تامین خوراک و مدیریت تعمیرات عامل افزایش تولید فولاد

به گزارش بازار، محمد آقاجانلو مدیر عامل شرکت ملی فولاد افزود: اگرچه در ماه‌هایی از سال گذشته قطعی برق و گاز برای واحدهای فولادسازی و آهن اسفنجی چالش ایجاد کرد، اما این شرکت‌ها توانستند با مدیریت صحیح زمان تعمیرات (در دوره قطعی برق و گاز) شرایط مناسبی را برای رشد تولید ایجاد کنند.

وی اضافه کرد: اکنون نیز تولید با همین روند ادامه دارد تا در زمان اوج مصرف برق و پس از آن گاز، کاهش تولیدات، جبران شود.

مدیر عامل شرکت ملی فولاد گفت: تا پایان سال دو کارخانه فولادسازی سفید دشت و نی‌ریز وارد مدار تولید می‌شود ضمن اینکه تا پایان سال جاری یا ابتدای سال آینده کارخانه جدید فولاد قائنات به بهره برداری می‌رسد.

آقاجانلو به الزامات رشد تولید اشاره کرد و افزود: در زنجیره فولاد، حوزه اکتشاف تا احداث واحدهای فرآوری و همچنین تامین زیرساخت‌ها نقش چشمگیری در رشد تولید دارند.

به گفته وی، اکتشافاتی که طی چند سال اخیر از سوی مجموعه ایمیدرو و شرکت‌های تابعه انجام شد در ۳۰ سال اخیر بی نظیر بوده است.

آقاجانلو افزود: این سازمان بر اساس قانون رفع موانع تولید، در عمل تولید معادن را در اختیار بخش خصوصی قرار داده و همین امر سبب افزایش تولید معادن شده است.

مدیر عامل شرکت ملی فولاد همچنین توسعه زیرساخت‌ها را حیاتی خواند و گفت: تامین به موقع گاز، برق، آب و توسعه جاده، بنادر و حوزه ریلی، جزو نیازهای اصلی رشد تولید زنجیره فولاد محسوب می‌شود.

به گفته وی، در حالی که افزایش ظرفیت تولید تا مرز ۵۵ میلیون تن به ۵ میلیارد دلار نیاز دارد، برای توسعه بخش زیربناها (به جز گاز) به حدود ۱۰ میلیارد دلار سرمایه نیاز است.

آقاجانلو افزود: زمانی که شرکت‌های فولادی مجوز برق دریافت کردند مشکلی برای درصد مصرف اعلام نشده بود، اما در زمان پیک مصرف، فولادسازان تنها بخشی از برق مورد نیاز خود را دریافت می‌کنند که این امر تولید را در برخی ماه‌ها دچاز مشکل می‌کند.

مدیر عامل شرکت ملی فولاد همچنین گفت: بسته‌های سرمایه گذاری برای تامین و توسعه زیرساخت‌ها (تامین برق، آب و توسعه خطوط ریلی) با مشارکت شرکت‌های بزرگ معدنی و صنایع معدنی تعریف شده است.

آقاجانلو ادامه داد: ظرفیت فعلی فولاد کشور، ۴۳ میلیون تن و تولید کشور حدود ۲۸ میلیون تن است. این یعنی تولید ما متناسب با ظرفیت‌های ایجاد شده نیست.

وی گفت: غفلت‌هایی که در حوزه اکتشاف صورت گرفته موجب شده، سرعت اکتشاف متناسب با سرعت سرمایه گذاری نباشد البته این اتفاق در حوزه زیرساخت‌ها هم افتاده است. در حوزه توسعه ریلی سالانه حدود ۲۵۰ کیلومتر توسعه خطوط ریلی بوده و هر دولتی آمده تقریبا هزار کیلومتر توسعه داده است، اما صنعت فولاد برای اینکه بتواند به ظرفیت ۵۵ میلیون تن برسد بیش از سه هزار کیلومتر خطوط ریلی نیاز دارد که از این میزان، هزار کیلومتر دو بانده کردن و دو هزار کیلومتر احداث خطوط جدید است تا بتوانیم بیشترین بهره برداری را داشته باشیم و ظرفیت راکدی باقی نماند.

همچنین آقای کیوان جعفری طهرانی کارشناس معدن هم در این برنامه گفت: همزمان با آغاز سال میلادی، کرونا به ویژه در جنوب شرق آسیا شیوع بیشتری داشت و همچنان در چین غوغا می‌کند که عاملی برای کاهش تولید فولاد در این کشور است. کشورهای اروپایی هم که با مشکل افزایش نرخ سوخت مواجه شده بودند تولیدشان کاهش یافت و از ماه فوریه که جنگ اوکراین وروسیه با هم اتفاق افتاد دست به دست داد و خیلی از فولادسازان کاهش تولید داشتند.

وی درباره به نتیجه رسیدن طرح‌های توسعه‌ای گفت: به نظر من قدری مشکل است که بتوان در چهار سال آینده این نبود توازن را به نحو صحیح از بین برد یعنی به زمان نیاز داریم ضمن اینکه باید سعی کنیم این نبود توازن را که بیشتر از همه در بخش سنگ آهن و آهن اسفنجی وجود دارد جبران کنیم و اگر فولادسازی وارد بخش معدن شده است فقط به رفع نیاز خود فکر نکند و بتواند اگر افزایش تولیدی در زمینه سنگ آهن دارد برای بقیه فولادسازان تامین خوراک کند.

جعفری افزود: ما ذخایر بسیار خوبی از سنگ آهن هماتیت در کشور داریم یعنی از ۴ و نیم میلیارد تن ذخیره قطعی احتمالی سنگ آهن، حدود ۴۰ درصد هماتیت است، اما فناوری به روز را که بتوانیم هماتیت را به منیتیت تبدیل کنیم نداریم.

این کارشناس همچنین گفت: برای تامین مواد اولیه زنجیره‌های فولاد، به واردات سنگ اهن نیاز داریم، اما این واردات به نظر من شکل نخواهد گرفت، زیرا قیمت جهانی سنگ آهن بالاتر از قیمت داخلی است و توجیه اقتصادی برای سرمایه گذار یا معدن دار یا واردکننده را ندارد.

جعفری با تاکید بر یافتن بازارهای جدید برای فولاد کشور افزود: هم اکنون قیمت شمش فولاد در اروپا ۲۰۰ دلار از چین بالاتر است و در قیمت بیلت در فیلیپین هم که قبلا از اروپا وارد می‌کرد ۸۰ دلار در تن از چین بالاتر است که اگر بتوانیم بازارهای جدیدی مانند فیلیپین و کشورهای شرق اروپا را تغذیه کنیم ارزآورزی بیشتری نصیب کشور می‌شود این در حالی است که ما همیشه در زمینه صادرات فرصت سوزی کرده ایم یعنی اگر کشوری در بازار هدف ما نبود نتوانستیم از آن درست استفاده کنیم.