیستیم.
* دلیل این امر چیست؟
یکی از دلایل این ضعف شاید استمرار مدیریت یک مجموعه نسبتاً سالخورده در اتاق سمنان است که هرگز جای خود را به جوانان نمی‌دهد. امروز میانگین سنی افراد حاضر در اتاق بازرگانی سمنان بیش از ۵۵ سال است و این نشان می‌دهد که اتاق بازرگانی در واقع مجموعه‌ای از افرادی است که عملاً سال‌های سال کار کرده‌اند و اگر قرار بود بازده یا کارایی ویژه‌ای می‌داشتند در زمان خدمتشان می‌بایست این امر را مشاهده می‌کردیم.
سوال ما از اتاق بازرگانی سمنان این است که آخرین سرمایه گذاری که در شرق استان سمنان آیا شهرستان‌های شاهرود دامغان و مهدی شهر و حتی سمنان از سوی این اتاق جذب شده چه کارخانه یا واحد تولیدی و در چه سالی بوده است؟ یک سوال مهم دیگر که در اینجا مطرح می‌شود این است که آخرین بار اتاق بازرگانی استان سمنان چه زمانی جلسات خود را در جایی خارج از مرکز استان برگزار کرده و اصولاً چند بار در سال‌های اخیر مکانی جز سمنان میزبان جلسات بوده است؟
* پس باید چه کرد؟
مشخصاً مهمترین موضوع در زمینه اتاق بازرگانی سمنان، این است که این اتاق نیاز به خون تازه و جوانی دارد که بتواند ابتکارات خوبی را در زمینه جذب سرمایه گذار و اتفاقات اساسی اقتصادی و استان سمنان بگذارند موضوعی که شاهد آن نیستیم اما امیدواریم در سال ۱۴۰۱ بخشی از این مطالب به فعالان اقتصادی به حقیقت بدل شود.
مشکل اینجا است که ترکیبی از تجربه و جوانی برای جذب سرمایه‌گذاری از روش‌های گوناگون به ویژه و روش‌های نوین سرمایه‌گذاری نیاز امروز استان سمنان است اما در این استان صرفاً به موضوع تجربه بها داده شده و در نتیجه نتوانستیم شاهد فعالیت‌های مبتکرانه در حوزه جذب سرمایه گذاری باشیم.
نمونه آن، همایش بزرگ سرمایه‌گذاری استان سمنان در تهران بود (سه سال قبل) که ماه‌ها برای آن تبلیغ می‌شد اما آن چنان پیشرفت که حتی مسئولان اتاق بازرگانی، اقتصاد و دارایی و حتی استانداری سمنان هم از گزارش عملکرد آن سر باز زدند چرا که چیزی برای گفتن نداشتند! و در واقع هیچ وقت به این سوال پاسخ نداده‌اند که خروجی آن اجلاسی که برایش میلیون‌ها تومان هزینه شد چه بوده است؟
مهمترین موضوع در زمینه اتاق بازرگانی سمنان، این است که این اتاق نیاز به خون تازه و جوانی دارد
جالب اینکه مسئولان چند قول شفاهی برای سرمایه‌گذاری را در آن زمان، «فرصت های طلایی تولید و اشتغال در استان سمنان» نامیدند و آنقدر مطمئن بودند که آن را جز اشتغال استان نیز محسوب می‌کردند اما چند ماه از این اجلاسیه گذشت و هیچ وقت مردم نفهمیدند که آیا آن قول‌ها عملی شد یا خیر؟ زیرا مسئولان حتی تمایل به صحبت درباره آن را نداشتند.
* به نظر شما راه کار برون رفت از وضعیت چیست؟
تمام این شرایط ما را بر آن می‌دارد که بدانیم استان سمنان نیاز به یک گروه اقتصادی تخصصی و هیئت رایزن ویژه سرمایه گذاری که ترکیبی از تجربه و جوانی باشد نیاز دارد. اکیپی که فقط و فقط رسالت جذب سرمایه گذاری را به صورت تخصصی داشته باشد و هیچ کار دیگری جز این، در استان سمنان نکند.
شگفت‌آور این است که در استان سمنان همواره زمانی که مسئولانی در سطح وزرا قرار است سفری داشته باشند تازه مسئولان ارشد استانی طی تماس‌های تلفنی به ادارات کل و دستگاه‌های اجرایی از آنها پروژه‌هایی می‌خواهند که در فهرست افتتاح و کلنگ زنی قرار دهند و سعی کنند موارد قابل سرمایه‌گذاری را ظرف چند روز حتی چند ساعت، احصاء و به استانداری ارائه کند در حالی که هیچکس نمی‌گوید چرا دستگاه‌های اجرایی نباید در طول سال پنج الی ۱۰ حتی ۵۰ طرح و فرصت سرمایه گذاری را با مطالعات کامل و جامع و با مشخص کردن تمام ظرفیت‌ها و موانع با چند زبان خارجی ترجمه و آماده کنند تا هر زمان که سرمایه‌گذاری استان سمنان آمد در مقابل دیدگان آنها قرار دهند.
اینجا است که اهمیت داشتن یک هیئت رایزن و سرمایه‌گذار تخصصی و اقتصادی در استان سمنان احساس می‌شود هیئتی که استان سمنان را بشناسد موانع تولید و بوروکراسی را بداند و اوضاع و شرایط دستگاه‌های اجرایی نیز باخبر باشد تا بتواند بهترین پیشنهادات را برای سرمایه‌گذاری در اختیار فعالان اقتصادی قرار دهد.
نظر شما