بازار؛ گروه فناوری اطلاعات: «گلوبال بنکینگ اند فاینانس» در گزارشی به دلایل ظهور بیشتر بلاک چین در آسیا پرداخته و نوشته است که فناوری بلاک چین پتانسیل فوق العاده ای برای تغییر شکل دادن به جهان دارد. برنامه های بلاک چین که از رونق رمزنگاری کنونی بیشتر هستند، نسل بعدی نوآوری را هدایت می کنند و به دلایل که در ادامه ارایه شده انتظار میرود بهترین راه حل های بلاک چین احتمالاً در آسیا ظاهر شود.
برای بسیاری، بحران مالی ۲۰۰۸-۲۰۰۹ شکنندگی سیستم مالی جهانی را آشکار کرد. در آسیا، این درس بسیار جذاب بود زیرا بحران ارز ۱۹۹۷ هنوز هم در خاطرات بسیاری از مردم به چشم می خورد. با ظهور هر دو بحران از درون سیستم جریان اصلی مالی، آسیایی ها به طور مداوم بیشتر از مثلاً اروپای غربی، نیازمندی های خود را به گزینه هایی را درک کرده اند.
با این حال سرمایه گذاران آسیایی به طور سنتی دارایی های سخت مانند دارایی (ملک و اموال) و طلا را ترجیح می دهند. چرا که چنین دارایی های مالی ملموس است که این امر احساس کنترل بیشتری به سرمایه گذار می دهد. این درحالی است که دارایی های مبتنی بر بلاک چین می توانند مستقیماً خارج از قیمومیت یک موسسه مالی نگهداری شوند.
علاوه بر این، شهرهای آسیا از جمعیت بیشتری نسبت به شهرهای دیگر برخوردار هستند. در واقع از هر ۱۰ شهر بزرگ جهان ۷ شهر در آسیا واقع شده اند. در نتیجه، یک نیاز ذاتی به نوآوری هایی وجود دارد که تعاملات اقتصادی و اجتماعی را تسهیل کند. بنابراین، از آنجا که اپلیکیشن های بلاک چین می توانند هزینه های معاملات را کاهش دهند، احتمالاً آینده ظهور این فناوری در آسیا بیشتر است.
بنابراین جای تعجب نیست که این منطقه به محلی برای آزمایش بانک های جهانی تبدیل شده است که با اعتبار اسنادی مبتنی بر بلاک چین برای محموله های کالایی آزمایش می کنند: به طوریکه انجام این معاملات از طریق بلاک چین زمان اتمام را تا ۶۰ درصد کاهش می دهد. از آنجا که بسیاری از کشورهای آسیایی دارای اقتصاد صادرات محور هستند، برنامه های مبتنی بر بلاک چین که معاملات مالی تجارت را بهینه می کنند، احتمالاً مورد توجه قرار می گیرند. در نتیجه، این احتمال وجود دارد که کشورهای آسیایی شاهد توسعه بیشتر بلاک چین در بخشهای صادراتی و مالی باشند.
با این حال، داستان بلاک چین در آسیا فراتر از اقتصاد است: چرا که مساله دیگر همچنین در مورد جمعیت شناسی است. بسیاری از کشورهای آسیایی دارای جمعیت جوان و طبقات متوسط در حال رشد هستند. به عنوان مثال، جمعیت هند دارای میانگین سنی ۲۸.۷ سال است و پیش بینی می شود ۱.۰۴ درصد در سال ۲۰۲۱ رشد کند. در مقابل، آلمان دارای سن متوسط ۴۷.۸ سال است و جمعیت آن در سال ۲۰۲۱ با تخمین ۰.۲۱ درصد کاهش می یابد. از این رو جذب سرمایه به آسیا که برخی از آنها نوآوری بیشتر را تأمین می کنند، دور از انتظار نیست.
علاوه بر این، راه حل های مالی مبتنی بر بلاک چین این قابلیت را به افراد میدهد تا بدون مراجعه به بانک کارهای مالی را انجام دهند که بیشتر این افراد در آسیا زندگی میکنند.
براساس بانک جهانی، حدود ۴۹ درصد از جمعیت بزرگسال اندونزی تا سال ۲۰۱۷ در یک موسسه مالی حساب داشتند. گفته می شود، در سال ۲۰۱۴ این رقم ۳۶ درصد بود، که به این معنی است که جمعیت «بانکی» کشور نسبت به ۲۰۱۴ حدود ۳۶ درصد رشد کرده است. در همین حال، حدود ۳۵ درصد از جمعیت اندونزی در سال ۲۰۱۷ به صورت دیجیتالی کارهای پرداخت یا دریافت انجام داده اند. در حالی که در سال ۲۰۱۴ این رقم ۲۲ درصد بود که تقریباً ۶۰ درصد افزایش داشته است.
همانطور که مشاهده شد، نرخ استفاده دیجیتال سریعتر از نرخ استفاده از خدمات مالی متداول در افراد در حال رشد است. به نظر می رسد این به دلیل افزایش تعداد افرادی است که به اینترنت دسترسی پیدا می کنند: بین سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۱۷، میزان کاربران اینترنت اندونزی از ۱۷ میلیون به ۳۲ میلیون نفر رسیده است – که ۸۸ درصد افزایش را نشان میدهد.
در سرتاسر قاره، داستان به طور کلی همین بوده است: زیرساخت های مالی متعارف در مناطق روستایی کم است زیرا موسسات مالی مصرف کنندگان شهری با درآمد بالا ترجیح می دهند. با این حال اخیراً، کاهش هزینه های فناوری به بخش گسترده ای از جامعه اجازه داده تا آنلاین شوند. به این ترتیب، فناوری بلاک چین اکنون می تواند تعداد بیشتری از افراد را قادر به اتصال به سیستم مالی جهانی مستقل از موسسات مالی سنتی کند.
از طرفی بسیاری از کشورهای آسیایی از طریق کارگران مهاجر نیروی کار صادر می کنند. به عنوان مثال، فیلیپین حدود ۵ درصد از نیروی کار خود را به خارج از کشور می فرستد. این امر تقاضای ذاتی برای محصولات حواله در آسیا ایجاد می کند زیرا کارگران مهاجر به مکانیزم های کارآمد برای انتقال درآمد به خانواده های خود نیاز دارند. از آنجا که بسیاری از این کارگران حقوق کمی دارند، تمایل دارند که از خدمات با قیمت به صرفه استفاده کنند. اگرچه هزینه حواله های بین المللی طی دهه گذشته به میزان قابل توجهی کاهش یافته است - از حدود ۹.۷ به ۶.۷ درصد در دوره ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۰ - اما هنوز هم قابل توجه است. بنابراین، تقاضای ذاتی برای کاهش هزینه های معاملات در حواله های بین المللی به آسیا این احتمال را ایجاد می کند که برنامه های مبتنی بر بلاک چین بیشتر در آنجا ظاهر شوند.
کشورهای آسیایی به سرعت از فن آوری های جدید استقبال می کنند. در سال ۲۰۰۵، از طریق یک متن یک تاکسی در شانگهای رزرو میشد - به طوری که این موضوع نیم دهه قبل از راه اندازی «اوبر» در سانفرانسیسکو بوده است. اگرچه سخت است که بگوییم چه زمانی برنامه های بلاک چین به جریان اصلی تبدیل می شوند، اما پیش بینی میشود که آسیا مقصدی برای این کار باشد.
نظر شما