محسن غیاثوند در گفتوگو با خبرنگار بازار با اشاره به کاهش شدید صادرات سنگ اظهار داشت: علت اینکه ما خامفروشی میکنیم این است که در حوزه تجارت و فناوری در شرایط استاندارد و خوبی نیستیم در نتیجه نتوانستهایم در بازارهای جهانی جایگاه خوبی پیدا کنیم همچنین نوسانات نرخ ارز و تحریمهای داخلی و خارجی انگیزه لازم را از تولید کننده و صادرکنندگان این محصول گرفته است.
وی با بیان اینکه دومین تولید کننده و دومین مصرف کننده سنگ جهان هستیم افزود: عمده سنگهایی که از ایران صادر میشود سنگهای «مارلن» و «مرمر» و یک بخشی هم سنگهای «گوهر» یا همان سنگهای روسی و آهک است.
نائب رئیس و دبیر کانون سنگ ایران عنوان کرد: اساساً صنعت سنگ با نگاه تولید برای بازارهای داخلی شکل گرفته که این باعث شده ما استانداردهای جهانی را به درستی رعایت نکنیم و در بازارهای جهانی جایگاه خوبی نداشته باشیم.
وی بیان کرد: خامفروشی دلایلی دارد، نخست عدم پایبندی معادن به قوانین و مقرراتی است که بر مبنای آن پروانه گرفتهاند و دوم ضعف ما واحدهای سنگبری به عنوان واحدهای فرآوری است.
غیاثوند تصریح کرد: اگر ما به عنوان واحدهای فرآوری بتوانیم به بازارهای جهانی دست پیدا کنیم، میتوانیم مواد اولیه را با قیمت بهتری از معادن بخریم و کاملاً با شرکتهای چینی و اروپایی که این سنگها را به صورت خام میخرند رقابت کنیم.
نائب رئیس و دبیر کانون سنگ ایران گفت: نه ما به عنوان واحدهای فرآوری توانستیم خودمان را آنقدر بالا بکشیم که رقابت قابل قبولی با خریداران سنگی که از خارج میآیند داشته باشیم و نه معدن کارهای ما تابع قانوناند؛ پس چگونه باید بتوانیم خامفروشی را حذف کنیم و با آنها رقابت کنیم.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به سیاستهای متناقض، متفاوت و متنوعی که در چند سال اخیر در حوزه اقتصاد شاهد آن بودیم، عملاً هر برنامهریزی در حوزه صادرات عقب مانده است و نتوانسته به شکوفایی برسد.
غیاثوند افزود: برای حل مشکلات اقتصادی و واحدهای صنعتی و اقتصادی نیازمند سیاستهای کلان اقتصادی در حوزههای مختلف هستیم که تا اعمال نشوند اتفاقی نمیافتد.
وی اظهار داشت: این سیاستها شامل تولید محور شدن سیاستهای بانکی، اقتصادی، مالیاتی، اشتغالزایی و تامین اجتماعی است که متاسفانه هیچکدام از آنها شرایط مطلوبی را برای کارآفرینی ایجاد نکردند.
نائب رئیس و دبیر کانون سنگ ایران عدم ثبات در اقتصاد کشور را مهمترین چالش صنعت سنگ دانست و گفت: وقتی در اقتصاد کشور ثبات نداشته باشیم نمیتوانیم برای چند سال آینده برنامه ریزی کنیم و اقتصادی که حداقل ۱۰ سال آیندهاش را نتواند پیشبینی کند عملاً نمیتواند برنامهریزی کند و وقتی برنامهریزی نکند، نمیتواند بنگاه اقتصادی موفقی داشته باشد.
نظر شما