تهمینه غمخوار؛ بازار: دوازدهمین نشست وزیران اوپک و غیر اوپک (ONOMM) در شامگاه پنجشنبه به صورت ویدئو کنفرانس برگزار شد. در این نشست، موضوع تعهد کشورهای تولیدکننده حاضر در توافقنامه همکاری (Declaration of Cooperation) بر منافع مشترک کشورهای تولیدکننده، عرضه کارآمد، مقرون به صرفه و مطمئن برای مصرف کنندگان و بازگشت منصفانه سرمایه گذاری و بازار پایدار مورد تأیید قرار گرفت.
همچنین تاکید شد که بسیار مهم است که شرکت کنندگان حاضر در توافقنامه همکاری و همه تولیدکنندگان اصلی کاملاً متعهد به تلاش های متعادل و تثبیت بازار باشند زیرا اعمال محدودیتهای جدی به دلیل انجام اقدامات مهار ویروس کرونا، با عدم قطعیت های غالب در ماه های زمستان، همچنان بر اقتصاد جهانی و بهبود تقاضای نفت تأثیر می گذارد.
با توجه به مبانی فعلی بازار نفت و چشم انداز سال ۲۰۲۱، در این جلسه، اوپک پلاس تصمیم گرفت که تولید کل این گروه را به میزان ۵۰۰ هزار بشکه در روز افزایش دهد به طوری که این تصمیم افزایش تولید پس از مناظرات زیاد بین نمایندگان عضو این گروه به دست آمد و از ماه ژانویه به اجرا گذاشته خواهد شد.
در همین راستا و بر اساس اهمیت موضوع نشست وزیران اوپک و غیر اوپک که موجب ایجاد اختلاف نظر و انجام مناظرات زیاد و به تعویق افتادن اجلاس شد، خبرنگار بازار گفتگویی با دکتر «ایمان ناصری»، مدیرعامل بخش خاورمیانه شرکت بین المللی FGE، شرکت مشاور برجسته انرژی جهانی و بازار نفت انجام داده است.
دکتر ایمان ناصری، مدیرعامل بخش خاورمیانه شرکت بین المللی FGE در لندن مستقر است. وی دکترای خود را در رشته اقتصاد در ایالات متحده با گرایش اقتصاد انرژی در سال ۲۰۱۳ دریافت کرد. او دارای مدرک کارشناسی ارشد مهندسی سیستم های انرژی و لیسانس مهندسی برق، از دانشگاه های شریف و شهید بهشتی ایران است. همچنین، پیش از این در انستیتوی مطالعات بین المللی انرژی ایران (IIES)، بازوی تحقیقاتی وزارت نفت به فعالیت پرداخته است. این مدیر مستقر در لندن هم اکنون مسئول تحقیقات نفت خاورمیانه است و تمرکز و فعالیت او در شرکت FGE، بر روی نفت و گاز LNG می باشد. او همچنین از نزدیک با تیم پالایش، تیم چشم انداز پالایش جهانی سالانه FGE و تیم جهانی گاز مستقر در سنگاپور برای مدیریت مشتریان همکاری می کند. از ژانویه ۲۰۱۸، ایمان ناصری به عنوان مدیر بخش خاورمیانه، مسئولیت آنالیز FGE و پوشش خاورمیانه برای نفت را به عهده دارد.
FGE یک شرکت مشاور برجسته بین المللی است که خدمات تحقیق، تجزیه و تحلیل، مشاوره و مشاوره مستقل در بازارهای نفت، گاز / LNG و NGL را به گونه ای متنوع و گسترده در سراسر جهان ارائه می دهد.
مشروح مصاحبه در ادامه آمده است:
* تولیدکنندگان نفت در گروه اوپک پلاس با افزایش متوسط تولید به توافق رسیدند. اما مذاکرات فشارهای موجود در این گروه را نشان داد. در واقع براساس این توافق، اعضای سازمان کشورهای صادرکننده نفت به همراه روسیه و سایر کشورها تولید خود را در ماه ژانویه پانصد هزار بشکه در روز و به طور بالقوه در ماه های بعدی با مقدار مشابه تولید خواهند کرد. این افزایش، کمتر از یک درصد از بازار جهانی نفت، در حالی صورت می گیرد که تقاضا هنوز تحت تأثیر همه گیری ویروس کرونا قرار دارد. ارزیابی شما از این تصمیم چیست؟
از نظر من، تصمیمی درست از اوپک پلاس در زمانی که توافقنامه همکاری در شکننده ترین حالت و در شرف شکست قرار داشت، دیده شد. پس از گذشت ماهها از اجرای کم و بیش معاهده نفتی میان کشورهای اوپک و غیر اوپک زمزمه بیقراری و نارضایتی از سوی برخی از اعضا به گوش رسید که به انجام مناظراتی مبنی بر عدم توانایی حفظ پایبندی خود و یا عدم پایبندی دیگران پرداختند.
به همین دلیل بعضی از اعضا صحبت خروج از این توافق را مطرح کرده و برخی دیگر خروج از اوپک را. عده ای دیگر نیز ندای اتمام اجرای این توافق و یا برگرداندن سریع دو میلیون بشکه در روز افزایش تولید بر اساس برنامه را سر دادند. بنابراین، اختلاف نظر میان اعضا افزایش یافت.
دید واقع بینانه و تحلیلگران بازار و همچنین نگاه مجموعه FGE به عنوان عضوی با نگاه بی طرفانه به بازار این است که تصمیم درست برای حفظ تعادل و رساندن بازار به حالتی متوازن در زمان کوتاه تر این بود که سقف تولید را حداقل برای سه ماه آینده در سطح فعلی حفظ کنند. این مسئله موضوعی بود که عربستان به دنبال آن بود و در واقع تضمین می‌کرد که قیمت‌های فعلی را بین ۴۵ تا ۵۰ دلار حفظ کرده و به بالای ۵۰ دلار احتمالا در اواسط سال آینده برساند.
عربستان به دنبال آن بود و تضمین می‌کرد که قیمت‌های فعلی را بین ۴۵ تا ۵۰ دلار حفظ کرده و به بالای ۵۰ دلار احتمالا در اواسط سال آینده برساند
اما برخی از کشورهای عضو نگاه دیگری به این موضوع داشتند و آن اجرای برنامه طبق تصمیم پیشین یعنی افزایش تولید به اندازه دو میلیون بشکه از اول ماه ژانویه بود. بنابراین این مسئله باعث می‌شد که بازار همچنان در حالت عدم تعادل و مازاد عرضه باقی بماند و میزان ذخایر به سمت تخلیه شدن تا سطح پیش از آغاز پاندمی کرونا حرکت نکند، که این به این معنی بود که میزان ذخایر همچنان برای چند ماه بالا می ماند و حرکت اوپک را از ریل خارج می کرد. منظور از ریل یعنی حرکت ممتد و نسبتا سریع در جهت تخلیه ذخایر از انباشتی که در ماههای مارس و آوریل، چیزی در حدود کمتر از یک میلیارد (حدود ۶۰۰ تا ۸۰۰ میلیون) بشکه، شکل گرفته است.
به همین دلیل عربستان اینگونه اظهار می کرد که باید افزایش تولید را به تاخیر انداخته تا اوپک پلاس در مسیر خود حرکت کنند. اگر عربستان زیاد بر روی این موضوع پافشاری می کرد، احتمالاً توافق به هم می‌خورد.
همچنین اگر می‌خواستند که گوش به حرف آن اعضایی بسپارند که از تولید کم بی قرار شده و درصدد افزایش تولید خود بودند، آن هم شکستی بود که اثر بدی بر روی بازار می گذاشت و قیمت‌ها را هم به سمت پایین می برد و سطح بالای مخازن را برای ماههای طولانی تر تمدید می‌کرد.
اگر اوپک پلاس می‌خواست که گوش به حرف آن اعضایی بسپارند که از تولید کم بی قرار شده و درصدد افزایش تولید خود بودند، آن هم شکستی بود که اثر بدی بر روی بازار می گذاشت و قیمت‌ها را هم به سمت پایین می برد و سطح بالای مخازن را برای ماههای طولانی تر تمدید می‌کرد
بنابراین، به نظر من تصمیم اوپک پلاس، یک تصمیم سیاسی درست بود که از شکستن توافقنامه جلوگیری کرد. در عین حال یک مقداری هم به خواسته کسانی که به دنبال افزایش تولید بودند، رسیدگی شد و به میزان کسری از ۵۰۰ هزار بشکه در روز به تولیدات آنها اضافه شد.
در واقع، این توافق فی مابین توافق قبلی را از حالت ایستا به وضعیتی پویا در آورد از آنجا که گروه متعهد شد که هرماه موضوع را بررسی و سطح تولید را تنظیم خواهند کرد. در حقیقت، اجازه دادند که با داده های جدیدتری که هر ماه از وضعیت تقاضا و حتی تولید کشورهایی که عضو اوپک پلاس نیستند، استخراج می شود، بتوانند وضعیت را بهتر رصد کرده و توافق را حفظ کنند.
نتیجه دیگری که این تصمیم درست در برداشت، این بود که اوپکی ها با پویا کردن این تصمیم، اجازه ندادند برنامه‌ریزی برای کشورهایی که عضو توافق نیستند و حتی تجاری که قصد بهره برداری داشتند، صورت گیرد، یعنی با عدم قطعیت بخشیدن به این وضعیت به نوعی اعلام کردند که برنامه‌ریزی در دست کشورهای اوپک پلاس است و آنها هستند که باید این برنامه ریزی را انجام دهند و نه سایرین. لذا، این امر دست پیش را به اوپک داد تا برنامه‌ریزی را به خودشان برگردانند.
اوپکی ها با پویا کردن این تصمیم، اجازه ندادند برنامه‌ریزی برای کشورهایی که عضو توافق نیستند و حتی تجاری که قصد بهره برداری داشتند، صورت گیرد، یعنی با عدم قطعیت بخشیدن به این وضعیت به نوعی اعلام کردند که برنامه‌ریزی در دست کشورهای اوپک پلاس است
* با توجه به تصمیم اوپک پلاس در اجلاس اخیر، برخی دیگر از کشورهای عضو از جمله امارات سهمیه بندی کنونی را نامناسب دانسته و خواستار افزایش تولید شده بودند زیرا دولت امارات به دریافت درآمد هرچه بیشتر از نفت و تبدیل آن به سرمایه‌گذاری با سود بیشتر در داخل و خارج علاقمند است. از دیدگاه شما دلیل نارضایتی و مخالفت امارات چیست؟
دلیل مخالفت‌های امارات در خصوص اجلاس اخیر اوپکی ها، نگرانی از وضعیت تولید اوپک پلاس در میان مدت و دراز مدت است که به نظر می‌آید امارات با توجه به وضعیت این بیماری پاندمیک و علی رغم سرمایه‌گذاری‌های بالادستی خود که در سال‌های اخیر در جهت افزایش ظرفیت تولید انجام داده، به اجبار تن به این تصمیم اوپک پلاس داده است.
امارات برای سال‌های پیش‌رو نیز برنامه‌ریزی کرده تا میزان سرمایه‌گذاری خود را با هدف رساندن ظرفیت تولید خود به پنج میلیون بشکه در روز افزایش دهد. اما اگر در دراز مدت به وضعیت عرضه و تقاضای نفت خام توجه کنیم و پیش‌بینی‌های شرکت FGE در رابطه با قیمت نفت و تقاضای نفت و تولید نفت غیر اوپک و آمریکا را مدنظر قرار دهیم، تقاضای تولید نفت خام از کشورهای اوپک پلاس در هفت تا ده سال آینده همواره زیر مجموع سطح تولید آنها در سال ۲۰۱۸ خواهد بود.
این نگرانی مخصوص کشورهایی مانند امارات است که برنامه افزایش تولید را داشته و در حال سرمایه‌گذاری بر روی بخش بالادستی هستند. این امر بدین معنا است که اگر اوپک خواستار دنبال کردن اهداف فعلی خود باشد، شاید مجبور شود که برای ۵ تا ۱۰ سال آینده، توافقی را که دو سال از عمر آن گذشته و اوپک و اوپک پلاس برنامه کاهش تولید را دنبال می‌کرده اند، تمدید کنند و امارات هم اگر بخواهد عضو اوپک پلاس باقی بماند مجبور به پذیرش عدم تحقق برنامه های خود علی رغم میزان سرمایه گذاری های خود و افزایش ظرفیت تولید باشد.
اگر اوپک خواستار دنبال کردن اهداف فعلی خود باشد، شاید مجبور شود که برای ۵ تا ۱۰ سال آینده، توافقی را که دو سال از عمر آن گذشته و اوپک و اوپک پلاس برنامه کاهش تولید را دنبال می‌کرده اند، تمدید کنند بنابراین این نگرانی اصلی امارات را در موضع مقابله با این تصمیم قرار می دهد.
نظر شما