به گزارش بازار، امیر مقیسه، معاون امور سرمایه‌گذاری و کسب‌وکار شرکت ملی نفت ایران امروز (چهارشنبه، هشتم تیرماه) در نشست تأمین مالی طرح احیای چاه‌های کم‌بازده و غیرفعال شرکت ملی نفت ایران از سوی شرکت‌های دانش‌بنیان و فناور اظهار کرد: چاه‌هایی که تولید آنها معلق و به‌عنوان چاه متروکه دسته‌بندی شده‌اند در این طرح مدنظر است.
وی افزود: اکنون بهره‌برداری از ۷۱۰ حلقه چاه به‌دلیل کاهش تولید صورت نمی‌گیرد؛ این به این معنا نیست که شرکت ملی نفت به‌دلیل کاهش تولید این چاه‌ها را بسته است، یا اقدام‌هایی انجام داده که در آن موفق نشده باشد و بخواهد هم‌اکنون از سوی شرکت‌های فناور آنها را اجرا کند.
معاون امور سرمایه‌گذاری و کسب‌وکار شرکت ملی نفت ایران ادامه داد: سیاست شرکت ملی نفت ایران این است که منابع خود را برای حفظ تولید در جایی هزینه کند که بتواند در زمان کمتر و با هزینه کمتر، تولید بیشتری داشته باشد. این دسته از چاه‌ها، چاه‌هایی هستند که در این اولویت‌بندی کنار گذاشته‌اند.
مقیسه با بیان اینکه شرکت ملی نفت ایران در مرحله نخست چاه‌هایی را که حداقل احتمال موفقیت در آنها بالای ۵۰ درصد است کاندیدای این طرح کرده، تصریح کرد: امیدواریم این طرح با توجه به چارچوب قراردادی و مدل کسب‌وکاری که برای آن در نظر گرفته‌ایم، طرح موفقی باشد.
وی به دشواری‌های قراردادهای حوزه بالادستی نفت اشاره کرد و گفت: برای حفظ شرکت‌های فناور و نهادهای تأمین‌کننده منابع مالی آنها از کاغذبازی سازمانی شرکت ملی نفت، این طرح را در اکوسیستم فناوری که در صنعت نفت طراحی شده، مستقر کردیم.
اختصاص ۵ حلقه چاه به هر شرکت فناور
معاون امور سرمایه‌گذاری و کسب‌وکار شرکت ملی نفت ایران اظهار کرد: شرکت ملی نفت ایران سه رکن؛ فناوری از سوی شرکت‌های فناور، اجرا از سوی شرکت‌های سرویس کمپانی و تأمین مالی نیز از سوی نهادهای مالی را که در حوزه فناوری و دانش‌بنیان کشور فعالیت می‌کنند در این طرح پیش‌بینی کرده است.
مقیسه ادامه داد: در قالب این طرح به هر شرکت فناور که پیشنهاد و طرح پیشنهادی فناوری قابل قبولی برای شرکت ملی نفت ایران و صنعت نفت داشته باشد، پنج حلقه چاه بسته یا کم‌بازده متناسب با فناوری شرکت فناور یا دانش‌بنیان اختصاص داده می‌شود.
وی با اشاره به اینکه عملیات پیاده‌سازی فناوری روی نخستین چاه از بین پنج حلقه چاه اختصاص داده‌شده به انتخاب شرکت فناور انجام می‌شود، تصریح کرد: چنانچه عملیات احیای چاه نخست موفقیت‌آمیز باشد، چهار چاه دیگر نیز در اختیار آن شرکت قرار می‌گیرد.
معاون امور سرمایه‌گذاری و کسب‌وکار شرکت ملی نفت ایران تأکید کرد: اگر فناوری مورد نظر در چاه نخست به نتیجه نرسد، شرکت دانش‌بنیان و فناور می‌تواند تقاضا دهد که یک چاه دیگر از چهار چاه رزروشده در اختیارش قرار گیرد تا فناوری را دوباره یا با اصلاح یا تغییراتی که به تصویب شرکت ملی نفت برسد، پیاده کند و در صورت موفقیت‌آمیز بودن سه حلقه چاه رزروشده در اختیار شرکت فناور برای ادامه قرارداد قرار می‌گیرد.
مقیسه با بیان اینکه شرکت فناور حداکثر ۱۸ ماه از زمان انعقاد قرارداد فرصت دارد فناوری را روی چاه نخست پیاده کند، گفت: اگر چاه اول موفقیت‌آمیز بود و شرکت فناور چهار چاه دیگر را نیز دریافت کرد، حداکثر مدت زمان برای پیاده‌سازی فناوری روی چاه‌ها از ابتدای قرارداد به‌مدت ۳۶ ماه خواهد بود. اگر چاه نخست به نتیجه نرسد، شرکت فناور برای پیاده‌سازی فناوری برای چاه دوم ۶ ماه فرصت دارد.
وی با اشاره به اینکه پرداخت دستمزد در این طرح متفاوت از قراردادهای قبلی است، گفت: در این طرح شرکت دانش‌بنیان یا فناور پس از احیای موفقیت‌آمیز چاه، به ازای هر بشکه نفت اضافی که از چاه تولید شد در طول یک دوره ۳۰ ماهه عدد ثابتی دریافتی خواهد داشت. عدد ثابت به‌صورت ارزی محاسبه و به‌صورت ریالی به سرمایه‌گذار پرداخت می‌شود.
نظر شما