عنایت بیابانی قائم مقام خانه کشاورز کشور، در گفت‌وگو با خبرنگار بازار، درباره اینکه مراکز دامداری و دامپروری و همچنین گلخانه‌ها و شهرک‌های کشاورزی تا چه حد می‌توانند به محیط زیست آسیب‌رسان باشند، گفت: در زمینه شهرک‌های کشاورزی، آنهایی که به تولید محصولات صیفی و سبزیجات مشغول هستند، نمی‌توانند آسیب زیادی به محیط زیست برسانند ولی آن دسته از شهرک‌هایی که از محصولات شیمیایی استفاده فراوانی دارند، می‌توانند حتی به لایه اوزون آسیب‌رسان باشند.
بیابانی تصریح کرد: آنچه مسلم است و توسط کارشناسان اعلام و به اثبات رسیده، این است که دامداریها یکی از بزرگترین عوارض را برای محیط زیست دارند و میزان آلودگی و آلایندگی آنها در حدی است که آنها را با کارخانه‌های آلوده صنعتی مقایسه می‌کنند؛ البته در مقاطع مختلف آزمایشهای لازم برای بهبود وضعیت و شرایط دامداری ها و دامپروری ها در حال انجام است.
وی ادامه داد: حال سوالی پیش می‌آید که چرا در گذشته وضعیت آسیب‌ها چنین نبوده است؟ در جواب می‌توان به گله‌داری سیال و در حال حرکت اشاره کرد که با این روش آسیب‌های محیطی چندانی وجود نداشت و تنها می‌توان به فرسایش محدود خاک اشاره کرد ولی از نظرات دیگر به محیط زیست آسیبی نمی‌رساند. در جلسات ما با دامداریها و بخش کشاورزی در خانه کشاورز بحث‌ها و نظریات مختلفی در زمینه آسیب‌های محیطی این بخش‌ها مطرح بوده‌است که این موضوعات به کارشناسان ارجاع شده و در دست است تا در راستای مهار ضایعات دامداریها و دامپروری‌ها و همچنین کاهش آسیب‌های زیست‌محیطی آن اقدام کنند.
قائم مقام خانه کشاورز کشور در ارتباط با راهکارهای مقابله با این آسیب‌های زیست‌محیطی گفت: در گذشته برای دامداری و دامپروری تمرکززدایی وجود نداشت و این اقدام به صورت سیال و سنتی به انجام می‌رسید تا زیست‌بوم بتواند محیط خود را بازسازی کند و از تخریب شدید جلوگیری شود؛ چون دام در مزارع مختلف چرا می‌کند از تخریب مضاعف جلوگیری به عمل می‌آید؛ این روش که رونق اشتغال روستایی را نیز به همراه داشت، بسیار قابل قبول تر از روش دامداری‌های متمرکز با این حجم از آسیب‌ها بود.
نظر شما