علی ابراهیمیان؛ بازار: نهمین دوره نمایشگاه نوآوری و فناوری ربع رشیدی تبریز (رینوتکس ۲۰۲۱) در حالی به صورت حضوری و مجازی برگزار می‌شود که پس از وقفه در برگزاری حضوری نمایشگاه به نظر می‌رسید، عطش حضور در نمایشگاه در بین دانش بنیان‌ها و فناوران استان بیشتر خواهد شد و شاهد رشد کمی و کیفی نمایشگاه خواهیم بود. اما بازدید حضوری از نمایشگاه و بررسی نحوه فعالیت‌های آن نشان می‌دهد که عکس این موضوع اتفاق افتاده است.
دانش بنیان‌ها و فناوران استان به خوبی اولین دوره‌های این نمایشگاه و به خصوص دوره‌های میانی را به یاد دارند. نمایشگاهی که در سالن‌های مختلف محل دائمی نمایشگاه‌های بین المللی تبریز برگزار می‌شد و حداقل ۴ یا ۵ سالن از ۶ سالن نمایشگاه را به خود اختصاص داده بود.
برگزاری نهمین دوره از نمایشگاه تنها در یک سالن و با غرفه‌هایی که بعضاً خالی هستند و یا فروشندگان کاردستی، میوه خشک و برخی دیگر از محصولات تزئینی جای فناوران، دانش بنیان‌ها و صاحبان ایده را گرفته اند، تنها می‌تواند نشان از عدم استقبال صاحبان و مخاطبان اصلی این نمایشگاه باشد.
زمانی تنها یک سالن به صاحبان ایده و جوانان علاقمند به فناوری داده شده بود اما در این دوره از نمایشگاه اثری از حضور صاحبان فکر و فناوران آینده کشور وجود ندارد.
عدم استقبال مسئولان استانی، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و برخی از افراد مشهور این حوزه نیز مزید علت شده است تا شاهد ضعیف‌ترین نمایشگاه ربع رشیدی در تاریخ برگزاری نمایشگاه باشیم. افتتاحیه سرد و خالی از مسئولین رده اول، عدم بازدید نمایندگان مجلس و بسیاری از مسئولین در دو روز مانده به پایان نمایشگاه نیز نشان دهنده این موضوع است. حال اینکه شایعاتی از عدم حمایت واقعی مسئولان استان و کمبود شدید بودجه برای برگزاری این رویداد مهم علمی کشور نیز به گوش می‌خورد.
اگر رسالت اصلی نمایشگاه ربع رشیدی و نمایشگاه‌های مشابه را تجاری سازی ایده‌ها بدانیم، باید یکی دیگر از ضعف‌های دوره نهم را در این مورد مهم و اصلی ببینیم. آیا به جز معدود رونمایی‌ها و برگزاری استیج‌هایی که مخاطبان آنچنانی نیز ندارند، خروجی قابل توجهی از این نمایشگاه دیده ایم و یا خواهیم دید؟ در یک بررسی کلی از غرفه داران نیز مشاهده می‌شود که آنها نیز عملاً امیدی به نتایج نمایشگاه ندارند و بسیاری از برنامه‌های اندک پیش بینی شده را نیز عمیق و تأثیرگذار نمی‌بینند.
نباید از ذکر این نکته گذشت که استقبال مناسبی نیز از نمایشگاه به لحاظ بازدید کننده ها هم صورت نگرفته است. شاید دلیل این موضوع را در عدم اطلاع رسانی مناسب برای نمایشگاه دانست. در نمایشگاه نهم کمترین اهمیتی به تولید خبر و اطلاع رسانی داده نشده است.
اگر به صفحه اخبار سایت رسمی این رویداد نگاهی بیندازید، ماحصل فعالیت رسانه‌ای نمایشگاه را در تولید ۴ خبر در ۳ روز ابتدایی نمایشگاه خواهید دید که این اخبار نیز به افتتاحیه نمایشگاه مرتبط هستند.
اگر بخواهیم خلاصه‌ای از نمایشگاه امسال ارائه دهیم، می‌توانیم به حضور کم تعداد شرکت‌های دانش بنیان و فناور، حضور اندک جوانان و نوجوانان صاحب ایده و حضور بی شمار شرکت‌های دولتی اشاره کنیم که عملاً چیزی به عمق علمی و تخصصی نمایشگاه اضافه نمی‌کنند.
نمایشگاه مجازی نیز به دلیل ضعف اجرا و مشکلات خاص خود، عملاً مورد بازدید قرار نمی‌گیرد و در صورت بازدید نیز چیزی جز چند عکس، یک فایل صوتی و یک فیلم در این غرفه‌های مجازی نخواهید یافت. واقعیت این است که برگزاری یک نمایشگاه صرفاً برای کارنامه سازی و یا ادامه فعالیت آن منطقی به نظر نمی‌رسد و ای کاش مسئولان برگزاری حداقل در وقفه‌ای که در برگزاری حضوری اتفاق افتاده بود، فکری برای ارتقای آن از نظر بودجه‌ای و کیفی می‌کردند تا شاهد سیر قهقرایی و مرگ تدریجی یک نمایشگاه ملی با رویکرد تخصصی در کشور نباشیم.
نظر شما