گروه ایران: مجمع عمومی خانه صنعت، معدن و تجارت ایران به عنوان یکی از مهم ترین تشکل های بخش خصوصی چندی پیش برگزار شد و با برگزاری انتخابات هیأت مدیره جهانبخش شکری، سید محمدرضا مرتضوی، سیدعبدالوهاب سهل آبادی، مجتبی رضوی، مهدی امینی، آرمان خالقی، سید علی اکبر کلانتر، حمید رحمان سالاری و رمضان بهرامی به عنوان اعضای اصلی هیأت مدیره برای مدت چهار سال انتخاب شدند.
اما نکته این انتخابات این بود که ترکیب جدید هیأت مدیره نشان از تغییر مهم در ساختار این تشکل بخش خصوصی نمی داد.
بنابراین گزارش؛ بعد از برگزاری انتخابات هیأت مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت در تاریخ ۲۹ مرداد ماه بود که ارکان اصلی خانه صمت ایران تعیین شد و در کمال ناباوری انتخاب رئیس خانه صمت ایران تعجب همگان را بر آن داشت.
در حالی در این مجمع رئیس خانه صمت مجددا به همان سمت انتخاب شد که بیش از یک دهه بر کرسی ریاست این تشکل نشسته که ظاهرا با وجود برخی مشکلات، قصد ندارد میدان را برای افراد پرانرژی و با انگیزه برای اداره این تشکل مهم خالی کند.
این گزارش می افزاید: حال که در یک دهه گذشته با مدیریت ضعیف برخی افراد در این هیأت مدیره مواجه هستیم باز هم شاهد ساختاری ناکارآمد در بین تشکل های بخش خصوصی خواهیم بود. حال سوال این است افرادی که سال ها در این مسند نشسته اند و کارایی چندانی هم نداشته اند چگونه می توان انتظار داشت که حاکمیت در تصمیم گیری ها، نمایندگان بخش خصوصی را مداخله دهد.
خانه صمت ایران به عنوان یک نهاد مردمی که در یک دهه گذشته حتی نتوانسته مشارکت مردم را به اقتصاد ایران رقم بزند و بر روحیه و توان فعالان بخش خصوصی بیفزاید چگونه می تواند مشاوری مهم برای تحقق شعار سال یعنی جهش تولید با مشارکت مردم باشد.
بنابراین گزارش؛ ماجرا به همین جا ختم نمی شود چرا که یکی از نمایندگان این تشکل طی سالهای اخیر که پیشتر با ورود به هیات مدیره خانه صمت یکی از استان ها به انتخابات خانه صمت ایران قدم برداشته بود در حالی عضو هیأت مدیره این تشکل می شود که تولید کننده و یا صنعتگر نیست.
بررسی ها از رزومه این افراد نشان می دهد که برخی به عنوان کارمند یکی از شرکت های صنعتی حتی یک روز هم کار صنعتی انجام نداده اند پس چطور می توانند برای چالش های بخش صنعت در کشور راه حل ارائه نمایند و عضو هیأت مدیره تشکلی باشند که خود را نماینده بخش صنعت و معدن در ایران می دانند.
این افراد که خود را نماینده بخش خصوصی معرفی می کنند، در واقع نماینده دولت در اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران هستند و این سمت با آنچه بیان می کند در تناقض است. با توجه به اینکه گره های اقتصادی در ایران تنها از سوی دولت بازشدنی نیست و همکاری همه جانبه تشکل های بخش خصوصی را می طلبد، انتظار می رود افرادی در این تشکل ها بر سر مسند باشند که مشکلات صنعت را لمس کرده و بتوانند برای حل و فصل آنها بهترین راهکارها را انتخاب کنند.
حال با توجه به انتخاب هیات مدیره متاسفانه فردی به عنوان رئیس هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت ایران انتخاب شده که جای شک و شبهه دارد. چرا که فردی رئیس این هیأت مدیره شده است که در انتخابات جایگاه سوم را کسب کرده بود.
سوال این است که چرا فردی که رتبه اول انتخابات هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت ایران را داشته و در خانه صمت کرمانشاه رتبه اول را بدست آورده و رتبه دوم هم فرد دیگری در این انتخابات بوده است به عنوان رئیس هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت انتخاب نشده اند و نفر سوم باز هم رئیس هیات مدیره می‌شود؟
نظر شما