به گزارش بازار، با این شرایط، خریداران گاز چینی بیش از ۲ ماه است که واردات از آمریکا را متوقف کرده‌اند و با توجه به بلندمدت بودن قراردادهای فیمابین، محموله‌های ال‌ان‌جی آمریکایی را به مقاصد دیگر بازارسال می‌کنند. مشابه این اتفاق در دور قبلی جنگ تجاری ترامپ علیه چین نیز رخ داد که طی آن چین به مدت ۴۰۰ روز واردات ال‌ان‌جی از آمریکا را متوقف کرده بود.
چین حدود ۵۵درصد از مصرف گاز خود را از تولید داخل و مابقی را از طریق واردات ال‌ان‌جی و خط‌لوله تامین می‌کند. آمارها نشان می‌دهد واردات ال‌ان‌جی برای چین در سال گذشته میلادی به طور متوسط ۵۰ سنت به ازای هر مترمکعب هزینه داشته است. واردات از آمریکا ۶% از واردات ال‌ان‌جی چین را در سال ۲۰۲۴ تامین کرده است که بعد از استرالیا، قطر، مالزی و روسیه پنجمین مبدا واردات ال‌ان‌جی چین محسوب می‌شود.
با توجه به افزایش تنش‌های ژئوپلتیکی در جهان و اولویت‌دهی بیشتر به امنیت انرژی، یکی از فرصت‌های شکل‌گیری همکاری راهبردی بین ایران و چین، سرمایه‌گذاری چین در توسعه میادین ایران و خرید بلندمدت گاز آن‌هاست. این کار می‌تواند با توسعه خط‌لوله از مسیر افغانستان یا پاکستان (کریدور سیپک) و یا تکمیل پروژه ایران-ال‌ان‌جی (با ظرفیت ۱۵ میلیارد مترمکعب) صورت گیرد. باید توجه داشت با توجه به وجود بازار مناسب صادرات گاز با خط‌لوله در منطقه، توسعه تاسیسات ال‌ان‌جی تنها در صورت سرمایه‌گذاری خارجی و خرید بلندمدت گاز تولیدی توجیه خواهد داشت و در غیر این‌صورت با توجه به هزینه‌های سرمایه‌گذاری، محدودیت‌های فناوری و تحریم‌پذیری بیشتر تجارت ال‌ان‌جی، توسعه آن با سرمایه داخلی معقول به نظر نمی‌رسد.
نظر شما