بازار؛ گروه صنعت: صنایع مختلف در سالی که گذشت با مسائل و چالش های بسیاری روبرو بودند و کلیه زیربخش های مربوط به صنایع را نیز درگیر خود کرد. لذا پیش بینی و یا ارزیابی آنچه می توان برای صنایع در سال جدید پیش بینی کرد کار ساده ای نیست چرا که ارائه یک تحلیل درست در گام اول نیاز به یکسری آمار و ارقام دارد. این در حالی است که غالبا صنایع از جمله صنعت چرم و کفش آمار و ارقام مربوط به تولید به سختی در دسترس است و لذا به گفته «علی لشکری»، عضو هیات رییسه جامعه صنعت کفش ایران بیشتر تحلیل ها در این صنعت بر مبنای بررسی های میدانی و شهودی است و به عبارتی هر کسی از ظن خود شد یار من. به خصوص که صحبت کردن درباره صنعت کفش که ساختار تولید آن کمی پیچیده است، یعنی هم تولید صنفی دارد و هم صنعتی، هم واحد های تولیدی در شهرک های صنعتی استقرار دارند و هم در کوچه و پس کوچه ها و زیر زمین های شهرهای مطرح در این صنعت مثل تبریز، تهران، مشهد، قم، اصفهان و هیدج و غیره. به طوری که هم سایز واحد تولیدی خرد و خانگی و کوچک است با کمتر از ۹ نفر شاغل، و هم واحدهای صنعتی متوسط بالای ۳۰۰ نفر تا بیشتر از هزار نفر. ضمن اینکه هم به روش دستی تولید می کنند با تیراژ کم و هم با اخرین ماشین الات ایتالیایی و چینی تولید ماشینی در تیراژ بسیار بالا صورت می گیرد.
عضو هیات رئیسه جامعه صنعت کفش ایران: با توجه به داده های بدست آمده از مراجع رسمی وزارت صمت در مورد تولید، پیش بینی تولید واحد های صنعتی در پایان سال قبل ۱۳۸ میلیون زوج است که بر اساس اخرین آمار بدست آمده در آبان ماه سال ۱۴۰۲ نسبت به دوره مشابه سال گذشته ۷، ۸ درصد و نسبت به بودجه ۱۶، ۴ درصد کاهش تولید را نشان می دهد
از سوی دیگر وی معتقد است ارائه تحلیلی از آنچه در انتظار این صنعت است امری سخت است به این دلیل که هم نگاه صادراتی در تولید آنها غالب است و مجبورند کیفیت تولید را در سطح بالا حفظ کنند و هم به صورت غیر شناسنامه دار و بدون جواز از اتحادیه ها، تولید با هر کیفیت مواد را در دستور کار خودشان دارند. در حقیقت این مقام صنفی معتقد است این موارد نشان از عمق پیچیدگی های صنعت چرم و کفش کشور دارد و لذا نبایستی در قضاوت های خود کلی صحبت کنیم و اگر هم حرفی می می زنیم و پیش بینی می کنیم یادمان باشد که درباره کدام صنعت قضاوت می کنیم.
این عضو هیات رییسه جامعه صنعت کفش ایران به خبرنگار بازار می گوید: در هر صورت با توجه به داده های بدست آمده از مراجع رسمی وزارت صمت در مورد تولید، پیش بینی تولید واحد های صنعتی در پایان سال قبل ۱۳۸ میلیون زوج است که بر اساس اخرین آمار بدست آمده در آبان ماه سال ۱۴۰۲ نسبت به دوره مشابه سال گذشته ۷، ۸ درصد و نسبت به بودجه ۱۶، ۴ درصد کاهش تولید را نشان می دهد. البته در این امار صحبت از تولید واحدهای صنفی نیست و قطعا بررسی های میدانی نشان می دهد که این واحد ها نیز با کاهش روبرو هستند.
رشد ۸.۵ درصدی ارزش صادرات کفش
لشکری خاطر نشان کرد: در مورد صادرات انواع کفش شاهد رشد ۸، ۵ درصد ارزش و ۱۹ درصد وزن هستیم که پیش بینی می شود تا پایان سال ۱۴۰۲ با همین روند به حدود ۹۰ میلیون دلار ارزش و ۴۴۵۵۰ تن وزن رسیده باشیم که این اعداد از نظر ارزش حدود ۲، ۶ درصد و از نظر وزن با رشد ۳۲ درصد نسبت به سال جاری رشد خواهد داشت.
وی ادامه داد: نکته قابل تامل اینکه از قبل در مورد علت سرعت کم رشد صادرات کفش طی مکاتباتی با مسئولین ذیربط از جامعه صنعت کفش ایران اشاره داشتیم و اعلام کردیم که تا زمانی که این نگاه حاکم باشد که صادر کننده قیمت تمام شده تولیدات خود را با قیمت های آزاد در بازار و بورس کالا تهیه کند، نمی توانیم اجبار کنیم که ارز حاصل از صادرات خودش را با قیمت ارزان تر از قیمت تمام شده به فروش برساند.
کاهش تولید و ریزش نیروی شاغل؛ نتیجه خواب سرمایه و کمبود نقدینگی صنعت
لشکری اذعان داد: در حقیقت یک امر طبیعی است که وقتی سرعت رشد صادرات کم می شود، فشار به بازار داخلی بیشتر می شود و جریان گردش کالا و گردش پول در داخل کُند می شود. بطوری که هم شاهد خواب سرمایه ها در انبار ها خواهیم بود و هم مدت های فروش بیشتر می شود و فشار کسری نقدینگی باعث افزایش قیمت تمام شده ناشی از بالا بودن دو شاخص نامبرده می شود که حاصل این فعل و انفعالات کاهش تولید و ریزش نیروی شاغل خواهد بود.
وی خاطر نشان کرد: به تبع پیش بینی می شود که در سال ۱۴۰۳ با تعدیل قانون رفع موانع تولید و تعدیل نرخ تسعیر برای صادر کنندگان، افزایش صادرات انواع کفش توسط تولیدی های شناسنامه دار، دور از انتظار نباشد.
لشکری در ادامه به بحث رکود - تورمی در صنعت کفش به موضوع قدرت خرید به عنوان یکی از مهم ترین عوامل افزایش تقاضا در صنعت کفش اشاره کرد و گفت: بررسی های کمیسیون آمار و مطالعات راهبردی جامعه صنعت کفش ایران حاکی از آن است که در سال ۱۴۰۱ سهم پوشاک و کفش در سبد هزینه خانوار حدود ۴، ۹ درصد است که برای پوشاک حدود ۴ درصد و برای کفش حدود ۹ دهم درصد برآورد شده است. این در حالی است که در ده ساله ۱۴۰۱ به سال ۱۳۹۰ هزینه غیر خوراکی خانوارها حدود ۱۰ برابر و هزینه کفش مصرفی در همین دوره حدود ۷- ۶ برابر شده و همین عامل باعث کاهش سهم کفش از هزینه غیر خوراکی از ۱، ۱۷ درصد در سال ۹۰ به حدود ۹ دهم درصد در سال ۱۴۰۱ کاهش یافته است.
عضو هیات رئیسه جامعه صنعت کفش ایران: فشار ناشی از افزایش شدید نرخ ارز در سال های ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۱ و بهمن ۱۴۰۲ منجر به نوسانات رو به رشد قیمت مواد اولیه و افزایش هزینه سربار با وجود کاهش ظرفیت تولید شده است
عضو هیات رئیسه جامعه صنعت کفش ایران همچنین تصریح کرد: از نگاه دیگری می توان به عمق رکود در صنعت کفش طی سالهای ۹۷ تا ۱۴۰۱ و بهمن ۱۴۰۲ رسید و ان مقایسه تورم کل کالا و خدمات مصرفی با تورم خرده فروشی کفش طی سالهای شوک ارزی است.
تورم زیر ۴۰ درصدی کفش در سال جدید به شرط ثبات نرخ ارز
وی ادامه داد: مقایسه نرخ تورم ۲۶،۶ درصد و ۲۹،۷ درصد سال ۹۷ کل کالا و خدمات و تورم کفش با نرخ تورم حدود ۴۳ درصد بهمن ماه سال ۱۴۰۲ برای هر دو شاخص گویای این حقیقت است که فشار ناشی از افزایش شدید نرخ ارز در این سالها منجر به نوسانات رو به رشد قیمت مواد اولیه و افزایش هزینه سربار با وجود کاهش ظرفیت تولید شده است. این در حالی است که رشد درآمد اکثریت مصرف کنندگان در این سالها، کمتر از رشد قیمت فروش در خرده فروشی ها بوده است. این شکاف بین درآمد پایین مصرف کننده و قیمت رو به بالا، این رفتار را در اکثریت مصرف کنندگان تقویت کرد که ضریب مصرف خود را کاهش دهند و همین عامل باعث تشدید رکود، کاهش تقاضا در بازار داخلی گردید.
این مقام صنفی در پایان گفت: پیش بینی می شود که در سال ۱۴۰۳، با فرض ثبات در نوسانات نرخ ارز، با توجه اینکه تورم نقطه به نقطه کل و کفش در بهمن ماه ۱۴۰۲ نسبت به اوایل سال از روند کاهشی برخوردار شده است، باید شاهد کاهش روند نزولی نرخ تورم کل و تورم کفش به کمتر از ۴۰درصد باشیم و همین انتظارات تورمی رو به پایین، باعث کاهش سرعت افزایش قیمت انواع کفش خواهد شد.
نظر شما