بازار؛ گروه بورس: رضا روحی در یادداشتی برای تحلیل بازار به بررسی اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش پرداخته است؛ مطابق با بند ۴ استاندارد حسابداری شماره ۸ ایران، موجودی مواد و کالا باید به اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش ارزیابی و در صورتهای مالی منعکس شود.
(خالص ارزش فروش) عبارت است از بهای فروش اقلام موجودی مواد و کالا پس از کسر تمام مخارج مربوط بعدی تا مرحله تکمیل و کلیه مخارج یک واحد تجاری در رابطه با بازاریابی،فروش و توزیع کالا محتمل خواهد شد و مستقیماً به اقلام مورد نظر مربوط می شود.
اگر بهای تمام شده بزرگتر از خالص ارزش فروش باشد، موجودی ها به خالص ارزش فروش منعکس‌کننده و مابه تفاوت آن با بهای تمام شده به عنوان هزینه کاهش ارزش موجودی شناسایی و در صورت سود و زیان دوره منعکس می شود
در به کارگیری این قاعده، ابتدا بهای تمام شده موجودی پایان دوره طبق یکی از روش های پذیرفته شده و مجاز ( میانگین، شناسایی ویژه، فایفو) محاسبه و خالص ارزش فروش آن دوره در پایان مقایسه می شود.
اگر بهای تمام شده بزرگتر از خالص ارزش فروش باشد، موجودی ها به خالص ارزش فروش منعکس‌کننده و مابه تفاوت آن با بهای تمام شده به عنوان هزینه کاهش ارزش موجودی شناسایی و در صورت سود و زیان دوره منعکس می گردد.
در صورتی که بهای تمام شده کوچکتر از خالص ارزش فروش باشد،موجودی ها به بهای تمام شده منعکس می‌شود.قاعده اقل بهای بهای تمام شده و خالص ارزش فروش را می توان به طریق زیر اعمال کرد:
۱) مقایسه تک تک اقلام در این روش، بهای تمام شده هر نوع کالا با خالص ارزش فروش آن به طور جداگانه مقایسه و مبلغ کوچکتر ملاک ارزیابی موجودی های کالا قرار می گیرد. این روش،محافظه کار ترین روش است.
۲) مقایسه گروه اقلام مشابه در این روش،بهای تمام شده کالاهای متجانس و یا کالاهایی که از نظر استفاده یک هدف را دنبال می کنند،با خالص ارزش فروش آنها به طور یکجا مقایسه و رقم کوچکتر ملاک عمل قرار می گیرد.
۳) مقایسه کل اقلام در این روش بهای تمام شده و خالص ارزش فروش کل موجودی های کالا (کل سبد) مقایسه می شود.
این روش از دو روش دیگر محافظه کاری کمتری دارد. در استاندارد شماره ۸ ایران، اعمال قاعده اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش، تنها به دو روش نخست، یعنی مقایسه تکه کردن و مقایسه گروهی اقدام مشابه پذیرفته شده است.
نظر شما