چینی ها با ترس به ترامپ نگاه نمی کنند | آنها از اولین دوره وی چیزهای زیادی یاد گرفته‌اند

بازار؛ گروه بین الملل: سایت تحلیلی فارن افرز در گزارشی تحلیلی به بررسی روابط چین و آمریکا در دوره جدید ریاست جمهوری دونالد ترامپ پرداخت و نوشت:

سال‌هاست که «دونالد ترامپ» علیه چین دعوا کرده و آن را عامل اصلی همه بیماری‌ها در ایالات متحده آمریکا توصیف کرده است. وی از کسری تجاری بزرگ واشنگتن با پکن ابراز تاسف کرده و چین را به دلیل خالی کردن مرکز صنعتی آمریکا سرزنش می کند. ترامپ اصرار دارد که همه گیری کووید-۱۹ تقصیر چین بوده است. اخیراً وی بحران مواد افیونی ایالات متحده آمریکا را به پکن گره زده و چین را به حمله به ایالات متحده با فنتانیل متهم کرده است.
چین در گردهمایی ها و کنفرانس های مطبوعاتی ترامپ به عنوان یک دشمن و هیولا ظاهر شده است، دشمنی که تنها ترامپ می تواند آن را تحت سلطه خود درآورد. در اولین دوره ریاست جمهوری خود، ترامپ دهه ها سیاست ایالات متحده آمریکا را با آغاز جنگ تجاری با چین تغییر داد. در حالی که وی برای شروع دوره دوم ریاست جمهوری خود آماده می شود، لفاظی ها و انتصاب هایش در کابینه نشان می دهد که رویکرد تندرو را دو چندان خواهد کرد. روابط پرتنش بین دو کشور قرار است بدتر شود.

تمایل ترامپ به حمایت‌گرایی اقتصادی منجر به اختلافات بیشتر و افزایش تنش‌ها می‌شود، اما پکن معتقد است که می‌تواند چنین رویارویی‌ها را مدیریت کند

رهبران چین اما با ترس به ترامپ نگاه نمی کنند. آنها از اولین دوره وی چیزهای زیادی یاد گرفتند. تمایل ترامپ به حمایت‌گرایی اقتصادی منجر به اختلافات بیشتر و افزایش تنش‌ها می‌شود، اما پکن معتقد است که می‌تواند چنین رویارویی‌ها را مدیریت کند. علاوه بر این تعهد مشکوک ترامپ به متحدان ایالات متحده، سایر کشورها را تشویق می کند تا از شرط بندی های خود جلوگیری کنند و روابط خود را با پکن برای جبران غیرقابل پیش بینی بودن واشنگتن ایجاد کنند. از آنجایی که سیاست خارجی ترامپ هرگز تعهدات عمیق ایدئولوژیک را نشان نداده است، بعید به نظر می رسد که رقابت بین دو کشور ابعاد مخرب تری از جنگ سرد به خود بگیرد. ترامپ نمی خواهد درگیر جنگ شود و ترجیح می دهد بر اصلاحات داخلی تمرکز کند. ترامپ به زودی با قصد مهار چین وارد کاخ سفید خواهد شد، اما رهبران چین از بازگشت وی هراسی ندارند.

رویکرد ترامپ در قبال چین
پکن معتقد است که نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ در ایالات متحده تأثیر زیادی بر مسیر کلی سیاست واشنگتن در قبال چین ندارد. مهم نیست که چه کسی وارد کاخ سفید می شود، رئیس جمهور بعدی ایالات متحده آمریکا توسط یک اجماع دو حزبی حمایت می شود که چین را تهدیدی برای سلطه جهانی ایالات متحده می داند و به تلاش برای مهار چین ادامه می دهد. البته همه چیز از حکومتی به مدیریت دیگر ثابت نخواهد ماند. در دوره دوم ریاست جمهوری خود، سیاست ترامپ در برابر چین نه تنها با سیاست جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا، بلکه با دوره اول ریاست جمهوری خود نیز متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال، ترامپ مناصب مهم سیاست خارجی و امنیت ملی را با افراط گرایان راست پر کرده است که برخی از آنها کمتر از ۵۰ سال سن دارند، که نشان دهنده انحراف ازرویکردی است که پس از انتخابات ۲۰۱۶ انتخاب کرد.
از زمان روی کار آمدن ترامپ در هشت سال پیش، پکن در مدیریت رقابت خود با واشنگتن ماهرتر شده است. می توان گفت که این رقابت به طور جدی در سال ۲۰۱۰ آغاز شده است، زمانی که «باراک اوباما» محور آسیایی را آغاز کرد. در سال‌های بعد، پکن استراتژی‌های متفاوت دولت‌های اوباما، ترامپ و بایدن را دنبال کرده است. اوباما و بایدن سعی کردند از طریق رویکردهای چندجانبه چین را مهار کنند در حالی که ترامپ مسیر یکجانبه تری را در پیش گرفت. با این تجربه، رهبران چین از دورنمای یک دوره دیگر ترامپ نگران نیستند و حتی دستورالعمل‌های راهبردی را در مورد نحوه مدیریت سیاست‌های بالقوه رئیس‌جمهور منتخب در قبال چین در ماه نوامبر منتشر کردند. بر اساس سند منتشر شده توسط سرکنسولگری چین در لس آنجلس در ۱۷ نوامبر، پکن به تعهد به احترام متقابل، همزیستی مسالمت آمیز و همکاری برد-برد به عنوان اصول مدیریت چین و آمریکا پایبند خواهد بود. اصل احترام متقابل نشان می دهد که چین در برابر هرگونه اقدام تحریک آمیز ترامپ تلافی خواهد کرد. همزیستی مسالمت آمیز به این معنی است که چین به دنبال تعامل با ترامپ در گفتگو در مورد مدیریت اختلافات و درگیری ها برای تثبیت روابط دوجانبه خواهد بود. و همکاری برد-برد به کار مشترک روی آن دسته از موضوعات جهانی که در آن چین و ایالات متحده منافع مشترکی دارند، مانند پایان دادن به جنگ در اوکراین، تدوین مقررات و دستورالعمل‌ها برای هوش مصنوعی و مهار جریان مواد مخدر اشاره دارد.

به نظر می رسد ترامپ قصد دارد در دوره دوم ریاست جمهوری خود به حمایت گرایی اقتصادی بپردازد، به ویژه در مورد چین

به نظر می رسد ترامپ قصد دارد در دوره دوم ریاست جمهوری خود به حمایت گرایی اقتصادی بپردازد، به ویژه در مورد چین. وی اشاره کرده است که ممکن است تعرفه های بیشتری بر کالاهای چینی اعمال کند، محدودیت های بیشتری را بر سرمایه گذاری ایالات متحده در چین و همچنین سرمایه چینی در بازار سهام ایالات متحده اعمال کند، محدودیت های بیشتری را برای همکاری های فناوری ایجاد کند و تعداد دانشجویان آمریکایی را کاهش دهد که در چین تحصیل می کنند. این تصمیمات همواره منجر به اصطکاک بیشتر بین پکن و واشنگتن خواهد شد. دولت بایدن تعرفه هایی را که ترامپ در دوره اول ریاست جمهوری خود بر محصولات چینی وضع کرده بود تمدید کرد، اما اساساً بر کنار گذاشتن چین از زنجیره های تامین فناوری تمرکز داشت و به دنبال جدا کردن همه جانبه اقتصاد ایالات متحده از چین نبود. در دوران تصدی بایدن، تجارت در بخش‌های دیگر بین چین و ایالات متحده ادامه یافت، حتی با توقف همکاری در زمینه فناوری‌های پیشرفته.
با این حال، ترامپ در دوره دوم ریاست‌جمهوری خود احتمالاً برای جداسازی گسترده‌تر فشار بیشتری خواهد آورد و تلاش می‌کند تا سهم بازار محصولات چینی در ایالات متحده را به شدت کاهش دهد، از جمله کالاهایی که خارج از چین مونتاژ می‌شوند اما به شدت به سرمایه‌گذاری‌ها و قطعات چینی وابسته هستند. پکن احتمالاً تلافی خواهد کرد. پویایی تک به تک ممکن است جنگ تجاری در حال جوش بین دو قدرت را به اوج جدیدی برساند و عواقب مخربی برای اقتصاد جهانی داشته باشد زیرا بسیاری از کشورهای دیگر برای اتخاذ سیاست های حمایت گرایانه خود تلاش می کنند.
از آنجایی که ترامپ در پی تشدید جنگ تجاری است، دولت وی احتمالاً فشار نظامی بر پکن را افزایش خواهد داد. ترامپ هنگام رویارویی با دشمنان، اغلب به تاکتیک‌های قلدری و بلوف روی آورده است، مانند تهدیدش به حمله به کره شمالی با «آتش و خشم» پس از آزمایش موشک‌های میان‌برد پیونگ یانگ در سال ۲۰۱۷. مارکو روبیو، نامزد ترامپ برای وزارت خارجه، و پیت هگزث، نامزد وزارت دفاع، هر دو شاهین چینی با عقاید قوی ضد کمونیستی محسوب می شوند. اگر سنا نامزدهای ترامپ را تایید کند، ممکن است تمایل ترامپ به بلوف زدن در زمانی که ایالات متحده به دنبال حل تنش های نظامی با پکن است، به ویژه در مورد مسائل دریایی در دریای چین جنوبی و درگیری ها در مورد تایوان را تشویق کند.

انزواطلبی سیاسی ترامپ - همتای دیپلماتیک حمایت‌گرایی اقتصادی وی - ممکن است ایالات متحده را به کاهش سرمایه‌گذاری‌های خود در حمایت از متحدان سنتی سوق دهد

انزواطلبی سیاسی ترامپ - همتای دیپلماتیک حمایت‌گرایی اقتصادی وی - ممکن است ایالات متحده را به کاهش سرمایه‌گذاری‌های خود در حمایت از متحدان سنتی سوق دهد. رئیس‌جمهور منتخب مدت‌هاست که متحدان ایالات متحده را به خاطر سوار شدن بر موج های قدرت و بزرگی ایالات متحده سرزنش کرده است. این شکایات ممکن است متحدان ایالات متحده آمریکا اعم از کشورهای اروپایی و آسیای شرقی را وادار کند که مزایای محافظت بین چین و ایالات متحده را ببینند.
از سال ۲۰۲۲، جنگ در اوکراین بسیاری از کشورهای غربی را به لرزه درآورده و آنها را مجبور به همسویی بیشتر با ایالات متحده کرده است. اما اگر ترامپ همانطور که در مبارزات انتخاباتی وعده داده بود کمک های نظامی به اوکراین را کاهش دهد، ممکن است اعتماد به وعده های امنیتی ایالات متحده آمریکا کاهش یابد. کشورهای اروپایی برای تقویت اقتصاد خود ممکن است به محافظان صریح تر تبدیل شوند و به چین فرصت های جدیدی برای ایجاد همکاری اقتصادی با متحدان سنتی ایالات متحده بدهند. جنگ فقط پیامدهای منفی برای اقتصاد چین دارد و پکن خواهان اتمام آن است. چین روابط نزدیکی با روسیه دارد و این امر می تواند در همکاری با ترامپ برای دستیابی به یک توافق صلح موثر باشد.
ترامپ همچنین به دنبال اجتناب از درگیری آشکار با چین، صرف نظر از لفاظی های تندش خواهد بود. موضوع استقلال تایوان منبع اصطکاک بین پکن و واشنگتن بوده و خواهد بود، اما بعید است که چین و ایالات متحده بر سر آن وارد جنگ شوند. کسانی که پیش بینی یک جنگ سرد تاریک بین چین و ایالات متحده ترامپ را دارند گمراه هستند. رقابت ایالات متحده آمریکا با چین بر سر ایدئولوژی نیست - همانطور که با اتحاد جماهیر شوروی بود - بلکه بر سر فناوری است. در عصر دیجیتال، امنیت و رفاه به شدت به پیشرفت تکنولوژی بستگی دارد. چین و ایالات متحده آمریکا بر سر نوآوری در زمینه‌هایی مانند هوش مصنوعی و بر سر بازارها و زنجیره‌های تامین فناوری پیشرفته مبارزه خواهند کرد.
در رقابت قدرت‌های بزرگ، سیاست خارجی اغلب می‌تواند نقش دوم را نسبت به سیاست داخلی داشته باشد. اگرچه انزواطلبی ترامپ قطعا فرصت هایی را برای پکن ایجاد می کند تا روابط خود با متحدان ایالات متحده آمریکا را بهبود بخشد، اما اصلاحات در داخل واقعاً مسیر رقابت بین دو قدرت را تعیین می کند. در حال حاضر، هم رهبران چین و هم تیم ترامپ بیشتر به مسائل داخلی مشغول هستند تا مسائل خارجی. اگر رهبران چین در اجرای اصلاحات بهتر از ترامپ در چهار سال آینده عمل کنند، چین شکاف قدرت با ایالات متحده آمریکا را کاهش خواهد داد. اما اگر ترامپ در این زمینه بهتر از چین کار کند - و از درگیری‌ها و درگیری‌های خارجی آسیب‌رسان اجتناب کند - شکاف قدرت بین دو کشور بزرگ‌تر خواهد شد.