علی باقری–بازار: امنیت غذایی یکی از موضوعات بسیار مهم در هر جامعه ای به حساب می آید که سلامت آن جامعه از جهات مختلف به این موضوع بستگی دارد. هنگامی که از امنیت غذایی نام می بریم، نشان دهنده این است که این موضوع غذایی، می تواند امنیت را به صورت فردی یا حتی عمده در سطح کشور تحت شعاع قرار دهد؛ به گونه ای که اگر محصولات از کیفیت مورد نیاز و کافی، نه از نظر ظاهر بلکه ژنتیک برخوردار نباشند، پس از نهادینه شدن آن محصولات در زنجیره غذایی که نمونه های مختلف به مصرف رسیدن آن در کشور ما از دهه های قبل مشاهده می شود، مشکلات و بیماری های بی شماری از جمله انواع سرطان ها در سطح کلان ایجاد کنند که زمانی شاهد عمده این بیماری ها باشیم.
سوال اینجاست که آیا با روال غلط توزیع محصولات نامرغوب برای تأمین مایحتاج عمومی که کاهش عمده هزینه های کشور را در پی داشته است، جدا از به خطر انداختن سلامت انسان ها به هزینه ای که باید در آینده برای درمان بیماری های متعدد در سطح کلان جامعه پرداخت کنند، می ارزد یا خیر؟! باید این موضوع بررسی شود تا بدانیم سلامت آحاد جامعه با چه چیزی معاوضه شده است.
آیا حاکمیت از همان گذشته به این فکر نبوده که باید در آینده هزینه ای بیش از آنچه صرفه جویی می شود، در بحث درمان هزینه کند؟ همین طور که اکنون می بینیم، آمار بیماری های خطرناک از جمله سرطان های مختلف در کشورمان سال به سال رو به افزابش می رود که نیاز به فکری جدی دارد.
لذا ایجاد جامعه ای سالم از نظر تأمین خورد و خوراک، چه این کالاها تولید داخل بوده باشند و چه خارج، بر عهده مسئولانی قرار داشت که باید صحت سلامتی این محصولات عمده توزیعی بین اقشار مختلف را توسط کارشناسان مجرب بررسی می کردند.
اینها در حالی هستند که متأسفانه موضوعاتی توسط کارشناسان رسمی داخلی و خارجی مطرح می شود و به ما می گوید محصولات ارگانیک و تراریخته از گندم، ذرت و سویا گرفته تا میوه جات و... چه تفاوت هایی از نظر سلامتی با یکدیگر دارند و در صورت تغییر ژن محصولات کشاورزی از قوت غالب عمومی گرفته تا میوه جات و ... چه ظواهری ایجاد می شوند؛ همچنین در مقابل چه کاستی هایی وجود خواهند داشت که شاید در سطح یک کشور از نظر بیماری ها و امنیت عمومی تهدید به حساب آیند که باید دید دولت و حاکمیت چه تدبیری برای آن خواهند اندیشید.
خبرنگار بازار درباره امنیت غذایی با علی خان محمدی عضو هیأت مدیره مجمع ملی خبرگان کشاورزی، درباره تفاوت تراریخته ها با کشاورزی دانش بنیان و همچنین مضرات تغییر ژنتیک گفت و گو کرد.
عضو هیأت مدیره مجمع ملی خبرگان کشاورزی درباره تراریخته ها گفت: تراریخته جزو دانش به حساب نمی آید و تغییر ژن و سیستمی است که در بذر آنجام می گیرد و نمی تواند دانش بنیان باشد؛ دانش بنیان به معنی این است که تحقیق کنیم تا محصول سالمی که در گذشته وجود داشته است، به چرخه طبیعت بازگردد؛ چون در دهه های گذشته و پیش از پیشرفت های محدود به وجود آمده در آن زمان، محصولات کشاورزی ژن های طبیعی داشتند و هیچ گونه تغییری در آنها وجود نداشت.
تراریخته دانش بنیان و علمی نیست
وی ادامه داد: اقدامات دانش بنیان در کنار تولید متعادل و مناسب محصول تلاش می کند تا این تولیدات با سلامتی کامل به رشد خود ادامه دهند؛ ولی برای افزایش بازدهی تراریخته ها و اینکه به سموم و بیماری ها مقاوم شوند، ژن آنها تغییر می یابد که برای سلامتی بسیار مضر است؛ به عبارتی تراریخته تغییر دستی ژن محصولات است، البته نه اینکه علمی در ایجاد آن وجود نداشته باشد ولی از دانش بنیان واقعی فاصله بسیار دوری دارد.
عضو هیأت مدیره مجمع ملی خبرگان کشاورزی تصریح کرد: دانش بنیان علمی است که روی ژنی که قبلا به صورت ارگانیک وجود داشته کار می کند و سلامتی محصول تولیدی را به وسیله مواد آلی و تغذیه مناسب تأمین می کند تا هم بهره بردار از صرفه مالی برخوردار شود و هم مصرف کننده اطمینان خاطر از لحاظ ابتلا نیافتن به بیماری کسب کند.
تنها با درمان نمی توان جامعه ای سالم داشت
خان محمدی خاطرنشان کرد: تولید غذای سالم در جامعه ما بسیار محدود است و تنها بخش اندکی از جامعه به این امر حیاتی دسترسی دارند. اکنون در کشور به جای اقدامات دانش بنیان، به دارو و بهداشت یارانه اختصاص می یابد که این کار اشتباهی است؛ زمانی که تولید محصول برای تغذیه عمومی دانش محور نباشد و سلامتی این تغذیه ها حفظ نشود، تنها با بهداشت و درمان نمی توان جامعه ای سالم داشت و سلامتی آن جامعه را تضمین کرد.
همچنین با علی محمد مرادی عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی گفت و گو کردیم که گفت: تراریخته یک نوع فرآوری و فن آوری است و وارد کننده صحت و سلامتی آن محصول را مورد بررسی قرار می دهد. عدم سلامتی تراریخته هنوز در دنیا ثابت نشده و در این نوع محصولات ژن ها تغییر می یابند که در این حالت نیاز به سموم کاهش پیدا می کند.
این نماینده مجلس افزود: این قبول که هرچه برای سلامتی مضر است، باید با آن مبارزه کنیم ولی نیمی از محصولات برخی کشورها از نوع تراریخته است که به صورت کنترلی تولید می شوند؛ لذا اگر در کشور ما نیز بر وضعیت این محصولات نظارت شود، ارزش دارد.
در بحث تراریخته نظارت بر بیوتروریسم مد نظر قرار دارد
علی محمد مرادی درباره اینکه آیا تا کنون در زمینه محصولات تراریخته که مشخص است از سلامت کافی برخوردار نیستند، بیوتروریسم مد نظر قرار گرفته است، اظهار کرد: برای جلوگیری از این موضوع نظارت ها صورت می گیرد؛ متأسفانه در کشور ما علم استفاده و بهره از تراریخته را ندارند و می خواهند جلوی آن را بگیرند.
به گزارش بازار این موضوعات در حالی مطرح شده است که از دهه های گذشته عمده محصولات استراتژیک کشور نظیر گندم از کشورهای خارجی تأمین شده است و باید دید کشوری نظیر روسیه که عمده واردات از آن مکان صورت گرفته است، تا چه حد سلامت را برای کالاهایی که می خواهند صادر کنند دارد و کشور ما تا کنون چگونه این نظارت ها را انجام داده است.
نظر شما