بازار؛ گروه خودرو: هرچند خودروسازان با کمک قطعهسازان در سال گذشته توانستند خودروهای کف را تجاری کنند و به دست مردم برسانند اما دوباره شاهد دپوی ۱۵۰ هزار دستگاه خودرو کف پارکینگ خودروسازان هستیم، معضلی که اگر چارهای برای آن اندیشیده نشود صنعت خودرو به عنوان صنایع پیشران کشور را دچار مشکلات عدیدهای خواهد کرد. در همین خصوص محمود نجفی سهی، عضو هیات مدیره انجمن صنایع همگن قطعهسازان در گفتوگو با بازار توضیح میدهد.
* به نظرتان دلیل اینکه قطعهسازان امروز از پس هزینههایشان بر نمیآیند و از هزار و ۲۰۰ قطعهساز کشور تنها ۸۰۰ تولیدکننده باقی مانده است چیست؟
تولید در تمام صنایع با مشکلات بسیاری همراه است و فقط مختص به صنعت خودرو نیست. صنایع خودرو و قطعه هم مشکلات مضاعفی دارند البته با توجه به اینکه بازار اصلی قطعهساز خودروساز است و مشکلات بیشتری را باید تحمل کند. ممکن است برخی بگویند بازار لوازم یدکی هم وجود دارد اما قطعهسازی که چندین میلیارد تومان سرمایهگذاری برای تولید ۷۰۰ هزار تا یک میلیون قطعه انجام داده تیراژ ۲۰ تا ۳۰ هزار قطعه برای بازار یدکی جوابگوی هزینههای آن نیست.
از نظر نقدینگی هم همه قطعهسازان با توجه به افزایش چندبرابری قیمتها و سرمایه در گردش حساب و امکاناتی که بانکها میدادند جوابگو نخواهد بود. در نتیجه امکانات مالی محدود خودروساز و به دنبال خودروساز محدودیت مالی قطعهساز وجود دارد. چندین برابر شدن قیمتها حتی فاصله بسیاری بین پولی که باید از خودروساز بگیرد هم انداخته است.
* در حال حاضر صنعت خودرو و قطعه با انتقادات بسیاری همراه است، چقدر از مشکلات امروز تولیدکنندگان به دلیل سیاستهای اشتباه خودشان هست و چه مقدار تصمیمگیریهای مسئولان باعث کندشدن پیشرفت این صنایع شده است؟
علاوه بر مشکلاتی که به آن اشاره کردم پیوسته به صنعت خودرو انتقادات بسیاری میشود، گویی تمام صنایع در شرایط خوبی قرار دارند و فقط صنعت خودرو است که با مشکلات بسیاری رو به روست. اکنون قیمت یک یخچال به اندازه یک پراید افزایش یافته است. کسی نمیگوید چرا این یخچال انقدر گران شده است؟ متاسفانه در کل صنایع دشمن داخلی داریم و در صنعت خودرو مشکلات بیشتر از مابقی صنایع است. دلیل این موضوع هم این است که صنعت خودرو پیشران صنایع دیگر است و میتواند ۲۰ تا ۳۰ درصد صنایع دیگر هم به همراه خودش فعال کند. آنهایی که میخواهند به تولید داخل ضربه بزنند صنعت خودرو را هدف قرار میدهند.
اگر تیم اقتصادی آقای روحانی فکری به حال تولید داخل کرده بودند امروز نیاز نداشتند دنبال مشتری بگردند و بشکه بشکه نفت بفروشند. مسئولان با برنامه ریزی میتوانستند تولید را تقویت کنند و مالیات را به موقع بگیرند
* چند درصد از مشکلات امروز قطعهسازان و خودروسازان را ناشی از سیاستهای نادرست متولیان میدانید؟
۸۰ درصد از مشکلاتی که امروز با آنها دست و پنجه نرم میکنیم مشکلات داخلی است که به نظر نمیرسد مسئولان تصمیمی برای اصلاح آن داشته باشند. نتیجه این موضوع در صنایع قطعه و خودرو همین میشود که ۱۵۰ هزار دستگاه خودرو نیمهکاره کف پارکینگ خودروسازان باقی مانده است. امروز هم فرض کنید اگر برای تکمیل این ۱۵۰ هزار دستگاه خودرو راه و روش درست و منطقی طی نشود دوباره دو ماه دیگر همین تعداد خودرو در پارکینگ خودروسازان دپو خواهد شد. نه قیمت مواد اولیه تحت کنترل است و نه قیمت ارز مشخص است. اکنون وضعیت به نحوی است که حتی برای هزینههای روزمره زندگی شخصی مردم هم نمیتوان برنامه ریزی کرد بنابراین چطور انتظار میرود خودروساز و قطعهساز برنامه بلند مدت برای تولید داشته باشند؟
هر قطعهساز چندصد کارگر دارد و هربار چندین میلیارد تومان مواد اولیه و قطعات نیم ساخته به کارخانهشان وارد میشود و خارج میشود. آیا با این پولی که این ماه خرید مواد اولیه را انجام میدهد میتواند دوباره اقدام به خرید کند؟ نه نمیتواند. همین هست که میگوییم تحریمهای داخلی و سیاستگذاریهای نامناسب باعث این شده که صنعت خودرو به عنوان صنعت پیشرو دچار مشکل شود. این یعنی ۸۰ درصد از ضربههایی که به تولید وارد میشود از تحریمهای داخلی است و تنها ۲۰ درصد زیر بار فشار تحریمهای خارجی هستیم.
این صحبت هم متعلق به بنده نیست، نهاوندیان که امروز به عنوان اقتصاددان دولت معرفی میشود، هفت سال پیش که شرایط خیلی بهتر از امروز بود بارها این جمله را میگفتند که حدود ۸۰ درصد مشکلات اقتصادی ایران داخلی است و الان نسبت به هفت سال قبل مشکلات اقتصادی چندین برابر شده است.
* اشاره کردید به افزایش معضلات قطعهسازان در سالهای اخیر به نظرتان مشکلات تولیدکنندگان در مقایسه با سالهای پیش چقدر افزایش یافته است؟
۱۰ سال پیش ارز ثابت بود و مواد اولیه آنقدر جهش نداشت، اداره برق قیمت برق را برای تولیدکنندگان تا این حد بالا حساب نمیکرد و هیچ هزینهای همچون امروز نبود. اگر تیم اقتصادی آقای روحانی فکری به حال تولید داخل کرده بودند امروز نیاز نداشتند بگردند بشکه بشکه نفت بفروشند. مسئولان با برنامه ریزی میتوانستند تولید را تقویت کنند و مالیات را به موقع بگیرند. تولیدکننده امکان پرداخت به موقع قسط بانک و بیمه را داشت و امروز با این حجم از بیکاری مواجه نبودیم. باید این سوال را از متولیان پرسید چرا امروز تولید در کشور به سمت نابودی در حرکت است؟
متاسفانه اکنون شاهد این هستیم که در هر خیابان چندین فروشگاه مواد غذایی وجود دارد درحالی که تنها یک فروشگاه برای یک خیابان کافی است. مردم به جای تولید به سمت خدمات سوق داده شدهاند و همین میشود که شاهد بیکاری شمار زیادی از جوانان هستیم. همچنین در بازار قطعات یدکی در یک زیر پله شاهد این هستیم که پنج جوان لوازم یدکی میفروشند و به درآمد ناچیزی قانع هستند در حالی که اگر به تولید بها داده میشد هم آن جوانان در کارخانهها مشغول به کار میشدند و هم درآمد بیشتری نصیب خودشان و کشور میشد، همه اینها هم به دلیل بیکاری است. متاسفانه تولید در حال نابود شدن است و هر روز هم مشکلات پیش پای تولیدکنندگان افزایش مییابد و کسی به فکر نیست.
نظر شما