اقتصاد جهانی در سال ۲۰۲۱ چه مسیری پیمود؟| آینده صنعت نیمه هادی ها

بازار؛ گروه بین الملل: یک سال پیش، کارشناسان دهه خروشان ۲۰ را پیش‌بینی کردند، دهه‌ای که در آن یک بیماری همه‌گیر رام شده، دوره جدیدی از رشد جهانی آغاز خواهد شد. اما سال ۲۰۲۱ ایده های دیگری داشت: زنجیره های تامین از هم پاشید، تورم در سراسر جهان افزایش یافت و رشد تولید ناخالص داخلی (GDP) کمتر از پیش بینی ها بود. سپس اومیکرون آمد، آخرین نوع COVID-۱۹ که مجموعه جدیدی از محدودیت‌ها را اعمال می‌کند.

در سال ۲۰۲۱ به علت نگرانی های طولانی مدت در مورد ثبات مالی بخش توسعه املاک چین، چین مجبور به محاسبه در این مورد شد. بزرگ‌ترین بخش املاک و مستغلات چین، اوگرند، در اوایل دسامبر پس از ماه‌ها سرگردانی، افول کرد.

دیگران نیز این مسیر را دنبال کردند. هیچ گروهی به اندازه خانوارهای شهری با خطر بیشتری مواجه نیست. آمریکایی ها به طور متوسط ۲۲.۶ درصد از دارایی خالص خود را در بخش املاک و مستغلات دارند. به دلیل شک و تردید در مورد سرمایه گذاری و تمایلات قبلی دولت برای حمایت از دارایی، چینی ها اکنون بیش از ۷۰ درصد از پس انداز زندگی خود را در املاک دارند که در معرض خطرترین طبقه دارایی در کشور است.

تاکنون «جو بایدن»، رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا هیچ فرد دیگری را به عنوان مدیر دفتر اطلاعات و امور تنظیم مقررات (OIRA) معرفی نکرده است – در وقع طولانی‌ترین زمانی که این پست در آغاز ریاست‌جمهوری جدید خالی مانده است.

در واقع، بایدن در اولین روز ریاست جمهوری خود یادداشتی صادر کرد و مقامات آژانس را جهت بررسی پیامدهای توزیعی مقررات، به ویژه برای جوامع محروم و آسیب پذیر، تحت فشار قرار داد. اما هیچ توصیه ای تا به امروز منتشر نشده است و فقدان رهبری رسمی نشان می دهد که OIRA ممکن است به کلی کنار گذاشته شده باشد، که می تواند پیامدهایی برای اثربخشی، ارزش و قابلیت اجرای مقررات فدرال داشته باشد.

نرخ پایین واکسیناسیون حتی در کوچکترین اقتصادها پاشنه پای آشیل برای بهبود اقتصاد جهانی است و ملی گرایی واکسن تهدیدی مستقیم برای رشد اقتصادی در سال ۲۰۲۲ است. تا زمانی که جمعیت‌ زیاد واکسینه نشده وجود داشته باشد، اومیکرون به سختی آخرین نوع کووید خواهد بود. در حالی که کشورهای گروه بیست و سایر کشورها تلاش هایی برای اطمینان از تامین واکسن برای کشورهای نیازمند انجام داده اند، حمایت لجستیکی قوی تری از عرضه واکسن مورد نیاز است.

ایالات متحده آمریکا، کانادا و مکزیک در ده ماهه اول سال ۲۰۲۱ به طور میانگین بیش از ۲.۴ میلیون دلار در دقیقه معامله کردند. این تجارت از ۱۲ میلیون شغل در ایالات متحده و میلیون ها شغل دیگر در مکزیک و کانادا پشتیبانی می کند.

این سه کشور نه تنها محصولات خود را به یکدیگر می فروشند، بلکه بسیاری از محصولات را نیز به صورت مشترک تولید می کنند و درصد بالایی از محصولات تولید شده نهایی خریداری شده از دو همسایه به ایالات متحده بازمی گردد. این حقایق نشان می دهد که مشارکت اقتصادی در آمریکای شمالی علاوه بر تأثیر مستقیم آن بر رفاه ایالات متحده، مکزیک و کانادا برای رقابت اقتصادی با چین بسیار مهم است.

بنابراین، لازم است سه کشور آستین های خود را برای بهبود انعطاف پذیری زنجیره تامین، زیرساخت ها و فرآیندهای فرامرزی، توسعه نیروی کار، هماهنگی امنیت سایبری و موارد دیگر در چارچوب تعهدات در اجلاس سران رهبران آمریکای شمالی در نوامبر بالا بزنند.

علاوه بر ایجاد همکاری در مورد وظایف مهم، مقامات باید از طریق مسائل مهمی که می‌تواند بر رقابت‌پذیری آینده آمریکای شمالی تأثیر بگذارد، کار کنند، مانند پیشنهادهای مکزیک برای اصلاح انرژی و پیشنهادهای ایالات متحده برای حمایت از خودروهای الکتریکی ساخت ایالات متحده و برای تفسیر قوانین مبدا USMCA برای وسایل نقلیه (یکپارچه ترین صنعت آمریکای شمالی). کارهای مشترک زیادی برای حل مشکلات و استفاده حداکثری از فرصت های اقتصادی عالی آمریکای شمالی انجام می شود.

مسئله دیگر تعداد افراد بی خانمان در ایالات متحده آمریکاست که در آغاز سال ۲۰۲۰ قبل از همه گیری جهانی تخمین زده می شد بالاترین تعداد در جهان پیشرفته است. اگرچه تعداد بی خانمان ها به عنوان درصدی از کل جمعیت پایین است، اما این مسئله همچنان لکه شرم آور برای ثروتمندترین کشور روی زمین است و منعکس کننده قطبی شدن عمیق در جامعه ایالات متحده است - جایی که ۱ درصد بالای آمریکایی ها ۴۱.۵ تریلیون دلار ثروت دارند. در کل این نابرابری به شکاف اجتماعی عمیق و تلخ کمک می کند و اختلافات ظاهراً آشتی ناپذیر را بر سر مسائل فرهنگی مانند سقط جنین ترکیب می کند.

مسئله دیگر صنعت نیمه هادی است. پس از سال‌ها که در آن اقتصادهای بزرگ، تولید نیمه‌هادی‌ها را اغلب به ریخته‌گری‌های فراساحلی برون‌سپاری می‌کردند، اکنون در تلاش هستند تا از یک صنعت داخلی حمایت کنند، عمدتاً به دلایل ژئواکونومیک. برای نمونه سونی در حال ایجاد یک کارخانه تولید تراشه داخلی در ژاپن از طریق سرمایه گذاری مشترک با شرکت تولید نیمه هادی تایوان است. ایالات متحده آمریکا تقریباً ۵۲ میلیارد دلار برای ارائه کمک های مالی و مشوق هایی به صنعت نیمه هادی طی پنج تا ده سال آینده، عمدتاً برای تحقیقات، از طریق اقدامی به نام قانون تراشه برای آمریکا اختصاص داده است.

اتحادیه اروپا هدف خود را از دو برابر کردن تولید داخلی نیمه هادی با قانون آتی تراشه های اروپایی اعلام کرده است. اما مهمتر از همه، پایان سپتامبر ۲۰۲۱ اولین نشست شورای تجارت و فناوری اتحادیه اروپا-ایالات متحده بود که طی آن دو طرف متعهد به ایجاد شراکتی برای ایجاد توازن مجدد زنجیره های تامین نیمه هادی جهانی به منظور بهبود امنیت عرضه و توانایی مربوطه خود شدند.

با توجه به اینکه تورم احتمالاً در سال در ایالات متحده حدود ۵ درصد خواهد بود، به راحتی می توان به محرک های مالی و پولی بی سابقه به عنوان مقصر اشاره کرد. اما دیگر کشورها که این بسته حمایتی را نداشتند با افزایش تورم مواجه شدند.

سال ۲۰۲۱ سالی بود که در آن ماشین آلات اقتصاد جهانی باید به سرعت خود را با واقعیت جدید منطبق می کرد و در این روند با مشکل مواجه شد. هیچ تصویری بیشتر از کشتی باری Ever Given که به مدت شش روز در کانال سوئز گیر کرده بود، این ایده را ثبت نکرد.

اما نیروهای بازار قدرتمند هستند. در نیمه دوم سال ۲۰۲۱، شاهد کاهش بحران زنجیره تامین بوده‌ایم زیرا شرکت‌ها و دولت‌ها به روش‌های بی‌سابقه‌ای برای مدرن‌سازی نحوه ارتباط کشتی‌ها، کامیون‌ها و قطارها همکاری کرده‌اند. این خبر خوبی برای کسانی است که به دنبال کاهش تورم در سال ۲۰۲۲ هستند.

در مجموع ۲۷۴ میلیون نفر در سال ۲۰۲۲ به کمک های بشردوستانه و حفاظت نیاز خواهند داشت - تعداد بی سابقه ای که نشان دهنده افزایش بیش از ۲۵۰ درصدی از سال ۲۰۱۵ است. با توجه به نیازها تا سال ۲۰۲۱ در مناطق بحرانی با دسترسی محدود به واکسن‌های کووید-۱۹ و یک بیماری همه‌گیر بی‌امان، بی‌ثباتی سیاسی و شوک‌های اقلیمی افزایش یافت. در برخی مناطق، مانند افغانستان، اتیوپی و سودان جنوبی، تلاقی همه این عوامل به طور قابل توجهی بحران ها را بدتر کرده است.

این مهم نشان دهنده شکست دولت ها و نظام اقتصادی و حقوقی بین المللی در انجام مسئولیت های خود در قبال غیرنظامیان است. از آنجایی که نیازهای بشردوستانه همچنان در حال افزایش است، توانایی نهادهای چندجانبه برای مقابله با این چالش، آزمونی حیاتی برای ارتباط آنها در حکومت جهانی خواهد بود.

تجارت باج افزار و سیاهچاله در اقتصاد ایالات متحده در حال گسترش است زیرا شرکت های فناوری، بیمه و انرژی آمریکایی تصمیم به پرداخت پول به گروه های مجرم سایبری می کنند. مشکل اصلی این است که پرداخت های باج افزار مجرمان سایبری را تشویق به انجام حملات بیشتر می کند.

دولت ایالات متحده اقدامات متعددی را برای جلوگیری از پرداخت هزینه‌های شرکت‌های آمریکایی به مجرمان سایبری انجام داد. با این حال در بیشتر موارد، شرکت‌ها پرداخت مبلغ درخواستی را به از دست دادن شهرت ترجیح می‌دهند. بدون هیچ راه حلی، پرداخت باج افزار می تواند در سال ۲۰۲۲ به بالاترین حد خود برسد.