به گزارش بازار، روسیه و چین پیش از پایان سال جاری میلادی، از هدف خود مبنی‌بر انجام مبادلات تجاری ۲۰۰ میلیارد دلاری فراتر رفتند.
آندره بِلوسُف (Andrei Belousov)، معاون اول نخست‌وزیر روسیه، در سفر اخیر خود به چین اظهار داشت که در سال جاری میلادی، استفاده از روبل روسیه و یوان چین در تجارت بین دو کشور به ۹۵ درصد رسیده است.
به گفته ماکسیم رِشتنیکوف (Maksim Reshetnikov)، وزیر توسعه اقتصادی روسیه، از ژانویه (دی، بهمن) تا اکتبر (مهر، آبان)، ۶۸ درصد از کل تجارت روسیه با روبل و ارز کشورهای طرف تجارت انجام شده است.
روسیه همچنین از یوان در معاملات تجاری با مغولستان، فیلیپین، مالزی، امارات متحده عربی، تایلند، ژاپن، تاجیکستان و سنگاپور استفاده کرده است.
بحث درباره لزوم دلارزدایی از اقتصادهای جهان‌جنوب (جهان سوم) جدید نیست، اما سال ۲۰۲۳ میلادی به عنوان سالی که این روند در آن شتاب گرفت، در تاریخ ثبت خواهد شد.
بر اساس اطلاعات منتشرشده توسط سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، از زمان آغاز عملیات نظامی ویژه روسیه در شرق اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ میلادی، بیش از ۱۷ هزار تحریم علیه روسیه اِعمال شده است.
نقشه جهان‌شمال (کشورهای ثروتمند توسعه‌یافته) عملاً نقشه کشورهایی است که روسیه را تحریم کرده‌اند: آمریکا، کانادا، بریتانیا، اتحادیه اروپا (و نامزدهای عضویت در این بلوک)، سوئیس، کره جنوبی، استرالیا و ژاپن؛ البته استثناهایی مانند سنگاپور نیز وجود دارد.
موج جدید تحریم‌ها علیه روسیه بی‌نظیر است. به گفته خودِ جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، آن‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که تأثیری بلندمدت بر روسیه داشته باشند و «از هر کاری که تا به حال انجام داده‌ایم مؤثرتر باشند.»
اولین موج تحریم‌ها علیه روسیه در سال ۲۰۱۴ میلادی اِعمال شد؛ یعنی پس از بحران اوکراین که منجر به کودتا علیه رئیس‌جمهور ویکتور یانوکویچ با حمایت آمریکا شد.
اقدامات علیه روسیه زمانی آغاز شد که این کشور تصمیم به اتحاد مجدد با کریمه گرفت، که ساکنان آن از به رسمیت شناختن دولت جدید پس از کودتا خودداری کردند.
ژو پولینگ (Xu Poling)، مدیر بخش اقتصاد روسیه در آکادمی علوم اجتماعی چین، توضیح داد: از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۲ میلادی، روسیه به طور هم‌زمان دلارزدایی و یورویی شدن را دنبال کرد. در این دوره، اتحادیه اروپا شریک تجاری اصلی روسیه شد که منجر به تغییر ارز اصلی معامله از دلار آمریکا به یورو شد.
بانک مرکزی روسیه در گزارش سال ۲۰۲۲ میلادی خود اعلام کرد: به دنبال اِعمال تحریم‌ها از سوی کشورهای متخاصم، ارزهای آن‌ها برای عوامل اقتصادی روسیه «سمی» شده است.
در پایان گزارش این مؤسسه آمده است: افزایش توافقات با کشورهای دوست به ارزهای ملی برای تضمین و توسعه تجارت خارجی حیاتی شده است.
به گفته پولینگ، از سال ۲۰۲۲ میلادی تاکنون، تجارت بین روسیه و اروپا ۷۰ درصد کاهش و تجارت میان روسیه و آسیا ۷۰ درصد افزایش یافته است.
تأثیر تحریم‌ها
ژانگ شین (Zhang Xin)، معاون مرکز مطالعات روسیه در دانشگاه چین شرقی، گفت: اولین‌باری که یک بحث جدی درباره «دلارزدایی» و اهمیت بالای ژئوپلیتیک آن شنیدم، در سال ۲۰۱۴ میلادی و بیشتر به دلیل مسائل ایران بود.
شین گفت: پس از تحریم روسیه، بسیاری از کشورهای در حال توسعه نگران شدند که دارایی‌ها و ثبات مالی آن‌ها به دلیل استفاده بیش از حد از دلار (که از آن به عنوان یک سلاح مالی ژئوپلیتیک استفاده می‌شود) در خطر قرار گیرد.
در پایان سال گذشته میلادی، سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) به سردمداری عربستان سعودی تصمیم گرفت بیشترین کاهش عرضه نفت را از سال ۲۰۲۰ میلادی به میزان حدود ۲ میلیون بشکه داشته باشد. دولت بایدن، عربستان سعودی را به خاطر این تصمیم تهدید کرد و گفت این اقدام، «عواقبی» برای این کشور خواهد داشت.
هند برای اولین‌بار در تاریخ، از روپیه برای خرید یک میلیون بشکه نفت از امارات متحده عربی در ماه اوت (مرداد، شهریور) سال جاری استفاده کرد. هم عربستانی‌ها و هم اماراتی‌ها در ژانویه (دی، بهمن) ۲۰۲۴ میلادی بخشی از بریکس پلاس خواهند شد.
در نوامبر (آبان، آذر)، کمیسیون اروپا دوازدهمین بسته تحریمی را علیه روسیه ارائه کرد و انتظار دارد کشورهای عضو آن در اواسط دسامبر (آذر، دی) آن را تصویب کنند.
تجارت بین روسیه و چین به تازگی رکورد بیش از ۲۰۰ میلیارد دلار را شکسته است؛ قرار بود این هدف در سال ۲۰۲۴ میلادی محقق شود.
لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، رئیس‌جمهور برزیل هم در سفر خود به چین در آوریل (فروردین، اردیبهشت) امسال و هم در نشست پانزدهم بریکس در آفریقای جنوبی در ماه اوت (مرداد، شهریور)، از استفاده از سامانه پرداخت مبتنی بر ارزهای محلی بدون نیاز به استفاده از دلار دفاع کرد.
در نشست بعدی بریکس که قرار است در اکتبر (مهر، آبان) سال آینده به ریاست روسیه در کازان برگزار شود، وزرای اقتصاد و رؤسای بانک‌های مرکزی قرار است گزارشی درباره عملی بودن این طرح ارائه کنند.
ژانگ شین می‌گوید: ترکیب اقتصادهای صنعتی بزرگ، به ویژه چین با بخشی از کشورهای اصلی غنی از انرژی و کشورهای اصلی جهان در حال توسعه، قادر است پویایی‌هایی را که مبنای اقتصادی و سیاسی قدرت دلار آمریکا، که از سال ۱۹۷۰ میلادی به اصطلاح دلار نفتی نامیده می‌شود، تغییر دهد.
پولینگ معتقد است «دلارزدایی» به سرعت تکمیل نخواهد شد. وی افزود: از یک سو، باید گزینه‌های جدید پدیدار شوند و از سوی دیگر نیز این مسئله مطرح است که آمریکا می‌تواند با سایر کشورها به توافق برسد و تسهیلات و ضمانت‌های بیشتری را ارائه کند که بر روند دلارزدایی نیز تأثیر خواهد داشت.
اما این کارشناس بیان می‌کند: سیاسی شدن دلار و استفاده از آن به عنوان سلاح اقتصادی، روند دلارزدایی را اجتناب‌ناپذیر کرده است.
نظر شما