به گزارش بازار به نقل از آهن پرایس، نخستین روز هفته با کاهش قیمت روز آهن آلات در اغلب زیرمجموعههای بازار آهن داخلی همراه بود اما در عین حال شماری کثیری از مبادی فروش قیمت محصولات فولادی خود را ثابت اعلام کردند.
بازار ارز نیز روند نسبتا ثابتی داشت و قیمت دلار با توقف در کانال ۴۹ هزار تومانی با نوسان جزئی افزایشی همراه بود اما در نهایت هر دلار بازار آزاد حدود ۴۹ هزار و ۸۰۰ تومان مبادله شد.
بررسی روند نرخ روز آهن
روز شنبه کاهش قیمت روز میلگرد در اغلب مبادی فروش بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ تومان اعلام شد اما چند کارخانه هم بدون تغییر قیمت محصولات خود را عرضه کردند و کف پیشنهادی قیمت میلگرد روز گذشته ۲۴۲۰۰ تومان برآورد شد.
گفتنی است براساس نمودار قیمت میلگرد ۱۶ ذوب آهن اصفهان، این محصول در اوایل خرداد در کانال ۲۷ هزار تومانی قرار داشت اما با کاهش تدریجی درحال حاضر به کانال ۲۵ هزار تومان رسیده که بیانگر کاهش ۲ هزار تومانی نرخ این محصول است.
قیمت روز تیرآهن در بخش شاخهفروشی و کیلوفروشی در عمده مبادی فروش با کاهش ۵۰ تا ۷۰ هزار تومانی همراه بود اما چند کارخانه هم تغییر قیمت نداشتند. قیمت روز نبشی و قیمت انواع ناودانی ایرانی و اروپایی هم بدون تغییر قیمت عرضه شد و کارخانه ظهوریان و نبشی شکفته با کاهش ۱۰۰ تا ۵۰۰ تومانی همرا بودند.
قیمت روز قوطی آهن، قیمت پروفیل مبلی، قیمت پروفیل در و پنجره و سایر پروفیلها هم عمدتا ثابت اعلام شدند اما قیمت پروفیل اصفهان در برخی ضخامتها با کاهش ۵۰۰ تومای همراه بود. قیمت پروفیل ۲ میل روز گذشته در محدود ۳۴ تا ۳۵ هزار تومانی اعلام شد. قیمت انواع لولههای درزدار و بدون درز هم در غالب شرکتها ثابت اعلام شد به طوری که قیمت لوله مانیسمان، قیمت لوله داربستی و سایر لولهها تغییر نداشتند.
قیمت انواع ورق سرد گالوانیزه، ورق روغنی و قیمت ورق رنگی شیروانی در اکثر شرکتها ثابت اعلام شد؛ قیمت روز ورق سیاه نیز در اکثر کارخانهها کاهش ۱۰۰ تا ۵۰۰ تومانی داشت اما در چند کارخانه هم ثبات قیمت مشهود بود.
آنچه از روند قیمتها در بازار آهن و فولاد داخلی برمیآید بازار در رکود کامل به سر میبرد و تقاضای سرمایهای نیز تقریبا به طور کامل متوقف شده است؛ اما باید گفت برخلاف رکود حاکم بر بازار این روزها اوضاع به گونهای است که شرایط برای تقاضا و مصرفکننده مساعد و مناسب تلقی میشود.
گزارشها از بورس کالا حاکی است دیروز ۱۵۴ هزار تن آهن اسفنجی عرضه شد که حدود ۱/۵ برابر برای آن تقاضا ثبت شد و نهایتا ۹۴ درصد از عرضهها نیز معامله شد. قیت آهن اسفنجی ۱۲ هزار و ۳۴۹ تومان برآورد شد که نسبت به آخرین عرضه یک درصد کاهش داشت.
به نظر میرسد بازارساز با افزایش حجم عرضهها و قیمتگذاری دستوری محصولات اولیه به دنبال کاهش بیشتر قیمتها است که بهیقین این سازوکار قیمت محصولات میانی و پاییندست زنجیره فولاد را هم دربرخواهد گرفت.
چنین سیاستی در کنار افزایش قیمت خوراک گاز صنایع و افزایش نرخ برق سود و دوام فولادسازان را متزلزل میکند؛ مضاف براین نبود نقدینگی که تا حدودی از توقف معامله محصولات فولادی نشأت گرفته به توقف تولید منجر خواهد شد.
با افزایش قیمت سوخت کارخانهها انتظار میرود قیمت محصولات تولیدشده نیز افزایش بیابد اما دولت برای کنترل تورم و تأمین کسری بودجه مانع از افزایش قیمت کالاها میشود که این امر نهایتا به کاهش سود فولادسازان در بی برقی و تورم منجر خواهد شد.
قابل ذکر است اگرچه افزایش تولید در برخی از شرکت های فولادی و آهنی به سودآوری در این شرکتها میشود اما اغلب این کارخانجات به دلیل محدودیتهای مربوط به سوخت و انرژی، رکود بازار، هزینههای دستمزد، افزایش نرخ حاملهای انرژی، هزینه حمل و نقل، وضع عوارض صادراتی و لغو معافیت مالیاتی احتمالا به ضرر تولیدکنندگان منتهی خواهد شد.
مقرراتی مانند تنظیم بازار و از این دست سودآوری شرکتهای فولادی را به حدی پایین آورده که برخی از آنها زیانده شدهاند. گفتنی است افزایش قیمت سوخت اعتراض برخی از تولیدکنندگان را برانگیخته و درخواست تجدیدنظر دارند.
نظر شما