بازار؛ گروه صنعت: هر چند طی سال های اخیر اکثر مسئولان کشوری نسبت به حمایت از تولید داخلی و حتی در برخی از مواقع اعمال ممنوعیت هایی برای واردات اقدام کرده اند اما گویی این موضوع چندان از سوی وزارت بهداشت این دوره موضوع با اهمیتی نیست؛ به طوری که سال گذشته با تاخیر در قیمت گذاری داروها و برخی از سیاست گذاری ها سازمان غذا و دارو، شاهد کمبود آنتی بیوتیک و اجرای طرح واردات دو فوریتی آنتی بیوتیک بودیم که نتیجه آن چیزی جز کمبود کیفیت داروهای وارداتی و جمع آوری آن ها از سطح جامعه نبود.
حالا به نظر می رسد همین داستان قرار است درباره شیرخشک تکرار شود؛ به طوری که بیش از چند ماه است که تولید شیرخشک نوزادان که ارتباط تنگاتنگی با فراهم بودن زیرساخت های اجرای طرح های جوانی جمعیت دارد از منابع ارزی محروم مانده است یا به قدری منابع تخصیص یافته ناچیز و کم بوده که باعث بروز برخی از کمبودها در مراکز توزیع شیرخشک به ویژه داروخانه ها شده است.
نقش وزارت بهداشت در بروز کمبود شیرخشک
از این رو صنعت شیرخشک داخلی نمی تواند با تمام ظرفیت به تولید ادامه دهد و به دنبال آن از چندی پیش زمزمه طرح واردات شیرخشک از سوی سازمان غذا و دارو هم شنیده شد؛ طرحی که به نظر نمی رسید با محدودیت هایی که برای تخصیص منابع ارزی برای تولید وجود داشت چندان صحت داشته باشد. با این حال خیلی زودتر از انتظار، بخش نامه واردات دو فوریتی شیرخشک از سوی این سازمان منتشر شد.
رحمانی: در بروز کمبود شیرخشک هم وزارت بهداشت کوتاهی کرده و هم دولت و سازمان برنامه و بودجه نسبت به پرداخت منابع ارزی و نیاز اولیه برای تولید داخلی همکاری لازم را نداشته اند
اما چه شد که حمایت از تولید داخلی جای خود را به واردات داد؟ فاطمه رحمانی نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی در این باره به بازار گفت: متاسفانه در حوزه شیرخشک دچار کمبود شده ایم و اما اینکه چرا این کمبود صورت گرفته و ناشی از نبود مواد اولیه یا دلایل دیگری است را اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس بهتر می دانند.
وی با اشاره به اینکه در مورد بروز کمبود از طریق گزارش های مردمی مطلع شده است و حتی موضوع را از کمیسیون بهداشت مجلس و وزارت بهداشت پیگیری کرده تاکید کرد: آن ها هم بر بروز کمبود شیرخشک در سطح جامعه تاکید کرده اند؛ موضوعی که به اعتقاد بنده در بروز آن هم وزارت بهداشت کوتاهی کرده و هم دولت و سازمان برنامه و بودجه نسبت به پرداخت منابع ارزی و نیاز اولیه برای تولید داخلی همکاری لازم را نداشته اند.
رحمانی با اشاره به اینکه کمیسیون بهداشت و درمان مجلس نیز می توانست با نگاهی پیشگیرانه مانع از کمبودها شود افزود: تامین نیاز خانواده ها به شیرخشک و جلوگیری از کمبود آن با نظارت دقیق و به موقع قابل انجام بود. با این حال متاسفانه سازمان های متولی در این حوزه به موقع به وظایف خودشان عمل نکردند و نتیجه این شده همین کمبودها شده است.
تحویز نسخه تکراری واردات این بار برای شیرخشک
نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه وقتی کاری در زمان مناسب خود اجرایی نمی شود و وقتی خبر آن به گوش همه می رسد که در بازار برای مردم مشکلات جدی ای ایجاد شده باشد تاکید کرد: کاری که می شد با تمهیدات قبلی در خصوص تامین مواد اولیه شیرخشک یا هر کدام از زیرساخت های تولید داخلی انجام داد و انجام ندادند و حالا برای رفع فوری و ضروری موضوع متاسفانه رو به واردات آورده اند که این رفتار نادرستی است.
رحمانی با اشاره به اینکه طرح واردات به ویژه از نوع فوریتی منجر به آسیب جدی به تولید داخلی می شود افزود: با این تصمیم هم منابع ارزی زیادی از کشور خارج می شود و هم مردم در یک فاصله زمانی قابل توجهی تا رفع مشکلات دچار تنش و نگرانی می شوند.
وی با اشاره به اینکه معضل پیش آمده فقط مرتبط با سازمان غذا و دارو نیست و عوامل دیگری هم در بروز آن دخیل هستند ادامه داد: سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشت با مشکلات جدی نه فقط در مورد شیرخشک بلکه درمورد دارو هم رو به رو هستند و بارها دیده ایم که جامعه در نتیجه تصمیمات آن ها دچار تنش هایی شده که به واردات منتهی شده است.
رحمانی افزود: این درحالی است که اگر تمهیدات لازم در زمان مناسب اندیشیده می شد هم تولیدکننده داخلی می توانست ظرفیت هایی که دارد را فعال کند و مشکلی برای تامین نیاز مردم ایجاد نمی شد. از طرفی حق نداریم با تصمیمات نامناسب جامعه را دچار التهاب کنیم و مساله شیرخشک موضوع خیلی جدی ای برای خانواده ها است. بگذاریم برای خانواده ها تنش روحی ایجاد شود و بعد بگوییم چه کنیم؟ فرصت کم است و واردات را آزاد کنیم؟ این نقد جدی وجود دارد و ما هم به آن اعتقاد و باور داریم.
جای خالی حمایت از تولید برای صنعت شیرخشک
همانطور که اشاره شد چندی پیش سازمان غذا و دارو نسبت به واردات دو فوریتی ۳۰ میلیون قوطی شیرخشک دستور داد؛ ۳۰ میلیون قوطی یعنی نیمی از نیاز سالانه کشور به شیرخشک که تا پیش از اینکه تامین ارز برای تولیدکنندگان داخلی دچار چالش شود آن ها تمام و کمال نیاز داخلی را با تولیدات داخلی تامین می کردند و حتی برای بخشی از محصولات خود نیز در صدد صادرات بودند. حالا باید دید چه شده که منابع ارزی به موقع تخصیص نیافته و چرخ تولید داخلی در معرض توقف قرار گرفته است؟
موضوعی که به رغم پیگیری از سازمان غذا و دارو به درهای بسته رسیدیم و وقتی از یکی فعالان حوزه دارو و داروخانه درباره آن جویا شدیم به بازار گفت: شنیده شده هر چند تولیدکنندگان بارها درخواست تامین ارز برای تولید داخلی شیرخشک داشتند اما با درهای بسته رو به رو شدند.
در شرایطی که منابع ارزی برای تولید داخلی و ایجاد ارزش افزوده موجود نیست مسئولان سازمان غذا و دارو تصمیم به تخصیص منابع ارزی بیشتری به واردات داده اند
بنابراین در شرایطی که منابع ارزی برای تولید داخلی و ایجاد ارزش افزوده نبود مسئولان سازمان غذا و دارو تصمیم به تخصیص منابع ارزی بیشتری برای واردات گرفتند که هیچ ارزش افزوده و اشتغالی هم در آن برای کشور وجود ندارد. این نیز درحالی است که ظرفیت کل تولید سالانه شیرخشک در کشور در حدود ۲۰۰ میلیون قوطی عنوان شده است.
از طرفی گفته می شود، ارز بری تولید بین ۰.۹ دلار تا ۱.۴ دلار بسته به پیشرفته بودن فرمولاسیون محصولات است و اگر بخواهند قوطی آماده از خارج از کشور وارد شود ارز بری هر قوطی بین ۲.۵ تا ۳ دلار عنوان می شود؛ یعنی برای ۳۰ میلیون قوطی شیرخشک حداقل ۱۰۰ میلیون دلار نیاز ارزی وجود دارد. این درحالی است که تولید کنندگان می توانند با ۳۰ میلیون یورو همین تعداد قوطی شیرخشک را تولید و نیاز بازار را تامین کنند.
نکته قابل توجه این است که تولیدات داخلی نیز به لحاظ کیفی از کیفیت بسیار بالایی برخوردار هستند و مردم نیز با نام برند هایی که در ایران تولید می شود آشنا هستند و رضایت کافی از تولیدات داخلی دارند. از طرفی هم ظرفیت برای صادرات همین محصولات ایرانی نیز وجود دارد.
با این تفاسیر در شرایطی کمبود شیرخشک در نتیجه عدم تخصیص منابع ارزی همچنان ادامه دارد که همین چند وقت پیش سید حیدر محمدی رئیس سازمان غذا و دارو در پاسخ به خبرنگار بازار در مورد ۱.۵ میلیارد دلار منابع ارزی که قرار بود به دارو، تجهیزات پزشکی و شیرخشک تخصیص داده شود اعلام کرد این منابع نه دارو بلکه مختص به شیرخشک و تجهیزات پزشکی است. با این تفاسیر باید از او پرسید این منابع بالاخره در کجا صرف می شود که تولید شیرخشک هم به این حال و روز افتاده است؟
نظر شما