بازار؛ گروه بین‌الملل: مسائل انرژی به اولویت‌های اصلی دولت‌ها و رهبران سیاسی تبدیل شده و سخنرانی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا در مراسم تحلیف خود حاوی پیام‌های واضح و مستقیمی در مورد اهمیت او برای انرژی و نقش محوری آن در شکل‌دهی مجدد قدرت اقتصادی ایالات متحده قائل است. ترامپ از نخستین لحظات آغاز به کار، چشم انداز خود را برای تقویت موقعیت ایالات متحده به عنوان یک قدرت جهانی انرژی از طریق آنچه که به عنوان «عصر طلایی انرژی آمریکا» توصیف می‌کند، آشکار و برنامه‌های بلندپروازانه‌ای را برای آزادسازی پتانسیل بخش انرژی داخلی با افزایش تولید، گسترش حفاری و اکتشاف اعلام کرد. منابع طبیعی فراوانی که ایالات متحده به عنوان یک اهرم اقتصادی استراتژیک در اختیار دارد.
این اظهارات نشان دهنده تغییر قابل توجه از سیاست‌های سنتی اتخاذ شده توسط دولت‌های قبلی، به ویژه در مورد کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و مقابله با تغییرات آب و هوایی است. دیدگاه ترامپ انرژی را به عنوان ابزاری برای تقویت استقلال اقتصادی و سیاسی ایالات متحده، همچنین استفاده از آن به عنوان یک کارت فشار قوی در روابط بین‌الملل، در راس اولویت‌های خود قرار می‌دهد.
آنچه این چشم انداز را متمایز می‌کند نه تنها تمرکز آن بر تولید و صادرات، بلکه جهت گیری آن به سمت بازسازی ذخایر استراتژیک و تقویت زیرساخت‌های انرژی با ایجاد پالایشگاه‌ها و نیروگاه‌های جدید است، بنابراین می‌توان گفت که سیاست انرژی ترامپ صرفاً اقتصادی نیست، بلکه یک استراتژی جامع با هدف بازیابی موقعیت ایالات متحده در صحنه جهانی است.
سیاست‌های انرژی ترامپ
به باور کارشناسان، دونالد ترامپ در جریان مراسم تحلیف خود یک روند قوی به سمت حمایت از بخش سنتی انرژی را آشکار کرد که نشان دهنده آغاز جدیدی در سیاست انرژی آمریکا است. اظهارات ترامپ از جمله «آمریکا انرژی را به تمام نقاط جهان صادر خواهد کرد» و«ما دوباره ذخایر استراتژیک را پر خواهیم کرد» نشان دهنده میزان تمایل راهبردی او به بهره‌برداری از پتانسیل بخش انرژی آمریکا است. او متعهد شد از تمام قدرت خود برای توسعه تولید انرژی فسیلی و افزایش سرمایه‌گذاری در حفاری و اکتشاف استفاده کند. وی گفت: «این روند نشان‌دهنده دور شدن از سیاست‌های محدودیت استفاده از سوخت‌های فسیلی است که توسط دولت‌های قبلی اتخاذ شده که تعهد دولت در دستیابی به استقلال انرژی و افزایش قدرت اقتصادی ایالات متحده را تأیید می‌کند.»
اعلام وضعیت اضطراری انرژی به رئیس جمهور اختیارات گسترده‌ای برای دور زدن برخی از قوانین زیست محیطی می‌دهد که ممکن است در مورد تأثیر آن بر اقلیم و سلامت عمومی به خصوص با امکان لغو تصمیمات قبلی در مورد استانداردهای انتشار اختلاف نظر ایجاد کند.
اظهارات ترامپ منعکس کننده چشم انداز روشنی از کاربرد انرژی به عنوان ابزار سیاسی و اقتصادی است. اعلام برنامه‌های وی برای افزایش مجوز حفاری، احداث خطوط لوله و ساخت پالایشگاه‌ها و ایستگاه‌های جدید نشان دهنده تلاش او برای بهره برداری بهینه از منابع طبیعی برای تقویت اقتصاد داخلی است. این سیاست‌های ترامپ در بخش انرژی ممکن است به افزایش رقابت‌پذیری ایالات متحده در بازارهای جهانی انرژی، به ویژه با افزایش صادرات گاز طبیعی و نفت منجر شود، اما احتمالا در نتیجه نگرانی‌های زیست‌محیطی ایجاد کند.
اعلام وضعیت اضطراری انرژی به رئیس جمهور اختیارات گسترده‌ای برای دور زدن برخی از قوانین زیست محیطی می‌دهد که ممکن است در مورد تأثیر آن بر اقلیم و سلامت عمومی به خصوص با امکان لغو تصمیمات قبلی در مورد استانداردهای انتشار اختلاف نظر ایجاد کند. در سوی دیگر، افزایش تولید آمریکا احتمالاً بر قیمت انرژی فشار بیاورد، اما در عین حال منجر به تغییر در نقشه عرضه می‌شود، به ویژه اگر این سیاست‌ها شامل اعمال محدودیت یا تحریم بر برخی کشورها باشد.
نفوذ آمریکا در بازارهای انرژی
به باور کارشناسان، ترامپ احتمالا با تشویق کشورهای اروپایی و آسیایی به خرید نفت و گاز آمریکا به دنبال تقویت نفوذ آمریکا در بازارهای انرژی باشد. برنامه‌های ترامپ ممکن است به سرمایه‌گذاری در مواد معدنی لازم برای انرژی پاک گسترش یابد که رقابت با چین را افزایش و ایالات متحده را در موقعیت پیشرفته در صنایع استراتژیک قرار می‌دهد. علیرغم مزایای بالقوه اقتصادی، نیاز به مدیریت خردمندانه این سیاست‌ها برای اطمینان از دستیابی به تعادل بین رشد اقتصادی و پایداری زیست محیطی وجود دارد.
اعلام وضعیت اضطراری نشان دهنده روش جدیدی است که متکی بر سیاست «حفاری» و افزایش مجوز برای شرکت‌های اکتشاف و حفاری، علاوه بر اجرای پروژه‌های بزرگ شامل احداث خطوط لوله و ساخت پالایشگاه‌های جدید نفت و ایستگاه‌های تولید برق است.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده قصد دارد یک شورای ملی انرژی به رهبری داگ بورگوم، فرماندار داکوتای شمالی ایجاد کند. اظهارات او نشان‌دهنده تغییر جهت وی از وعده‌های انتخاباتی به اجرای سیاست‌های واقعی به‌ویژه در بخش انرژی است. اعلام وضعیت اضطراری نشان دهنده روش جدیدی است که متکی بر سیاست «حفاری» و افزایش مجوز برای شرکت‌های اکتشاف و حفاری، علاوه بر اجرای پروژه‌های بزرگ شامل احداث خطوط لوله و ساخت پالایشگاه‌های جدید نفت و ایستگاه‌های تولید برق است.
این گام همچنین شامل لغو تصمیمات جو بایدن رئیس جمهور پیشین در زمینه صادرات گاز طبیعی و استانداردهای انتشار کربن نیز می‌شود. ایجاد شورای ملی انرژی نشان دهنده روند ترامپ به سمت متمرکز کردن تصمیمات استراتژیک در این بخش است که کنترل دولت فدرال بر برنامه ریزی انرژی را تقویت می‌کند.
بازارهای جهانی
افزایش تولید آمریکا مستقیما بر قیمت انرژی تاثیر می‌گذارد، اما واکنش تولیدکنندگان در تعیین مسیر آینده قیمت‌ها تعیین کننده خواهد بود. تولیدکنندگان بر اساس توازن عرضه و تقاضا رویکرد محتاطانه‌ای را دنبال می‌کنند، بنابراین ممکن است بازار بر اساس واکنش به این سیاست‌ها شاهد نوساناتی باشد. سیاست‌های حمایت‌گرایانه ترامپ ممکن است اثرات ملموسی بر رشد اقتصادی داشته باشد و بازارها برای مقابله با خطرات ناشی از این تغییرات شتاب بیشتری خواهند گرفت. تولید نفت آمریکا در سال گذشته از مرز 13 میلیون بشکه در روز عبور کرد و با احتمال اعمال تحریم‌های جدید در بخش انرژی، این سوال باقی می‌ماند که این سیاست‌ها تا چه اندازه بر نقشه عرضه جهانی تأثیر می‌گذارد و آیا این سیاست‌ها چه میزان تأثیر خواهند داشت و در نتیجه منجر به افزایش قیمت می‌شود؟ به باور کارشناسان، این تغییر رادیکال در سیاست‌های انرژی آمریکا ممکن است تأثیرات عمیقی بر بازار جهانی داشته باشد، اما بستگی به نحوه برخورد بازارها و تولیدکنندگان با این تغییرات دارد.
چالش‌های پیش روی سیاست‌های ترامپ
وعده دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا برای اعلام «وضعیت اضطراری» در حوزه انرژی، نشان دهنده یک گام استراتژیک با هدف افزایش تولید داخلی و مقابله با چالش‌های پیش روی بخش انرژی در ایالات متحده است. این اقدام نشان دهنده تمایل ترامپ برای تقویت استقلال انرژی ایالات متحده با حمایت از صنایع سنتی مانند نفت، گاز طبیعی و زغال سنگ است. اما اعلام اضطراری ممکن است به شرکت‌های فعال در بخش انرژی انعطاف‌پذیری بیشتری برای گسترش فعالیت‌های خود با کاهش محدودیت‌های زیست‌محیطی بدهد که احتمالا در کوتاه‌مدت به نتایج مثبتی در زمینه کاهش انرژی منجر شود. اما نگرانی‌هایی را در مورد اثرات طولانی مدت زیست‌محیطی ایجاد می‌کند.
این روند مستقیماً بر بازارهای جهانی انرژی تأثیر خواهد گذاشت زیرا هدف آن کاهش وابستگی به واردات به ویژه از کشورهای صادرکننده انرژی مانند روسیه و کشورهای اوپک است که تنش‌های اقتصادی و سیاسی در صحنه بین المللی ایجاد می‌کند. در مجموع، این سیاست‌ها از یک سو، می‌تواند شرایط شرکت‌های داخلی را بهبود بخشد و قیمت‌ها را در داخل کاهش دهد، اما از سوی دیگر چالش‌های زیست‌محیطی و اقتصادی را ایجاد می‌کند که در آینده غلبه بر آنها دشوار باشد.
کارشناسان انتظار دارند که تصمیم دونالد ترامپ برای تحریم نفت ونزوئلا و ایران و افزایش تعرفه گمرکی بر کانادا و مکزیک، در مرحله بعدی مشکلات زیادی را به دنبال داشته باشد که مهمترین آنها افزایش تقاضا برای نفت و سپس افزایش قیمت آن است. از همین روی، برای جلوگیری از افزایش چشمگیر نفت، نیاز به حل و فصل مسائل از سوی رئیس جمهور آمریکا وجود دارد.
تاثیر سیاست تحریمی
کارشناسان انتظار دارند که تصمیم دونالد ترامپ برای تحریم نفت ونزوئلا و ایران و افزایش تعرفه گمرکی بر کانادا و مکزیک، در مرحله بعدی مشکلات زیادی را به دنبال داشته باشد که مهمترین آنها افزایش تقاضا برای نفت و سپس افزایش قیمت آن است. از همین روی، برای جلوگیری از افزایش چشمگیر نفت، نیاز به حل و فصل مسائل از سوی رئیس جمهور آمریکا وجود دارد.
همچنین، به باور کارشناسان، تحریم‌های اعمال شده توسط بایدن در هفته آخر حضورش در کاخ سفید تعجب‌آور بود که باعث سردرگمی شدید در بازار شد و قیمت نفت برنت را حدود 6 دلار در هر بشکه افزایش داد. در این میان، بزرگترین بازنده تحریم‌های بایدن علیه روسیه، هند به عنوان شریک واشنگتن در منطقه است که اکنون از ترس کاهش صادرات روسیه به هند، روی آوردن به عربستان و عراق را برای واردات بیشتر نفت آغاز کرده است.
نظر شما