اجلاس اقدام هوش مصنوعی پاریس؛ اولین نشانه شناخت روزافزون دولت‌ها از انقلاب تکنولوژی جدید

بازار؛ گروه بین الملل: «یوسی مکلبرگ» در طی مقاله ای که در سایت تحلیلی عرب نیوز منتشر شد نوشت: تنش ها و احساس ناراحتی بین انسان ها و ماشین ها موضوع جدیدی نیست. مدتهاست که بین این دو رابطه عشقی و سوء ظن وجود دارد. هر نسلی احساسات نوستالژیکی نسبت به زمان قبل از ورود جدیدترین موج پیشرفت های تکنولوژیکی به زندگی ما دارد، اما متوجه می شود که دکمه معکوس برای فشار دادن وجود ندارد.
همچنین این ترس وجود دارد که ماشین‌ها این توانایی را دارند که شیوه‌های زندگی ما و در واقع خود زندگی را تهدید کنند. نویسنده فرانسوی، ژول ورن، بسیاری از پایه‌های داستان‌های علمی تخیلی مدرن را بنا نهاد و 120 سال پس از فوتش کتاب‌هایش عمیق‌تر به نظر می‌رسند. وی به طور مختصر و مفید گفت: با اختراع ماشین‌ها، انسان‌ها توسط آنها بلعیده می‌شوند.
این سخن البته در میدان جنگ بسیار صدق می کند و حتی برای اتومبیل های موجود در جاده های ما نیز صادق است. اما این نیز درست است که نوآوری‌های فناوری در پزشکی، آموزش، صنعت و حتی سرگرمی زندگی ما را طولانی‌تر نموده، آن را بهبود بخشیده، غنی‌تر کرده و در برخی موارد زندگی ما را به سمت بهتر شدن تغییر داده است.
آخرین پیشرفت فناوری که هم انتظارات عظیم و هم ترس از ناشناخته را به ما القا کرده است، هوش مصنوعی است. پتانسیل این فناوری‌ جدید در هر زمینه‌ای از زندگی بسیار زیاد است، زیرا می‌تواند کارایی پردازش را بهبود بخشد، نوآوری را پرورش دهد، خطاها را به حداقل برساند، وظایف مخاطره‌آمیز را انجام دهد و توانایی رسیدگی به مسائل پیچیده را سریع‌تر و ماهرانه‌تر داشته باشد. اجلاس اقدام هوش مصنوعی که اخیرا در پاریس برگزار شد جهت جلوگیری از تراژدی های واقعی از طریق مقررات فناوری تشکیل شد، اما در چارچوب یک رژیم نظارتی که مانعی برای توسعه این فناوری به سرعت در حال تکامل نخواهد بود.

اجلاس اقدام هوش مصنوعی که اخیرا در پاریس برگزار شد جهت جلوگیری از تراژدی های واقعی از طریق مقررات فناوری تشکیل شد

همانطور که در پایان اجلاس بیان شد، هدف این است که اطمینان حاصل شود هوش مصنوعی؛ باز، شامل و اخلاقی است. این نشست و بیانیه پایانی آن هر دو تحولات بسیار خوشایندی بود، زیرا برای اولین بار یک درک بین المللی و اذعان به نیاز به حکمرانی جهانی برای تنظیم فناوری های انقلابی که قادر به تغییر جامعه به گونه ای است که ما می شناسیم وجود داشت، اما همچنین برای نظارتی که مانع از تحقق این گونه پیشرفت ها و تحقق پتانسیل کامل آنها نمی شود، به ویژه زمانی که آنها در خدمت جامعه هستند نیز مهم بود.
هدف این است که با سرعتی بالا به سمت جلو حرکت کنیم، اما همچنین ایجاد فضای تنفسی لازم برای ارزیابی پیامدهای هر تحول جدید در طول مسیر برای بشریت نیز ضروری است. در مورد هوش مصنوعی، ممکن است از خودمان بپرسیم که انسان بودن به چه معناست و در مورد رابطه بین بشریت و چنین فناوری پیشرفته ای فکر کنیم.
برخی از پیشرفت‌های فناوری نشان‌دهنده تغییرات تدریجی است که هضم آن آسان‌تر است و در صورت لزوم می‌توان آن را معکوس کرد. اما هوش مصنوعی متفاوت بوده و در حال حاضر نشان دهنده تغییر پارادایمی است و آنچه اکنون شاهد آن هستیم، تنها مقدمه ای برای قدرت بالقوه نامحدود آن است.
از یک طرف هوش مصنوعی می‌تواند به کارهایی کمک کند که ایمنی یا سلامت انسان را به خطر می‌اندازد؛ مانند عملیات نجات، خنثی کردن بمب، مدیریت مواد سمی یا روش‌های جراحی پیچیده در اتاق عمل که حتی ماهرترین جراح هم نمی‌تواند انجام دهد.
با این وجود، سیستم‌های هوش مصنوعی فاقد شفافیت یا مسئولیت‌پذیری هستند و اگر زمانی کاملاً خودمختار شوند، می‌توانند یک «تمدن» رقیب برای ما انسان‌ها باشند.

نوآوری و پیشرفت های تکنولوژیک ادامه خواهد داشت و فرصت های جدید و چالش های تازه ای را در اختیار ما قرار می دهد

عدم شفافیت در هوش مصنوعی به این معنی است که ما از دلایل تصمیمات و اقدامات آن آگاهی کامل نداریم. ما باید اطمینان حاصل کنیم که تصمیمات و اقدامات آن قابل اعتماد و اخلاقی هستند و مهمتر از آن، کسانی که تحت تأثیر آنها قرار می گیرند از دلایل آنها آگاهی کامل داشته باشند. به عنوان مثال، تجربه ما از رسانه‌های اجتماعی این بود که حداقل در دوران اولیه «عصر معصومیت» این پلتفرم‌ها معتقد بودیم که همه آنها در مورد ایجاد شبکه‌های اجتماعی، انتشار دانش، ارائه سرگرمی، همگامی با دوستان و خانواده و غیره هستند. با این حال ما متوجه شدیم که آنها واقعاً ماشین‌های جمع‌آوری داده‌های عظیمی هستند که می‌توان از آنها سوء استفاده کرد و در برخی موارد ما را با اطلاعات تجاری بمباران کرد. حتی بدتر از آن، ما متوجه شدیم که آنها می توانند توسط دیگران - برای مثال، دولت های خارجی یا منافع تجاری - برای دستکاری نظرات ما از جمله در دوره های انتخابات، مورد سوء استفاده قرار گیرند.
شرکت های بزرگ فناوری علاقه ای به مقررات ندارند زیرا می تواند سود آنها را محدود کند. با این حال، نتیجه پیشرفت های غیرقابل تنظیم، به ویژه در مورد قدرت تقریبا بی نهایت هوش مصنوعی، ممکن است تغییر جامعه فراتر از شناخت باشد.
علاوه بر این، اگر هوش مصنوعی قادر به تصمیم گیری مستقل باشد، چه کسی در هنگام اشتباه کردن مسائل پاسخگو است؟ آیا کسانی که آن ماشین ها را ساخته اند پاسخگو هستند؟ آیا کسانی هستند که دکمه پاور را فشار داده اند تا آنها را روشن کنند یا شاید مافوق آنها؟ ارائه دهندگان داده؟ یا کسانی هستند که در تنظیم ماشین آلات کوتاهی کرده اند؟
در آموزش، به ویژه مطالعات برای مقاطع پیشرفته که در آن روند رو به رشد دور شدن از امتحانات به نفع تکالیف انجام شده در خارج از کلاس وجود داشته است، معرفی هوش مصنوعی مولد اعتماد بین دانش آموزان و معلمان را به خطر می اندازد و به طور کلی به تجربه یادگیری و توسعه مهارت های لازم آسیب می رساند.
در زمینه پزشکی سؤالات اخلاقی زیادی مطرح شده است، از جمله اینکه آیا می توان یا باید به هوش مصنوعی برای تصمیم گیری مستقل در مورد مسائل زندگی و مرگ اعتماد کرد و چه کسی مسئول این تصمیمات است. علاوه بر این، موضوع سطوح بالای مصرف انرژی توسط فناوری‌های هوش مصنوعی وجود دارد. برخی از کارشناسان مصرف بالای انرژی توسظ هوش مصنوعی را فاجعه آمیز برای تلاش های مستمر مقابله با تغییرات آب و هوا توصیف کرده اند.
نوآوری‌ها و پیشرفت‌های تکنولوژیک ادامه خواهند داشت و فرصت‌ها و چالش‌های تازه‌ای را برای ما به ارمغان می‌آورند، اما این بار باید این خیال را که صنعت هوش مصنوعی به اندازه کافی از نظر اجتماعی آگاه است یا نگران قرار دادن انسانیت و ارزش‌های اخلاقی بر منافع تجاری و دستیابی به قدرت است را کنار بگذاریم. بنابراین، اجلاس اقدام هوش مصنوعی در پاریس و نتیجه‌گیری‌های آن، ممکن است اولین نشانه شناخت روزافزون دولت‌ها در سراسر جهان باشد که نقشی در این انقلاب صنعتی جدید که پیش رو داریم، ایفا می‌کنند.