بازار؛ گروه صنعت: هر چند این روزها اجرای طرح دارویار مورد نقد و نظرهای بسیاری قرار می گیرد و خیلی از کارشناسان معتقدند دولت با این اقدام بر هزینه های خود نیز افزوده است و حتی از دارویار به عنوان طرحی موقت یاد می کنند اما به هر حال باید پذیرفت که ادامه تخصیص ارز دولتی فقط به یک صنعت غیر ممکن بود.
همچنین حتی پیش از اینکه بحث حذف ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی از این صنعت مطرح شود، خیلی از داروسازان نسبت به نامشخص بودن مقصد ارز های دولتی اظهار نگرانی و از آن به عنوان رانت دارو یاد می کردند. از این رو حذف ارز ترجیحی و پرداخت یارانه دارو به صورت مستقیم به مردم از طریق طرح دارویار با تمام کم و کاستی ها، بهتر از ادامه تخصیص آن فقط برای یک صنعت است. در این راستا فردوس نصیری زاده، مدیرعامل سابق ایران دارو در خصوص زیر ساخت های ضروری دارویار و مزایای اجرای آن در گفت و گو با بازار توضیح می دهد.
* به عنوان مدیرعامل یکی از شرکت های برگزیده صنعت دارویی کشور چه نظری در خصوص اجرای طرح دارویار دارید؟ به طور کلی با جایگزینی این طرح با ارز ترجیحی موافق هستید؟
طرح دارویار از نظر بنده، طرحی خوب و ضروری بود. به هر حال باید مشکل ارز برطرف می شد؛ چرا که ارز های مرجع صنعت داروسازی را محدود کرده و مانع توسعه و رشد آن شده بودند.
* به نظرتان اجرای دارویار نیازمند چه زیرساخت هایی بوده و هست؟ همچنین این طرح چقدر می تواند سبب توسعه صنعت داروسازی شود؟
اجرای طرح دارویار، حمایت از صنعت داروسازی را می طلبد؛ چرا که کارخانه های داروسازی در زمینه نقدینگی دچار مشکل شده اند و نیاز است تا زمانی که به نقطه تعادلی برسند دولت از آن ها حمایت کند. در این راستا نیز قرار شده از طریق بیمه ها و بانک ها حمایت هایی صورت گیرد. بنابراین درصورتی که این کارها به صورت برنامه ریزی شده پیش برود به نظر بنده تا یک سال آینده به نقطه تعادلی خواهیم رسید و مشکلات حل می شود.
صنعت داروسازی ایران به دلیل وجود ارز های مرجع کوچک نگه داشته شده بود، اما اکنون این صنعت همچون سایر صنایع از جمله صنایع غذایی بزرگ تر و ارزشمند تر می شود
با رفع مشکلات صنعت دارو می توان امیدوار تر بود که این صنعت به جایگاه واقعی خود برسد؛ چرا که تاکنون صنعت داروسازی ایران به دلیل وجود ارز های مرجع کوچک نگه داشته شده بود، اما اکنون این صنعت همچون سایر صنایع از جمله صنایع غذایی بزرگ تر و ارزشمند تر می شود و با این وجود جهت سرمایه گذاری و ورود منابع مالی، ارزشمند تر شده که درنهایت منجر به رشد و توسعه مناسب خواهد شد.
* برخی از کارشناسان نسبت به ۹۰ قلم کمبود دارو اظهار نگرانی می کنند، به نظرتان قیمت گذاری دارو باید به چه شکلی انجام شود و چقدر زمان می برد تا کمبودهای ایجاد شده در نتیجه قیمت گذاری نادرست مرتفع شود؟
به نظر بنده اگر با برنامه ریزی که انجام شده پیش برویم و منابع مالی طبق توافقات انجام شده در دسترس صنایع قرار گرفته و ارز هم بموقع تخصیص یابد تا یک سال دیگر به زمان نیاز است تا به نقطه تعادل در حوزه دارو برسیم؛ چرا که مشکلات نقدینگی و خرید مواد اولیه، امری زمان بر است. همچنین وقتی ارز مرجع به ارز نیمایی تبدیل می شود و قیمت ارز به ۶ برابر افزایش می یابد، طبیعی است که با تاثیر ۳۰ تا ۵۰ درصدی قیمت ماده اولیه در قیمت تمام شده دارو باضافه سایر هزینه های تورمی، حتی با به روز رسانی چند درصدی و دو برابری قیمت دارو کفاف آن افزایش شش برابری قیمت ارز را ندهد.
به خصوص که هزینه های سایر مواد و اقلام بسته بندی، هزینه های پرسنلی، اداری و تشکیلاتی، سایر هزینه های جاری و سربار کارخانجات هم رشد کرده، بنابراین طبیعی است که قیمت های اعلام شده از سوی سازمان غذا و دارو دوباره نیاز به بازنگری داشته باشند تا بتوانند با هزینه های فعلی تطابق یابند. بنابراین پیش بینی می شود که انجام این پروسه به حدود یک سال زمان نیاز داشته باشد که به همان نقطه تعادلی که گفتم برسیم تا شرایط بهتری برای تولید فراهم شود.
* خودتان به عنوان مدیرعامل یک شرکت دارویی، چه ساز و کاری در نظر گرفته اید که بتوانید از چالش های موجود عبور کنید و تولید بهتری داشته باشید؟
برنامه ریزی ها بایستی دقیقتر انجام شده و با کار جهادی و مضاعف و پیگیری های مکرر از این موانع عبور کنیم. اگر تامین ارز به موقع انجام شود و از طرفی در بحث نقدینگی هم حمایت ها انجام شود، مطمئن باشید داروسازان هم به موقع می توانند مواد اولیه مورد نیاز خود را خریداری کنند و تولید را انجام دهند و کمبود های موجود نیز به حداقل خواهد رسید .
* اکنون چه مشکلاتی بیشتر در روند تولید اختلال ایجاد می کند؟
هرچند مالیات بر ارزش افزوده و عوارض گمرکی قرار است کاهش یابد اما اینکه با چه نرخی محاسبه شود شفاف نشده و این اختلافات منجر به این موضوع می شود که تولید کننده دچار کمبود مواد اولیه شده و از طرفی قیمت تمام شده اش بیشتر از قیمت فروش است. بنابراین برای شرکت داروسازی ادامه تولید زیان ده خواهد بود.
هرچند مالیات بر ارزش افزوده و عوارض گمرکی قرار است کاهش یابد اما اینکه با چه نرخی محاسبه شود شفاف نشده است
از این رو نیاز است که برای رفع این مشکل راه حل مناسبی اندیشیده شود و نهاد های قانون گذار هم به این جمع بندی برسند و در شرایط بهتری اجازه ترخیص مواد را به موقع بدهند. همچنین برای تولید کننده هم از بابت قیمت تمام شده، تولید توجیه پذیر باشد تا مجموع تمام این عوامل بتواند سبب تولید و ورود به بازار شود. بنظر بنده برای اینکه در این زمینه، نتیجه ای عاید شود شاید در حدود ۳ تا ۶ ماه زمان نیاز باشد تا به تدریج شرکت های داروسازی مواد اولیه مورد نیازشان را به درستی و به موقع تامین کنند.
* فکر می کنید وضعیت صنعت دارو به خصوص با توجه به تاکید رئیس سازمان غذا و دارو در خصوص صادرات، تا دو سال آینده این صنعت به کجا برسد؟
مطمئن هستم با برنامه ای که تعیین شده و دنبال اجرای آن هستند وضعیت صنعت داروسازی با آزاد سازی قیمت ارز مرجع بهتر و این صنعت چابک تر و فعال تر می شود. همچنین در زمینه صادرات نیز با وجود این نرخ ارز شرایط باز تر و رقابتی شده و محدودیت ها برداشته میشود و در نتیجه امکان صادرات پایدار فراهم میشود. البته ممکن است در برخی از بازارها به دلیل بحث قیمتی امکان توقف یا کندی ورود صادرات وجود نداشته باشد اما این معضل نیز در دراز مدت قابل رفع است. مهم ادامه این مسیر و پایدار بودن صادرات است.
بنابراین در طولانی مدت تمام این اقدامات به نفع صنعت داروسازی است و به نظر می رسد تا دو سال آینده صنعت دارو بتواند ماهیت واقعی خود را پیدا کرده و با شرایط جاری خود را وفق دهد. بنابراین ممکن است بعضی از مشکلات ادامه یابد اما در مجموع می توان برای داروسازی ایران آینده بهتری را متصور شد.
نظر شما