فرامرز توفیقی: در سیستمهایی که اصل شفافیت اطلاعاتی، داده ها و آمار به محاق فراموشی سپرده شده است و شکل گیری کانونهای سهم خواه و رانت خوار بشدت مشهود است ورود به سیاستهای پنهانی توزیع باصطلاح عادلانه سوبسید در محل مصرف به مثابه هدیه دادن محیط زندگی به انگلها می ماند. از مثالهای زیادی که در این دهه ها میشود زد:یارانه، کوپن، دونرخی بودن اجناس همچون المانهای موثر بر معیشت، سوخت، بن کارگری، تعاونی توزیعی مصرف، تعاونی ها و... است.
یقینا حال که کوس رسوائی تزریق ارز دولتی در محلی غیر از جامعه هدف و سود بردن مافیای قدرت در هر محفلی همچون: پروتئینی، طیور، دامداری، کشاورزی و... آن چنان نواخته شده که هر گوش کم شنوائی نیز آن را شنیده ورود به نهانی نمودن این سهم خواهی به هر اسمی نشان از عجز برخورد با فساد سیستماتیک حاکم بر این روندها دارد. پاک کردن مسئله بجای حل مسئله یقینا مطلوب عافیت نشینان است.
باید به زعم این حقیر در مبارزه ای مطالبه گرایانه با تبری ابراهیمی به جنگ بتان زورگوی هر صنفی رفت و تزریق ارز دولتی در محل مصرف همگام با حمایت از تولید داخل به جهت ارتقای سطح علمی عملیاتی تولید داخل دمیدن روح اقتصاد مقاومتی الگو برداری از کشورهای صاحب سبک همچون آلمان در این زمینه فضا را از سوداگران تجار و مدعیان صاحب کرسی غیر تولید کننده واقعی که تمامی کرسیهای تولید کننده را غصب کرده اند گرفته و با دمیدن روح انقلابی فساد را از ریشه بخشکانیم نه اینکه بار تحمیلی این فساد را بر دوش مردمان نحیب و مظلوم سرزمینمان بیاندازیم.
یقینا فرمول نویسان، تنظیم کنندگان اینگونه برنامه ها همان کاخ نشینانی هستند که مسیر قطار انقلاب کوخ نشینان را قصد منحرف نمودن داشته و دارند. عدم تعریف، تدوین و استقرار فرآیندهای قابل رصد و کنترل در جهت شفافیت حداکثری، و به عبارت دیگری تعریف غیر دقیق مساله، تدوین غیرکارامد و استقرار غیراثربخش فرآیندهای منجر به ابهام حداکثری، در نهایت نتیجه ای غیر از اینها نخواهد داشت، تا دیر نشده، لازمه همه ی ذینفعان و بازیگران تاثیرگذار و مرتبط با صنعت، و نمایندگان آنها در تشکلات کارگری، به جد و فوریت، به یک گفتگوی فراگیر و بی پرده و نقد و آسیب شناسی منصفانه و در عین حال بی رحمانه ی وضعیت موجود، بدور از تعارض منافع و حب و بغض های غیرسازنده و مخرب، بپردازند تا شاید برای یکبار هم که شده، بر اساس نتایج آن نظام سیاست گذاری و تصمیم سازی و تصمیم گیری حداقل در حوزه معیشت به سر و سامان برسد و خیر و برکت آن به مردم و همه ذی نفعان برسد. امیدواریم که خیلی زود، دیر نشود
و اذا یوم تبلی السرائر
به قول حضرت حافظ
در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است
صراحی می ناب و سفینه غزل است
جریده رو که گذرگاه عافیت تنگ است
پیاله گیر که عمر عزیز بی‌بدل است
نه من ز بی عملی در جهان ملولم و بس
ملالت علما هم ز علم بی عمل است...
پیشنهاد میشود در بستری دموکراتیک حذف ارزدولتی و نرخ گذاری به ارزیابی عمومی گذاشته شود.
نظر شما