دکتر محسن علایی- ایام کرونایی داشته های دولتها و ملتها را حسابی سرند می کند. ویروس کرونا به رغم جثه نامرئی و کوچکش مظاهر پر طمطراق تمدنها را حسابی به چالش کشیده است، تحلیل این ماجرا باید با همه جزئیاتش توسط کارشناسان این گروه مورد توجه قرار گیرد، اما به نظر می رسد در دو سطح جهانی و ملی ما با چنین تغییراتی مواجه خواهیم شد.
مقیاس جهانی:قدرت های بزرگ از این پدیده شگفت انگیز قرن عبرت نخواهند گرفت و بر شعاع عملیات های سخت افزاری و نرم افزای خود خواهند افزود و رقابت سخت تری بر سر تصاحب سهم و امتیازات بیشتر در غارت ثروت و تاریخ ملل بین قدرت ها درخواهد گرفت و تنها عبرت آنها از این همه مصائب ملتهایشان به صدور چند بیانیه انساندوستانه با لعابی عوامفریبانه محدود خواهد شد.
چین و روسیه در موازنه قدرت به جایگاه نخست شاخص حوزه نفوذ دست خواهند یازید. آمریکا و اتحادیه اروپا بر سر بازتعریف نظم نوین جهانی با چالشی بس دامنه دار مواجهه پیدا خواهند کرد. جمهوری اسلامی ایران به یکی از الگوهای موفق در معرفی بعنوان مدل کشورهای مستقل تبدیل خواهد شد.
جمهوری اسلامی در جهان پسا کرونا با فرصت دیپلماتیک، نظام پیشنهاد تشکیل اتحادیه ها و پیمان های اقتصادی، سیاسی و نظامی بین کشورهای اسلامی و سایر کشورها را در اختیار خواهد داشت. مصونیت جمهوری اسلامی ایران در برابر تحریم ها دو چندان خواهد شد. مدل نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران مطالبه تعداد قابل توجهی از ملت ها از دولت هایشان خواهد بود و ...
در مقیاس ملی: انسجام اجتماعی بیش از پیش مورد توجه و اعتنای اقشار مختلف اجتماعی خواهد بود. توجه به اهمیت نعمت رهبری و نظام سیاسی ولایت. فقیه پایه در عبور امن و سالم از بحران ها از صرف اقرار به اعتقاد محکم مبدل خواهد شد اعتماد اجتماعی و سایر شاخص های سرمایه اجتماعی روندی صعودی به خود خواهد گرفت. قوای سه گانه در حوزه انجام وظایف خود بیش از پیش احساس مسئولیت خواهند داشت. جایگاه نظام سلامت، نیروهای مسلح، روحانیت، بسیج بیش از پیش ارتقا خواهد یافت، آسیب های اجتماعی سیری نزولی خواهد داشت، نرخ بیکاری پس از تکانش نسبی سیر نزولی پیدا خواهد کرد.
بازگشت به خویشتن و سیر انفسی به یک عادت پسندیده در بین جوانان مبدل خواهد شد. فقرزدایی شتاب بیشتری خواهد گرفت. نظام اقتصادی کشور رفته رفته مسیرش را از وابستگی به مدل اقتصاد لیبرالی جدا خواهد کرد و با بازتعریف نظامات جدید اقتصادی خیز بلندی برای شکل گیری نظام اقتصادی مستقل برای جمهوری اسلامی برداشته خواهد شد، امنیت در مرزهای کشور نسبت به گذشته دوچندان خواهد شد و چرخ اقتصاد در همه جای کشور راه کمال را در پیش خواهد گرفت. سبک زندگی اسلامی پررنگ تر ظاهر خواهد شد و خانواده های ایرانی به این سبک زندگی اقبال بیشتری نشان خواهند داد ...
دلایل تبیینی ادعاهای فوق چیست؟
در روزهای اخیر مواجهه جامعه ایرانی با ویروس یاغی کرونا در سطح اعم از دستگاه حاکمه و مردم که علیرغم همه کاستی ها، تحریم ها و مشکلات عدیده دیگر، همچون اجزای یک سیستم واحد عمل کرده اند و به اذعان اصحاب تخصص و مقامات سازمان های جهانی قابل قبول ارزیابی می شود و این خود به نوعی بر شایستگی ذاتی و اکتسابی ایرانیان در مدیریت بحران دلالت می کند و تجربه زیسته ما نیز گواه این مدعاست.
با محاسبه سرانگشتی و مقایسه وضعیت و جو حاکم بر کشورهای غیرتحریمی و مخصوصا ممالک پیشرفته و اغتشاش و سردر گمی مردم در آمد و شد هیستریک بین فروشگاههای مواد غذایی و اسلحه و خالی کردن قفسه های هر دو، با ایران تحریم شده که بر داشته هایش تکیه کرد و البته از حمایت دوستانش نیز بی نصیب نبود، خواه ناخواه ما را به سمت چنین استنتاجات معطوف به آینده سوق می دهد.
آینده ای که نوید بخش تحولاتی است که ما را به تمدن نوین اسلامی نزدیک تر می کند و بر همین اساس حتی بنده بر آن مفروضات قبلی، گزاره تعمیق دینداری در بین جوانان را نیز می افزایم، سیاق این نظر بر آن نیست که منکر مشکلات جدی موجود در حوزه های مختلف در کشورمان باشد، اما تابلوهای زیبایی که در روزهای اخیر در جامعه آفریده شد گویای خیلی مطالب است.
ایران انگار کارخانه تولید واکسن است، واکسن با بدن چه می کند، بدن را در برابر بیماری ایمن می کند، که البته جا دارد همینجا از خدا بخواهیم توان ساخت واکسن کرونا را به دانشمندان عنایت کند، مدافعان هشت سال دفاع مقدس خاک میهن اسلامی را واکسینه کردند، مدافعان امنیت مرزها را واکسینه کرده اند، مدافعان حرم موقعیت ژئوپلیتیک جمهوری اسلامی را واکسینه کرده اند و اکنون مدافعان سلامت بر تارک افتخارات میهن اسلامی نشسته اند، تحولات شگرف اخلاقی، اجتماعی، حقوقی عجیبی در راستای انسجام اجتماعی در حال شکل گیری است، بنده وقتی از این منظر به مساله نگاه می کنم و تحولات جهانی را هم در کنار این مد نظر قرار می دهم، می بینم که آینده امید بخشی داریم.
وقتی ستاد ملی مبارزه با کرونا شکل می گیرد و تصمیماتش برای همه لازم الاتباع می شود و اکثر قریب به اتفاق جامعه علیرغم همه مشکلات معیشتی، خود را قبل از به کار افتادن مکانیسم های قانونی، اخلاقا مکلف به رعایت می دانند، وقتی دستور داده می شود در مساجد و حرمها را تا اطلاع ثانوی بسته نگاه دارند، نمازهای جمعه و جماعت تعطیل شوند، همین اتفاق می افتد و حتی رهبری و آیات عظام همگی بر امتثال همه از دستورات بهداشتی و درمانی تاکید می ورزند، وقتی که جوانان، طلاب، بانوان و اکثر قریب به اتفاق اقشار مختلف اجتماعی در قالب بسیج مردمی و یا به صورت خودجوش برنامه های جریان ساز مراقبت از بیماران بد حال کرونایی در بیمارستان و یا در منزل، نذر قربانی، تولید ماسک و مواد ضد عفونی کننده و...، از این دست اقدامات مبادرت می ورزند، وقتی که نیروهای مسلح آتش به اختیار و با یک اشاره رهبر عزیزمان کشور را به تخت های نقاهت گاهی و بیمارستانی تبدیل می کند و کوچه ها را شستشو می دهند، وقتی که طلبه ای علیرغم از دست دادن همسر باردار و فرزندش، همچنان در بخش مراقبت های ویژه به بیماران کرونایی خدمت می کند، وقتی که موجرها اجاره بهای چند ماه را بر مستاجران می بخشند و در مقابل وقتی سلبریتی ها در مقابل این همه تابلوهای قشنگی که از فداکاری ها به تصویر کشیده می شود، مهر سکوت بر لب می زنند و همچنان منتظر شکار لحظه های ناب انسانی نه از کشور خود بلکه از کشورهای غربی می نشینند و وقتی که برآشفتگی سردمداران کشورهای غربی در مدیریت بحران کرونا را می بینم و وقتی که تحلیل آکادمیسین هایی چون نوام چامسکی و دیگر تحلیل گران تراز اول جهان علم و سیاست را می بینم، وقتی پیش بینی امثال هایل برونر از فروپاشی نظام سرمایه داری را بنا بر دلایل طبیعی و سیاسی می بینم و وقتی گزارش مبسوط روزنامه واشنگتن پست از سقوط آمریکا از اریکه قدرت و چرخش اقبال جهانی از آمریکا به سمت کشورهای دیگر را از نظر خطور می دهم و...، از همه مهمتر وقتی پیش بینی های مقام معظم رهبری در بیانات اخیر و بویژه بیانیه گام دوم انقلاب را مد نظر قرار می دهم، طبیعی است که پیش بینی تحقق عینی گزاره های مورد اشاره در فوق سخت نخواهد بود.
نظر شما