تصمـیم بی حاصل! افکار عمومی اقناع نشده است

عباس کریمی؛ بازار: مصوبه اخیر دولت در خصوص ساعت کار ادارات که با هدف کنترل و کاهش مصرف برق، از ساعت ۶بامداد تا ۱۳ظهر ابلاغ شده است، زمزمه هایی از گلایه مردم و کارمندان را در پی داشته که در این ارتباط اعلام چند نکته لازم و ضروری به نظر می رسد:

با توجه به موقعیت جغرافیایی و وسعت کشور، الگو و فرهنگ مصرف، اقلیم و آب و هوای هر منطقه ای متفاوت و منحصر است و لذا ابلاغ یک مصوبه و نسخه واحد به کل کشور نمی تواند گره گشا باشد.

در این بین، پیشنهاد می شود تصمیم گیری برای این مهم به استانداران تفویض گردد.

توقع این است که با کارشناسی امر، تصمیم گیران محترم به جای ابلاغ روش های دستوری، ضمن برنامه ریزی برای فرهنگ سازی، مدیریت مصرف انرژی در بخش خانگی و صنعتی را در اولویت خود قرار دهند.

با فرض اجرای موفق طرح ابلاغی و صرفه جویی چند درصد اندک، بایستی به صرفه و سود و هزینه های تحمیلی این طرح به اقتصاد کل کشور نیز توجه کرد.

در مصـوبه ابلاغی به مواردی از جمله خانواده محـوری، رضایت شغـلی، مساله زنان شاغل، ترافیک، مهد کودک بچه‌ها، و... توجهی نشده است.

به همـین منظور در چند روز نخسـت اجـرای طرح، گلایه ها و انتقـادات بسیاری از سوی کارکنان در خصوص عدم امکان ارائه خدمات مطلوب با به هم خوردن ساعت زیستی بدن بر اساس الگوی خواب و بیـداری که بی حوصلگی، سردرد و موارد مشابه را در پی دارد، گزارش شده است.

این موضوع ضمن کاهش رضایت شغلی، کارایی، بهره وری و ساعت مفید خدمت را کاهش خواهد داد.

از سویی دیگر، بسیاری از افراد شاغل دارای فرزند هستند. تکلیف والدینی که مهد کودک ها از پذیرش کودکان شان قبل از ساعت۶ سر باز می زنند چیست؟ و آیا بیدار کردن بچه‌های زیر سن مدرسه از ساعت ۵صبح کار درستی است؟ اشکالی که در این طرح عیان است، بی اهمیتی به مساله بسیار مهم خانواده می باشد.

با تغییر ساعت ادارات پیک مراجعه ارباب رجوع در ۳ساعت منتهی به پایان ساعت کاری افزایش یافته و با ایجاد صف و عدم امکان پاسخگویی با نارضایتی عمومی همراه خواهد بود.

می شود با گسترده تر کردن پهنه خدمات دولت الکترونیک آن هم به صورت واقعی و نه صرفا با ایجاد یک سایت و قرار دادن چند فرم؛ ضمن ارائه خدمت به صورت شبانه روزی به مردم به شیوه دورکاری؛ صرفه جویی واقعی را درمصرف انرژی اجرا نمود.

یقینا صرفه جویی در مصرف انرژی اهمیت بسیاری دارد و لیکن مد نظر قرار دادن سلامت جسمی و روحی افراد، نظام خانواده و خانواده محوری، وضعیت اقتصاد و در نهایت رضایت مردم مهم تر از همه چیز است که بایستی مورد توجه جدی قرار بگیرد.

می توان چنین برداشت نمود که در طرح فعلی، افکار عمومی به اقناع نرسیده و این موضوع به نوعی برهم زننده روندهای قبلی در زندگی اجتماعی وغیر قابل جبران می باشد.