بازار، گروه استانها: کرونا بر همهچیز اقتصاد استان سمنان تأثیر گذاشت اما برخی بخشها بودند که بیش از دیگران تحت تأثیر قرار گرفتند، در سلسله گزارشهایی درباره مشاغل متأثر از کرونا بعد از آرایشگران، شیرینی فروشان، لاستیکفروشان و ... این بار به سراغ هتل داران و مراکز اقامتی و مسافرتی رفتیم تا مشکلات آنها را جویا شویم.
هتلداران و مسافرخانهدارها از همان ابتدای اسفندماه درگیر موضوع کرونا شدند و میتوان بهجرئت گفت که در زمره سه صنفی محسوب میشوند که بیشترین ضرر را از بابت کرونا متحمل شدند زیرا مانند شیرینی فروشان، هتل داران و مسافر پذیران نیز به بازار شب عید و دوران تعطیلات نوروزی دلخوش کرده بودند. ایامی که میتواند بعضاً تا چندین ماه درآمد را یکجا برایشان داشته باشد.
بدهی هتل داران
این موضوع سبب میشود تا معمولاً هتل داران و مهمان پذیران چکها و بدهیهایشان را با انتهای فروردین و اردیبهشتماه تنظیم کنند اما امسال شرایط بهگونهای رقم خورد که نهتنها بازار شب عید بلکه تمام طول بهار و آغاز تابستان را نیز از دست دادند تا یکی از بزرگترین بحرانهای اقتصادی برای این قشر در استان سمنان طی سه دهه اخیر رخ دهد.
یکی از صاحبان مراکز اقامتی استان سمنان در گفتگو با خبرنگار بازار، میگوید: مردم تنها این موضوع را میبینند که ما مسافر پذیر تا مشتری عید و بهار را از دست دادیم و درنهایت درآمدی نداشتهایم پس همه ضررمان در نداشتن درامدمان است درحالیکه این ۱۰ درصد کل ماجرا هم نیست.
محمدعلی صاحبی بابیان اینکه ما برای اقامت شب عید مسافران از دیماه تمام مایحتاج اغذیه، بهداشتی، شوینده و ... را تهیه میکنیم و برای مثال بنده فقط درازدست دادن بازار شب عید ۸۰ میلیون تومان گوشت و برنج و روغن و ... خریداری کردم که همگی روی دستم ماند.
وی بابیان اینکه ۱۳ کارگر و دو مسئول دفتر در مجموعه اقامتی من کار میکنند که حقوقشان حداقل یک و نیم میلیون و حداکثر چهار میلیون تومان است، بیان میکند: به تمام این ضررهای محصولات غذایی و گوشت و مرغ و ... حقوق کارگران بعلاوه قبض آب، گاز و برق و بدهیهای وام، بیمه و ... را نیز بیفزایید تا در کنار دیر شدن وام بانکی که عدم توانمندی در پرداخت شش ماه قسط بانک که فقط ۲۰ میلیون تومان دیرکرد آن میشود، چه بر سر ما آمده است.
حمایتها کم هستند
از این فرد درباره حمایتها میگویم و میافزاید: ۲۰۰ میلیون تومان وام بدهکارم و امیدوار بودم در این شب عید و تابستان آن را تسویه کنم اما چه شد؟ تا امروز نزدیک ۲۵ میلیون تومان فقط سود دیرکرد وام را پرداخت کردهام از سوی دیگر ۱۲۰ میلیون تومان دیگر بدهی به بیمه، حقوق کارگران، مواد غذایی فروشها و ... دارم یعنی ۲۰۰ میلیونی که قرار بود صفر شود امروز ۱۵۰ میلیون تومان دیگر همروی آن آمده و به ۳۵۰ میلیون تومان بدهی تبدیلشده است.
صاحبی بابیان اینکه خیلی مانده تا مسئولان بدانند چه بر سر ما هتلداران آمده است، میافزاید: عدهای مینشینند میگویند هتلها سه ماه تعطیل سه ماه بعدازآن هم مردم را از سفر بازمیدارند و میترسانند گویا خیابانها امن است هتل من که تماماً ضدعفونی میشود ترسناک!
وی میگوید: تمام حمایتی که میشود این است که به ما وام میدهند، من ۳۵۰ میلیون تومان بدهکارم و روزبهروز دارد به آن اضافه میشود و درنهایت به من یک وام دیگر کم سودتر نهایتاً ۱۵۰ میلیون تومان میدهند که به چه درد من میخورد؟ با آن چهکار میتوانم کنم؟ نهایتاً هم آن را گرفتن و بخشی از بدهیام را دادم بقیهاش چه؟ مگر همین وام اقساطش شروع نمیشود وقتی درامدی ندارم چطور قسط وام دوم را بدهم اصلا مگر وام را با وام میتوان پرداخت؟ سال دیگر این موقع من هستم و دو وام روی دست مانده و ورشکستگی و لذا باید خانهام را هم بفروشم.
ضررهای هتلداری و مسافرخانهها
دیگر مسافرخانهدار نیز با بیان اینکه عمده ضرر ما از بیمه، کارگر، لوازمی که خریدهایم تا به مسافران خدمات دهیم مانند گوشت و ... است که فاسد میشوند و همچنین طولانی شدن عدم مسافر پذیری که متاسفانه باعث شد تا ضررهای هنگفت دهیم، گفت: این ضررها با وام جبران میشود ما نیز توانستهایم وام را دریافت کنیم اما دغدغه ما امروز این است که بالاخره چه زمان مشتری هایمان را خواهیم داشت؟
حلوانی با بیان اینکه هتل داران تنها با مشکل بدهی روبرو نیستند بلکه مشتریانشان هم به صفر رسیده است. زیرا یک نوع ترس از سفر، اقامت در جایی بجز خانه و ... در بین مردم وجود دارد که ریشه ای روانی دارد و در نتیجه امکان دارد تا سال ها ما هتل داران را با مشکل روبرو کند.
وی افزود: شرایط به گونهای پیش رفته که مردم از سفر به شمال، سال تحصیلی و ... نمیترسند اما از یک شب خوابیدن یا غذا خوردن در یک هتل یا رستوران در هراس هستند و این امر ممکن است تا سالها وجود داشته باشد در نتیجه مشکل اصلی هتل داران گویا قرار نیست به این زودی حل شود.
جبران ضررها دشوار است
یک کارشناس اقتصادی نیز با بیان اینکه بار روانی کاهش و حتی در مقطعی به صفر رسیدن مسافرتها بر روی مردم و اقشار مختلف سبب شد تا هتلداران دچار ضررهای فراوان شوند.
علی رضا صالحیان با بیان اینکه پیش بینی کارشناسان نشان میدهد که این قشر حداقل تا دو سال آتی نیز شرایط زیان دهی را تجربه میکنند، میافزاید: با گرانی خودرو، بنزین، حمل و نقل و ... کمتر رغبت به سفر بین مردم پیش میآید حال آنکه به این مسائل باید کرونا را نیز بیفزائیم تا شاهد باشیم که شرایط سفر کردن در نتیجه اقامت داشتن در مهمانپذیرها چقدر دشوار است.
وی می گوید: راهکار برون رفت از مشکل این هتلها همکاری دولت و بخش حاکمیت است، کافی است برای نجات هتل ها هر ماه جلسات اداری سفرهای خانوادگی مسئولان دولتی، بازدید ها و جلسات از صنایع، حضور مسئولان و ... در هتل ها و مهمانپذیرها برگزار شود از سوی دیگر تسهیلات بانکی ارائه شده به این مهمانپذیرها باید دارای یک تا دو سال تنفس باشد تا بتوانند درامدی داشته باشند به هرحال باید جلوی زیان ناخودخواسته را نیز گرفت.
معرفی برای دریافت وام
اقدامی که میراث فرهنگی و صنف هتل داران استان سمنان در قبال همکاران خود در بخش گردشگری کرده، معرفی آنها به بانک برای دریافت تسهیلات با قید فوریت مرتبط با این قشر است که از کرونا آسیب جدی دیدهاند. همچنین برای مکانهای مسافر پذیر و اقامتی استیجاری نیز رایزنیهایی برای تخفیف اجاره بها و ... صورت گرفته است اما بیش از این کاری از دست صنف نیز بر نمیآید.
اما حقیقت این است که برای یک هتل که شاید در این شش ماه ۵۰۰ میلیون تومان پول را از دست داده و معلوم هم نیست تا عید بتواند حتی ۱۰۰ میلیون تومان آن را جبران کند، وامهای ۱۰۰ میلیون تومانی، چه دوایی برای درد باشند؟
نظر شما