تهمینه غمخوار؛ بازار: برای میلیون ها نفر از خانوارهای آمریکایی با خانه های اجاره ای، تهدیدهای پیش روی امنیت مسکن، یک واقعیت پایدار در زندگی شهروندان حتی در بهترین زمانها و با وجود اقتصاد گسترده تر در نظر گرفته می شود و سلامت نسبی بازار کار در حفظ معیارها و شاخصهای ثبات مسکن در ایالات متحده بسیار مهم است.
افزایش تاریخی بیکاری ناشی از این بیماری شهروندان امریکایی را به آستانه بحران اجاره ای جدیدی سوق داده و مهلت های قانونی برای تعویق در تخلیه املاک و وام های تحت حمایت فدرال و ۶۰۰ دلار در هفته به عنوان مکمل مزایای بیکاری، اکنون منقضی شده است. هم اکنون جوامع امریکایی تحت تاثیر این پاندمی و ضررهای شغلی و اجرای دستورالعملهای جدید وضع شده از سوی دولت که شهروندان باید در هزینه هایشان بیشتر صرفه جویی کنند، قرار دارند.
از آنجایی که حمایتهای دولت در بخش مسکن محو شده، این کشور با چشم انداز جابجایی ها و تغییر حتی محله های قابل توجه مسکن روبرو می شود که سنگین ترین عوارض آن را برای اجاره های تحت فشار درآمد و سرمایه گذاران کوچک که از نیروی کار و بازار مسکن ارزان قیمت حمایت می کنند، رقم خواهد زد.
بر اساس آمار سالانه بازار مسکن توسط مرکز مطالعات مسکن در سال ۲۰۱۸، حتی با پایین آمدن نرخ بیکاری ملی به پایین ترین سطح، نزدیک به ۲۱ میلیون نفر اجاره دهنده به عنوان شهروندان موظف به پرداخت هزینه های سنگین طبقه بندی شدند که بیش از ۳۰ درصد درآمد را برای اجاره و خدمات صرف کردند.
بیش از نیمی از این خانوارها تحت فشار شدید قرار گرفتند که مجبور بودند بیش از ۵۰ درصد از درآمد خود را برای هزینه های مسکن هزینه کنند.
فوربز گزارش داده که در اوایل ماه ژوئیه، ۵۸ درصد از خانوارهایی که درآمد آنها کمتر از ۳۵ هزار دلار است، حداقل یک نفر از زمان ابتلا به این بیماری، از دست دادن درآمد شغلی را تجربه کرده است.
همین گزارش نشان می دهد که ۶۰ درصد از خانوارهای اجاره دهنده با از دست دادن درآمد روبرو شده اند.
در اواسط ماه جاری(ژوئیه)، تحقیقات اداره سرشماری نشان داد که بیش از ۲۰ درصد از شهروندان یا توانایی پرداخت اجاره بها را نداشته و یا به تعویق انداخته اند. البته برای خانوارهای سیاه پوست این آمار بیش از ۳۰ درصد را شامل می شود.
تحقیقات اداره سرشماری نشان داد که بیش از ۲۰ درصد از شهروندان یا توانایی پرداخت اجاره بها را نداشته و یا به تعویق انداخته اند. البته برای خانوارهای سیاه پوست این آمار بیش از ۳۰ درصد را شامل می شود
فوربز در گزارشی نوشت که اوضاع گستردگی ویروس کرونا در امریکا به حدی وخیم است که به نود و پنج درصد از شهروندان دستور داده شده که در خانه بمانند تا از این طریق شیوع این بیماری همه گیر کاسته شود. بیش از ۲۲ میلیون نفر بیکار شده اند و در پی یافتن راههایی برای برای پرداخت اجاره بهای خانه خود هستند.
در نتیجه این بیماری همه گیر، موجب تشدید بحران مسکن های ارزان قیمت در سرتاسر ایالات متحده شده و به افزایش نابرابری، عدم امنیت در بازار مسکن و بی خانمانی کمک کرده است. بسیاری از اقتصاددانان هنوز انتظار دارند که قیمت مسکن در کل سال ۲۰۲۰ کاهش یابد اما پیش بینی های این چنینی به طور فزاینده ای متزلزل است.
مشکلات ساختاری پیرامون بحران چند ساله بازار مسکن
به گزارش سی ان ان، یک سوم آمریکایی ها در این ماه توان پرداخت اجاره بها را نداشته اند. در شرایط بحران کنونی بسیاری از آنها اخطارهای تخلیه خانه را از سوی صاحبخانه ها دریافت می کنند، در حالی که برخی دیگر در حال سازماندهی برنامه های پرداخت خود هستند. حتی آن دسته از مستاجرانی که با موفقیت در رابطه با تعویق پرداخت های خود مذاکره می کنند، سرانجام ملزم به پرداخت هستند.
اخیرا لایحه یک بسته محرک مالی توسط مجلس سنا تصویب شده و همچنین مهلت اضافی ایالتی و شهری در رابطه با تخلیه خانه ها و سلب حق اقامه دعوی، به ظاهر حمایتهای موقتی را ارائه می دهند.
با این حال، این مصوبه فقط نشانگر راه حلهای جزئی و موقتی بوده و سایر شهروندان از جمله مهاجرین بدون شناسنامه و مدارک که سال ها در ایالات متحده زندگی کرده و کار کرده اند، مجاز به دریافت این کمکها از سوی دولت نیستند.
قیمت مسکن در بسیاری از شهرها و ایالات کشور افزایش یافته است. در برخی از گران ترین شهرهای ایالات متحده، مانند نیویورک و واشنگتن دی سی، قیمت متوسط فروش از ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۹ بیش از ۵۰ درصد افزایش یافته است.
قیمت اجاره نیز از سال ۲۰۱۰ تاکنون ۱۵۰ درصد افزایش یافته است. در ثروتمندترین شهرها، قیمت اجاره متوسط برای یک آپارتمان یک خوابه بیشتر از ۲۰۰۰ دلار آمریکا می باشد.
این افزایش قیمت ها موجب شده که حتی برای خانواده های قشر متوسط جامعه اجاره یا خرید خانه در بسیاری از مناطق در ایالات متحده آمریکا بسیار دشوار شود.
در سطح ملی، اکنون یک نفر از چهار نفر شهروند آمریکایی بیش از نیمی از درآمد ماهانه خود را صرف اجاره می کند و برای شش میلیون نفر دیگر هزینه های سنگین در نظر گرفته می شود و این مسئله بدین معنی است که بیش از ۳۰ درصد درآمد خود را باید صرف پرداخت اجاره بها کنند.
اکنون یک نفر از چهار نفر شهروند آمریکایی بیش از نیمی از درآمد ماهانه خود را صرف اجاره می کند و برای شش میلیون نفر دیگر هزینه های سنگین در نظر گرفته می شود و این مسئله بدین معنی است که بیش از ۳۰ درصد درآمد خود را باید صرف پرداخت اجاره بها کنند
برای آن دسته از شهروندانی که به صورت تمام وقت کار و فعالیت می کنند، اما حداقل دستمزد را دریافت می کنند، اجاره یک آپارتمان دو خوابه در هر شهری در ایالات متحده آمریکا بدون آنکه هزینه سنگینی داشته باشد در واقع غیرممکن است.
در تحقیق انجام شده توسط دانشگاه کلمبیا مشخص شده که شیوع بیماری کوید_۱۹ موجب شده تا میلیون ها نفر مجبور به تخلیه خانه های اجاره ای و یا قسطی خود شوند و به این ترتیب به خیابانها رانده شوند، در نتیجه تعداد بی خانمان ها می تواند تا ۴۵ درصد نیز افزایش یابد. بنابراین به نظر می رسد بازار املاک در این کشور با املاکی به ارزش ۳۵ تریلیون دلار که اندکی بالاتر از ارزش سهام می باشد، به طرز عجیبی در رابطه با خسارات اقتصادی وارد شده ناامید شده است.
سخت ترین ضربه کرونا متوجه خانوارهای کم درآمد در مناطق حومه نشین و اصیل
س ان بی سی در گزارشی نوشت: این بیماری همه گیر ضربه سخت دیگری را به خانواده های کم درآمد ساکن در محله های اصیل، وارد می کند تا آنها برای ماندن در محله ها و خانه هایشان به مبارزه با این ویروس بپردازند.
این محلات که جزء محلات حاشیه نشین در نظر گرفته شده و در مناطق صنعتی شهرها واقع شده اند، تقریبا ۱۲ هزار نفر ساکن دارد که در حدود ۸۷ درصد آنها آشنا به زبان اسپانیایی یا امریکای لاتین هستند.
اکثر این ساکنان کمتر از ۲۵ هزار دلار در سال درآمد دارند و بسیاری از آنها در صنایع خدماتی و بهداشتی و یا ساختمانی کار می کنند.
رشد سریع مسکن در دنور و بازآفرینی شهری، ماندگاری بیشتر این ساکنان را در این محله سخت می کند. در حال حاضر بسیاری از آنها به اجبار آواره شده اند.
اکنون این بیماری همه گیر موجب شده که بسیاری از این محله ها با بیشترین آمار ابتلا و عدم برخورداری از شغل و عدم توانایی پرداخت اجاره بها یا وام های دریافت شده مسکن، سرانجام دست از مبارزه برداشته و تسلیم این ویروس شوند.
جابجایی مسکن در این محله ها معمولاً به معنای انتقال اجباری به مناطقی و خانه هایی غالبا ناسالم و با کیفیت پایین می باشد که از منابع شهری و شبکه های اجتماعی و پشتیبانی فاصله دارند. کودکان اغلب مجبور به رفتن به مدارس دیگر می شوند و والدین باید مسافت های طولانی تری را برای مشاغل و خدمات خود طی کنند.
جابجایی مسکن در این محله ها معمولاً به معنای انتقال اجباری به مناطقی و خانه هایی غالبا ناسالم و با کیفیت پایین می باشد که از منابع شهری و شبکه های اجتماعی و پشتیبانی فاصله دارند. کودکان اغلب مجبور به رفتن به مدارس دیگر می شوند و والدین باید مسافت های طولانی تری را برای مشاغل و خدمات خود طی کنند
بنابراین، اثرات مخرب بحران مسکن در ایالات مختلف امریکا، فقط به جوامع فقیر، بلکه به کلیه ساکنان شهر اختصاص دارد. جابجایی و تغییر مکان منجر به ایجاد نابرابری، عدم برخورداری از امنیت اجتماعی و اقتصادی بیشتر می شود و می تواند انسجام اجتماعی را تضعیف کند.
برای کسانی که در حال حاضر در خانه خود بمانند، کرونا یک ضربه سخت برای وضعیت در حال حاضر دشوار است. حتی برای خانواده هایی که در طول ماههای آوریل و مه برخی از کمک های موقتی را دریافت کرده اند، تصور این که قبلا بین ۳۰ تا ۵۰ درصد حقوق خود را در اجاره پرداخت می کنند، سخت است.
بسیاری از این آمریکایی ها می ترسند که با اقامت در خیابان ها، هتل ها و یا در محله هایی با خانه های بی کیفیت و به دور از اجتماع، مدارس، مشاغل و سایر خدمات و منابع منزوی شوند.
نظر شما