به گزارش بازار، علی دهقانی استاد دانشگاه صنعتی شاهرود گفت: مشکل اصلی تولیدکنندگان عدم فقدان رقابت در کشور است که باعث شده هم تولیدکنندگان و هم مصرف کنندگان متضرر شوند. مصرف کنندگان محصولات تولیدی بدون کیفیت را با قیمت بالاتر خریداری می کنند که یک مثال بارز آن خودرو است. ایجاد رقابت در تولید یکی از وظایف اصلی حاکمیت است که مورد بی توجهی قرار گرفته است. به همین دلیل اقتصاد کشور به سمت رکود پیش رفته است.
وی ادامه داد: در نظر گرفتن طرح های آمایش سرزمینی برای تولید محصولات با توجه به توانمندی ها و تنگناهای مناطق و منابع آبی یکی از مسائلی است که می توانست برای بهبود اقتصاد و تولید کسب و کار بسیار با اهمیت باشد ولی این طرح ها هرگز اجرا نشد چون حاکمیت هنوز به عقلانیتی نرسیده که به نیازمندی ها توجه کند. شرح خدمات و ساختارهای در نظر گرفته شده برای تمام طرح های آمایش سرزمینی یکسان بوده در حالی که پتانسیل های هر منطقه با منطقه دیگر متفاوت است. البته دیدگاه افرادی که در سازمان برنامه و بودجه به تهیه طرح های آمایش مشغول هستند هم متفاوت است. متاسفانه حاکمیت به دغدغه های تولید کنندگان توجهی نمی کند و راهکارهایی برای برون رفت از این شرایط در نظر نگرفته است.
دهقانی گفت: مهمترین تهدید برای تولید کنندگان واردات و قاچاق کالاست که اقدامات دولت برای از بین بردن این مسائل خیلی جدی نبوده و یا اقدامات جدی انجام شده درست نبوده اند. دولت باید توجه داشته باشد تا زمانی که اختلاف قیمت در مورد یک کالا در دو منطقه جغرافیایی وجود دارد انگیزه برای قاچاق کالا هم هست. بدون تغییر در نگرش به مقوله قاچاق، محدود و کنترل کردن صادرات راهکار مناسبی نیست. دولت نمی تواند با کنترل مناطق مرزی به وسیله توپ و تانک از قاچاق کالا جلوگیری کند.
این استاد دانشگاه گفت: تولیدکنندگان در راه تولید با مشکلات بانکی، بیمه ای، گمرکی، قطعی های برق، کمبود آب و ... مواجه هستند. این افراد حتی بعد از تولید محصول با سختی های پیش رو، مشکل توزیع کالا در بازار را خواهند داشت. در بسیاری از موارد محصولات مشابه با محصول تولید شده در بازار وجود دارد. در این صورت تولیدکننده از تولید ناامید شده و افرادی هم که خواهان سرمایه گذاری در حوزه تولید هستند از سرمایه گذاری ناامید می شوند. به همین دلیل است که فعالیت های سوداگری در کشور افزایش یافته است که آمار دقیقی از آن در اختیار نداریم. در حقیقت میزان حجم پولی که در فعالیت های سوداگری در جریان است نسبت به کل پول فعالیت های اقتصادی رقم تاریخی و بسیار بالایی است. این رقم شاخص خوبی برای کشوری که دارای تورم بالا، حجم زیاد بیکاری و رشد منفی اقتصادی است، نیست.
وی افزود: متاسفانه بیشتر فعالیت های اقتصادی کشور با نیت سوداگری در فعالیت های غیرمولد انجام می شود. وقتی اقتصاد یک کشور به سمت دلالی و فعالیت های بدون ارزش افزوده سوق می یابد افراد به کسب سودهای بدون دردسر عادت می کنند که تغییر این روند بسیار مشکل خواهد بود زیرا سرمایه گذاران به سمت فعالیت های غیرمولدی می روند که سود آن از تولید محصول بسیار بیشتر است. یکی از مشکلات تولیدکنندگان، جذب سرمایه سرمایه گذاران به سمت فعالیت های سوداگری است. مشکلات بورسی و بانکی، تامین مالی و مالیات، بیمه و گمرک در رتبه های بعدی قرار دارند.
دهقانی خاطر نشان کرد: وظیفه سنتی بانک این است که به عنوان واسطه بین سرمایه صاحبان پس انداز و افرادی که قصد انجام فعالیت های اقتصادی دارند، عمل کند تا به تولید کمک کند ولی بانک ها خود به سوداگری و فعالیت های غیر مرتبط با این وظیفه مشغولند. مشکل دیگر تولیدکنندگان برندسازی، بازاریابی و مشکلات بیمه است البته اعمال تحریم ها در این حوزه هم کاملا تاثیر گذار عمل کرده و باعث شده بیشتر تولیدکنندگان نتوانند محصولات خود را در بازار جهانی بفروشند یا درآمد حاصل از فروش را دریافت کنند. فعالان اقتصادی برای شروع این فعالیت باید به مکان یابی بهینه، منابع مالی و زیرساخت های مورد نیاز برای شروع کسب و کار توجه کنند.
نظر شما