به گزارش آهن آنلاین- در هفته پایانی تیرماه ۱۴۰۳، قیمت انواع پروفیل از جمله؛ مبلی، گالوانیزه و سایر آهن آلات در برخی کارخانه‌ها ثابت مانده است اما در برخی تولیدی‌ها قیمت این محصولات حدود ۱۰۰ تا ۵۰۰ تومان افزایش داشته است. با وجود اینکه قیمت پروفیل در هفته گذشته تغییر چشمگیری نداشته است اما به طور کلی طی یک ماه گذشته، قیمت محصولات پروفیلی افزایشی بوده است که مهم‌ترین دلیل این روند افزایش قیمت، واکنش‌های روانی بازار به نتایج انتخابات بوده است.
پیش بینی پذیری فولاد سخت تر از گذشته
این روزها، قیمت بازار آهن‌آلات و فولاد به دلیل شرایط سیاسی و تعیین زودهنگام نهمین رئیس‌جمهور ایران، با روند افزایشی همراه بوده است. با این وجود تقاضای این محصولات همچنان در رکود به سر می‌برد و از سوی دیگر تقاضای سرمایه‌ای نیز در این مدت وجود نداشته است.
در این شرایط پیش‌بینی‌پذیر بودن قیمت‌ها و روندی که بازار در آینده طی خواهد کرد تا حدود زیادی سخت‌تر از گذشته شده است.و نمی‌توان تغییر نرخ آهن‌آلات را به درستی حدس زد. به همین جهت باید صبرکرد تا مشخص شود دولت جناب دکتر پزشکیان و تیم همراه او چه سیاست‌هایی را در خصوص صنعت فولاد در نظر دارد.
روند نرخ آهن آلات به چه سمتی می‌رود؟
آمارها حاکی از آن است که در هفته‌های اخیر، قیمت آهن آلات افزایش داشته است اما به دلیل ریسک بالای بازار داخلی، متقاضیان سرمایه‌ای به طور کلی از خرید منصرف شده‌اند و همین مساله بازار آهن‌آلات را با روکود مواجه کرده است.
همچنین، تغییرات نرخ دلار نیز تاثیر مستقیم بر نرخ محصولات فولاد و آهن‌آلات دارد که با توجه به پایان انتخابات و کاهشی شدن قیمت دلار پیش‌بینی می‌شود که نرخ محصولات فولادی ثابت یا حتی کاهشی شود به شرط آنکه این روند کاهش نرخ ارز ادامه‌دار باشد.
با این وجود، نباید از سهمیه‌بندی برق برای صنایع خصوصا صنعت فولاد غافل بود زیرا این امر موجب ایجاد چالش‌های جدی برای تولید فولاد، آهن‌آلات و نوسانات قیمت بازار آهن خواهد شد.
قطع برق تولید فولاد را زمین خواهد زد
بدیهی است که روند تولید محصولات فولادی و آهن‌آلات با قطع شدن برق دچار اختلال جدی خواهد شد و منجر به کاهش تولید می‌شود. کاهش تولید، عرضه را در بازار داخلی با چالش مواجه خواهد کرد. در نهایت، تعادل عرضه و تقاضا در بازار داخلی و بورس کالا از بین می‌رود و نرخ محصولات دچار نوسانات زیادی خواهد شد.گزارش بازار بورس کالا نشان‌دهنده آن است که در هفته‌های گذشته این بازار نوسانات قیمتی زیادی را به خود دیده است و این نوسانات منجر به افزایش قیمت‌ها شده است. این روند موجب از بین رفتن تعادل عرضه و تقاضا در بورس کالا شده است و با از بین رفتن این تعادل، گرانی‌ها در این بازار شدت می‌گیرد. گفته می‌شود یکی از مسائلی که بازار بورس صنایع فولادی را تحت تاثیر قرار داده است و اثر منفی بر آن گذاشته، کمبود مواد اولیه برای تولید بوده است.
کمبود مواد اولیه تولید گریبانگیر صنعت فولاد
یکی از مواد اولیه مهم برای تولید محصولات آهنی و فولادی، شمش است که این روزها با کمبود شدیدی در خط تولید فعالان صنعت فولاد همراه بوده است. همین مساله سبب شده است تا قیمت محصولات پایین‌دستی خصوصا میلگرد تحت تاثیر قرار بگیرند.
همچنین، در بورس کالا ، قیمت میلگرد، تیرآهن، آهن اسفنجی، شمش و ... در مقایسه با سایر محصولات افزایشی بوده است. به گونه‌ای که نرخ پایه آهن اسفنجی در طی هفته گذشته حدود ۱۲۲ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم بوده است که حاکی از رشد یک دهم درصدی نرخ این محصول است.
از سوی دیگر قیمت پایه شمش افزایش ۲.۵ درصدی داشته است تا جایی که هفته گذشته، ۲۲ هزار ۱۵۰ تومان به ازای هر کیلوگرم معامله شد. گفته می‌شود قیمت شمش در بورس کالا با احتساب مالیات و هزینه حمل و نقل به ۲۶ هزار تومان نیز رسیده بود و قیمت نهایی میلگرد در بورس کالا نیز حدود ۲۸ هزار تومان ثبت شده بود.
ثبات نسبی قیمت پروفیل در بازار بورس کالا
در این میان قیمت انواع پروفیل و ورق‌های آهنی ثابت ماند اما هفته گذشته، دیگر محصولات فولادی در بورس‌کالا افزایش چشمگیری داشته است.فعالان صنعت فولاد برای رفع مشکلات این صنعت، خواستار اصلاح سیاست‌های ارزی و کاهش فاصله ارز نیمایی با بازار آزاد هستند. از آنجایی که ظرفیت تولید فولاد باید ۵۵ میلیون باشد و کشور، ظرفیت رسیدن به تولید ۵۰ الی ۵۵ میلیون تولید فولاد را دارد، به نظر می‌رسد تا با کمک دولت چهاردهم و شنیدن صدای فعالان این صنعت بتوانیم در کوتاه مدت به این میزان تولید در کشور برسیم و شرایط بازار را بهبود بخشیم.
بر همگان روشن است که فولاد به‌عنوان مهم‌ترین صنعت در کشور توانسته است توسعه پیدا کند. با این وجود اگر سرمایه‌گذاری مناسبی در بخش معادن گاز و برق انجام شود و مسیر برای توسعه و تولید این صنایع هموارتر شود، ظرفیت تولید فولاد نیز افزایش پیدا خواهد کرد.
صادرات را دریابید
از سوی دیگر نباید از مشکلات بخش صادرات نیز غافل بود. امروزه یکی از چالش‌های جدی صادرکنندگان فولاد این است که باید ۱۰۰ درصد از ارز حاصل از صادرات خود را به عرض نیمایی تبدیل کنند. این مساله برای صادرات محصولات فولادی کشور بحران‌زا بوده است و موجب افزایش هزینه برای تجار فولادی شده است. به همین دلیل باید سیاست‌های ارزی اصلاح شده و فاصله قیمت ارز آزاد با ارز نیمایی در دولت چهاردهم کاهش پیدا کند.
برگرفته از وبلاگ آهن آنلاین:
نظر شما