آیا کریدور عرب-مدیترانه می تواند رقیب کمربند-جاده چین شود؟

بازار؛ گروه بین الملل: سایت ibtimes اخیرا گزارشی با قلم «بینیته یعقوب» با عنوان «آیا کریدور هند، اعراب، اتحادیه اروپا و آمریکا می تواند رقیب طرح یک کمربند یک جاده چین شود؟» منتشر نموده است. ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.

رهبران جهانی از کریدور اقتصادی جدید هند-خاورمیانه-اروپا (IMEEC) که در حاشیه اجلاس گروه۲۰ اعلام شد، استقبال کردند. دولتهای ایالات متحده آمریکا، هند، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، فرانسه، آلمان، ایتالیا و اتحادیه اروپا یادداشت تفاهمی را برای توسعه این کریدور اعلام کردند. این پروژه که توسط رهبران جهانی به عنوان پروژه ای تاریخی که باعث تغییر بازی خواهد شد، توصیف شده با هدف بهبود ارتباطات تجاری میان اعضاء ارائه شده است.

این شبکه شامل خطوط راه آهن و کشتیرانی برای ایجاد دو کریدور - کریدور شرقی که هند را به خلیج فارس متصل می کند و کریدور شمالی که خلیج فارس را به اروپا متصل می کند، خواهد بود. این شبکه همچنین با پورت‌ها، کابل‌های برق، شبکه‌های دیجیتال و خطوط لوله هیدروژن پاک مجهز می‌شود.

دکتر «مدسر کوامار»، نویسنده کتاب «سیستم آموزشی در عربستان سعودی: تغییرات و اصلاحات» در این ارتباط گفت: علت اهمیت این کریدور زمان ایجاد آن از نظر تاریخی است. منطقه خلیج فارس در تقاطع مهم تجارت بین آسیا و اروپا یا به طور خاص، منطقه اقیانوس هند و دریای مدیترانه قرار دارد.

مسیرهای ارتباطی بین هند و خلیج فارس و اروپا از طریق اردن، اسرائیل و مصر می تواند چشم انداز ژئواکونومیک این مناطق را تغییر دهد

ایده کریدور پیشنهادی این است که توانایی‌های ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا، شورای همکاری خلیج فارس و هند را برای ارتقای توسعه زیرساخت‌ها و ایجاد ارتباط منطقه‌ای بیشتر در منطقه خلیج‌فارس و خاورمیانه و در عین حال افزایش قابلیت‌ها از نظر ظرفیت‌های موجود در کنار هم قرار دهد. مسیرهای ارتباطی بین هند و خلیج فارس و اروپا از طریق اردن، اسرائیل و مصر می تواند چشم انداز ژئواکونومیک این مناطق را تغییر دهد.

برای دهلی نو که به شدت در تلاش است تا موقعیت هند را در زنجیره های تامین جهانی مستحکم کند، کریدور جدید می تواند مزیت قابل توجهی را در جریان تجارت از منطقه به خاورمیانه و اروپا به این کشور ارائه دهد. هم شورای همکاری خلیج فارس و هم اتحادیه اروپا از بزرگترین شرکای تجاری هند در جهان هستند.

در مورد کشورهای خاورمیانه این پروژه به نیاز منطقه برای سبز کردن فعالیت های اقتصادی آن کمک خواهد کرد. کریدور جدید می تواند به خاورمیانه کمک کند تا سبد تجاری خود را متنوع کند و در نهایت از نفت دور شود، در زمانی که جهان به طور فزاینده ای نسبت به عواقب استفاده از سوخت های کربنی آگاه می شود.

کشورهای شورای همکاری خلیج فارس به طور قابل توجهی در اصلاحات اقتصادی و تنوع بخشی برای آماده کردن اقتصاد پس از نفت سرمایه گذاری کرده اند. آنها همچنین خود را برای آینده ای سبزتر آماده می کنند که به معنای کاهش وابستگی به هیدروکربن ها است

کوامار گفت: کشورهای شورای همکاری خلیج فارس به طور قابل توجهی در اصلاحات اقتصادی و تنوع بخشی برای آماده کردن اقتصاد پس از نفت سرمایه گذاری کرده اند. آنها همچنین خود را برای آینده ای سبزتر آماده می کنند که به معنای کاهش وابستگی به هیدروکربن ها است. این مهم در مورد عربستان سعودی و امارات قابل مشاهده است.

ایجاد چنین کریدور اقتصادی همچنین به عنوان وزنه‌ای در برابر طرح یک کمربند یک جاده چین (BRI) تلقی می‌شود که پروژه زیرساختی جاه‌طلبانه پکن با هدف گسترش ردپای تجاری این کشور از طریق اتصال سرزمین اصلی به آسیای جنوب شرقی، آسیای جنوبی، روسیه و اروپاست.

«کبیر تنجا»، یکی از محققان مطالعات استراتژیک در بنیاد تحقیقات آبزرور نیز گفت: کریدور هند، اعراب، اتحادیه اروپا و آمریکا به خوبی می تواند با طرح یک کمربند یک جاده چین رقابت کند، بر اساس این واقعیت که بسیاری از زیرساخت های مورد نیاز برای این کریدور در حال حاضر وجود دارد. سیاست های اقتصادی که باعث می شود کشورهای شرکت کننده با موفقیت با یکدیگر همسو شوند، می تواند به یک سرمایه گذاری موفق تبدیل شود.

«بشیرعلی عباس»، معاون پژوهشی شورای تحقیقات استراتژیک و دفاعی در این ارتباط گفت: این کریدور اولین گام مشترک جهت مقابله با طرح یک کمربند یک جاده بوده و می توان استدلال کرد که محرک فوری تر برای ایجاد آن حضور رو به رشد چین در غرب آسیا بوده است – عربستان سعودی اخیراً قراردادی ۳.۶ میلیارد دلاری با چین امضا کرده و صادرات نفت خام ایران به چین به بالاترین حد خود رسیده است.

کومار با بیان اینکه پروژه جدید می تواند به عنوان جایگزینی برای طرح یک کمربند یک جاده در نظر گرفته شود، معتقد است که منطق اقتصادی چنین کریدورهایی همکاری است و کشورها باید جهت موفقیت آن با یکدیگر همکاری کنند و اختلافات را کنار بگذارند.

از آنجایی که مسیرهای تجاری مرتبط با جغرافیای مربوطه از قبل وجود دارد، کریدور اقتصادی جدید فقط برای جابجایی بار نخواهد بود، بلکه زنجیره های تامین جدید را توسعه خواهد داد. توسعه کریدور و موفقیت آن نیاز به ارائه محصول خوب به اقتصاد بازار دارد، با توجه به اینکه اقتصاد بازار در نهایت تصمیم می گیرد. تاریخ پر از پروژه های اتصال ناتمام و اغلب شکست خورده است، از جمله بخش های بزرگی از طرح یک کمربند یک جاده.

نتیجه این است که کریدور هند، اعراب، اتحادیه اروپا و آمریکا یک تصمیم خوشایند بوده و می تواند پیچیدگی تعامل اقتصادی بین سه منطقه را تغییر دهد و رشد اقتصادی آنها را بیشتر تقویت کند و در نهایت می تواند به برقراری ارتباط اقتصادی مورد نیاز و ثبات سیاسی به طور غیرمستقیم کمک کند.