بازار؛ گروه راه و مسکن: دولت در شرایطی مسؤول مدیریت بازار مسکن و اجاره‌بها است که هیچ آمار قابل‌استنادی از تعداد مسکن کشور، مالکیت مسکن و کمبودهای آن در اختیار ندارد.
اگر چه سامانه املاک و اسکان برای همین موضوع طراحی شد و از شروع به کار و راه اندازی آن حدود سه سال می گذرد اما به نظر می رسد باگ این سامانه نتواند آمار دقیقی حداقل در بخش خانه های خالی از سکنه ارائه کند.
برای مثال درحالی مرکز آمار ایران با استناد به داده‌های سرشماری عمومی سال ۱۳۹۵ می‌گوید ۲.۶ میلیون واحد مسکونی در کشور خالی از سکنه است که در آخرین گزارش وزارت راه و شهرسازی در اردیبهشت ماه امسال ۱۸ هزار خانه خالی شناسایی شد.
اما حالا با گذشت وزارت راه و شهرسازی از معرفی ۱۲۰ هزار خانه خالی به سازمان امور مالیاتی برای اخذ مالیات و ثبت ۴۵۰ میلیون رکورد اطلاعاتی در سامانه املاک و اسکان خبر داد.
بر اساس اعلام وزارت راه و شهرسازی حدود ۴۵۰ میلیون رکورد اطلاعاتی در سامانه املاک و اسکان پالایش و اقامتگاه ۷۵ میلیون نفر مشخص شده است.
حدود ۱۳ میلیون نفر عمدتاً سرپرستان خانوارها به این سامانه مراجعه کرده‌اند. با مراجعه مردم جهت استفاده این خدمات تقریباً مالکیت نیمی از خانه‌های کشور در این سامانه بروز شده‌است.
در نتیجه تمامی اقدامات صورت گرفته بیش از ۱۲۰ هزار واحد مسکونی خالی از سکنه به سازمان امور مالیاتی معرفی شده و بیش از ۱۸۲ هزار واحد مسکونی خالی به بازار فروش و اجاره جهت سکونت مردم عرضه شده‌است. همچنین این سامانه در جهت شناسایی و تدقیق خانه‌های لوکس با سازمان امور مالیاتی همکاری لازم را مطابق قانون انجام داده است.
فرشید پورحاجت دبیر کانون سراسری انبوه سازان مسکن در این خصوص می گوید: کمبود مسکن در کشور وارد فاز بحرانی شده است. اگرچه هر بار آمارهای ضد و نقیضی درباره خانه‌های خالی اعلام می‌شود اما به گفته کارشناسان حتی کشاندن این واحدها به بازی بازار مسکن هم نمی‌تواند مشکل کمبود خانه را حل کند.
پورحاجت عنوان کرد: «به نظر می‌رسد امروز شرایط بازار مسکن کاملا بحرانی است. این شرایط بحرانی، حاصل سیاست‌گذاری‌ها و تفکرات اشتباهی است که از سال ۸۸ به این‌طرف در کشور رخ داده است.»
او افزود: «به گفته رئیس کمیسیون عمران مجلس امروز با کمبود ۶ میلیون و به گفته یک نفر دیگر از اعضای این کمیسیون با کمبود هفت میلیون واحد مسکونی در کشور مواجه هستیم که با شعار و هیاهو و قوانین بازدارنده تولید نخواهد شد.»
باید بپذیریم که تا قبل از سال ۹۱ و سال ۹۲، تولید مسکن کشور حدود ۱۲۰ تا ۱۳۰ میلیون مترمربع در سال بوده و حدود ۷۵۰ هزار تا ۸۰۰ هزار واحد مسکن تولید می‌شده است. این کاهش تقریبا ۱۰۰ درصدی تولید مسکن در کشور، فاجعه عظیمی است که به هیچ طریقی نتوانسته‌اند آن را برطرف کنند.»
اگر محاسبات عددی انجام شود، این ۴۰۰ هزار یا ۵۰۰ هزار واحد مسکنی که در کشور تولید نشده، چه میزان حجم گسترده‌ای از سرمایه‌گذاری، منابع مالی و چند صد نوع فعالیت‌های اقتصادی، صنفی، تولیدی و توزیعی را به ورطه ورشکستگی کشانده است.
نظر شما