بازار؛ گروه صنعت: صنایع غذایی کشور نیز مانند دیگر صنایع با بحران ها و چالش های مختلفی مواجه هستند به خصوص اینکه با وقوع بحران جهانی مواد غذایی و هشداری که سازمان ملل در خصوص افزایش نرخ مواد غذایی داده است، بحث تامین مواد اولیه و هزینه های بالای تولید جزو دغدغه های همیشگی فعالان این حوزه محسوب می شود.
در راستای بررسی آنچه بر این صنعت این روزها می گذرد خبرنگار بازار گفتگویی با «سعید جوانفکر» مدیر عامل یک شرکت صنایع غذایی فعال در حوزه تولید و بسته بندی آبمیوه و برخی مواد غذایی دیگر از جمله زعفران انجام داده است و نکته جالب توجه اینکه غالبا مواد اولیه را از محصولات تولیدی منطقه کاری خود (استان خراسان) تامین می کند و بنا دارد در فاز طرح و توسعه مجموعه خود محصولات دیگری مانند عرقیجات و گیاهان دارویی را به آبمیوه های تولیدی خود اضافه کند.
*الان در بحث کیفیت مواد غذایی تولیدی در کشور حرف و حدیث هایی بسیاری است و برخی معتقدند محصولات زیرپله ای تولیدات این صنعت را زیر سوال برده است. شما کیفیت محصولات خود را چگونه تضمین می کنید؟
در ابتدا باید بدانید که ما در زمینه تولید، فرآوری و بسته بندی مواد غذایی فعال هستیم و در حال حاضر پایه کاری ما تولید و بسته بندی آب میوه است که از کنستانتره طبیعی میوه به دست آمده است. در واقع کنستانتره طبیعی را از شرکت های دیگر خریداری می کنیم و طی یک فرایند تبدیل به آبمیوه می کنیم. حقیقت امر این است که چون سلامت و رضایت مشتریان برای ما مهم است لذا از اصلی ترین مسائل مهم برای ما بحث کیفیت است بخصوص اینکه نوپا هستیم. یعنی در شرکت های بزرگ چون تیراژ تولید بالا است و فروش زیاد دارند ممکن است روی کیفیت تاثیر گذار باشد اما ما سعی داریم با به کار بردن کنستانتره طبیعی میوه ها کیفیت را ارتقا دهیم.
*علاوه بر بحث کیفیت مواد غذایی افرادی که در این صنعت فعالیت دارد در بحث بسته بندی هم بخصوص برای صادرات مشکل دارند. به نظر شما این مشکل از چه امری نشات می گیرد؟
به نظر من مشکل اساسی ما در حوزه صنایع غذایی بحث بازاریابی است نه بحث بسته بندی. به عنوان مثال بیشترین فروش و صادرات ما به کشورهای عربی است که در این مناطق نیز رقبای قدرتمندی همچون ترکیه حضور دارند چرا که این کشور یکی از بزرگترین تولید کننده های صنایع غذایی است و شاهد هستیم که بازار عراق را از آن خود کرده است و دو سال است بازار عراق را از دست ایرانی ها خارج کرده است. بنابراین در کنار بحث بسته بندی که غالبا به کیفیت مواد اولیه بسته بندی مربوط می شود، باید در حوزه بازاریابی قور تر باشیم. از سوی دیگر برای اینکه در حوزه صادرات عملکرد بهتری داشته باشیم باید بحث های سیاسی و اجتماعی را باید از بازار اقتصاد جدا کنیم. متاسفانه مسائل سیاسی اقتصاد ما را هم درگیر کرده است و برخی جاهای متضرر شده ایم.
*با این تفاسیر از نگاه شما بهترین بازاریابی در حوزه صنایع غذایی کدام نوع است؟
به نظر من باید یک بازاریابی کلاسیک انجام بدهیم؛ یعنی وزارت صمت و همچنین وزارت خانه های دیگری که متولی هستند مثل جهاد کشاورزی باید یک سازوکار قانونمند برای تجارت تعیین کنند و طبق همان کار کنیم. به عبارت دیگر کار کردن در بازارهای تجاری منوط نشود به سیاست های گذرایی که ممکن است اتفاق بیفتد و فروش شرکت ها را تحت تاثیر قرار بدهد.
*در بسیاری از حوزه ها کشورهای توسعه یافته از بازاریابی دیجیتال و دیگر روشهای نوین استفاده می کنند. چشم انداز بازاریابی در حوزه کاری شما به چه نحوی است؟
دیگر بر کسی پوشیده نیست که به کار گیری روشهای نوین بازاریابی از جمله بازاریابی دیجیتال در داشتن فروشی بالا بسیار موثر است و در ایران هم خوشبختانه استفاده از این روشهای نوین راه افتاده و به صورت نسبتا جدی هم پیگیری می شود. اما باز هم تاکید می کنیم مشکل اصلی این صنعت مربوط به بحث های مطرح در وزارتخانه ای و در سطح کلان است. یعنی اتاق های بازرگانی باید فعال تر باشند و از همه سازوکارهایی که در دسترس دارند استفاده بیشتری بکنند نه اینکه فقط در حد برگزاری نمایشگاه و همایش باشد. به این ترتیب بازاریابی باید در اولویت های کاری اتاق های بازرگانی باشد.
*بازار صنایع غذایی غالبا بسیار فعال و پر رقیب است. برای عقب نماندن از رقبای خود چه راهکارهایی در پیش می گیرید؟
در این مسیر دو راهکار اساسی وجود دارد؛ یک بحث کیفیتی است و دیگر هم قیمت محصول است. یعنی این دو اصل اساسی برای مشتری مهم است و بنابراین باید بین کیفیت و قیمت محصول تعادلی برقرار باشد. سیاست کاری ما نیز از همان بدو تاسیس این بوده که ضمن اینکه کیفیت را بالا نگه می داریم قیمت را هم منصفانه و متعادل نگه داریم. در بحث متعادل سازی کیفیت و قیمت محصول مساله مطرح این است که شرکت هایی که تیراژ بالا دارند این مزیت تیراژ تولید بالا باعث می شود که سرانه قیمت محصول کمتر می شود. اما برای شرکت های نوپا این اتفاق نمی افتد و این باعث می شود در اوایل کار حاشیه سود ما نسبت به شرکتهای بزرگ کمتر باشد اما بهر حال تلاش می کنیم که این اتفاق بیفتد و قیمت ها را مبنای قضاوت مشتریان نکنیم و مشتریان را از دست ندهیم.
*اصلی ترین چالش های تولید در این حوزه چیست؟
از بحث منابع انسانی گرفته تا تجهیزات و دیگر مسائل در این بخش ما مشکلات داریم؛ یعنی به دلیل تورم و شرایطی که هست هر روز متحمل این هستیم که انتظارات نیروی کار را برآورده سازیم و یک حقوق در حد وزارت کار تعیین کنیم اما این هم در توان ما نیست. از سوی دیگر نیروی متخصص اگر باشد حقوق ها بسیار متفاوت و بالاتر است.
*تامین مواد اولیه چالش شما محسوب می شود یا خیر؟
خوشبختانه از سوی شرکتهای تامین کننده مواد اولیه که ما با آنها کار می کنیم چالشی برای ما ایجاد نشده است. البته در یک برهه ای از سال به دلیل اینکه میوه های خاصی در باغات برداشت می شود ممکن است مواد اولیه مورد نیاز ما کم و زیاد شود اما چون تولید ما پایین است ما را دچار بحران نکرده است.
نظر شما