خدیجه ستارزاده؛ گروه استانها: صنعت پوشاک به واسطه ورود اجناس خارجی و از طرفی گرانی روزافزون قیمت مواد اولیه با چالش زیادی مواجه بوده و تولیدکننده های این بخش به ویژه در یکسال گذشته با وجود گرانی ها با کمبود تقاضا و در نتیجه آسیب زیادی مواجه شده اند.
یکی از این شرکت های تولیدی آتلانتیک با برند « آیسان کیدز» است که تولید و پخش کننده لباس نوزاد است. گفتگوی بازار با حسن مصطفی زاده مدیر عامل تولیدی پوشاک « آیسان کیدز» را با هم می خوانیم.
*مشکل یا چالشی در زمینه تهیه مواد اولیه دارید؟
موادی که ما استفاده می کنیم پنبه است که بهترین پنبه جهان هم برای ایران است مواد اولیه ما داخلی است اما نوسانات ارز موجب گران شدن پارچه ها می شود. البته یک مقداری از پارچه های مصرفی مان خارجی است اما در اکثر کارهایمان از پنبه استفاده می کنیم که در ایران موجود است. در کل مشکل خاصی به غیر از گرانی ها نداریم.
*کیفیت کارهای شما با اجناس خارجی برابری می کند؟
نه تنها برابری می کند شاید کیفیت کالای ما بیشتر و بهتر هم باشد. متاسفانه وقتی نام برند خارجی روی کالا باشد ایرانی ها فکر می کنند کیفیت خوبی دارد در حالیکه الان بسیاری از کار های بنده را به اسم خارجی می فروشند. برند ما آیسان کیدز یا baby me
است اما برای اینکه کارهایمان به فروش برسد مجبوریم به اسم خارجی بفروشیم در صورتی که مشتریان هم می دانند کالا ایرانی است اما به نام خارجی می فروشیم. از لحاظ قیمت هم نسبت به کارهای خارجی قیمت ما پایین تر و ارزان تر است.
*رقابت پوشاک ایرانی با خارجی چطور است؟
قبل از کرونا اکثرا" به سمت اجناس خارجی می‌رفتند یک سری از کارهای ما خارجی و یک سری هم تولید خودمان بود ولی پس از کرونا به دلیل کاهش صادرات و واردات مردم به اجناس ایرانی رو آوردند و کیفیت اجناس ایرانی را دیدند. در حال حاضر استقبال از کالای ایرانی خیلی بهتر شده اما باز هم نسبت به اجناس خارجی کمتر است. باید برای مردم ایران جا بیفتد که کار ایرانی هم می تواند خوب باشد.
*چه مقدار اشتغال زایی دارید؟
حدود ۴۰ نفر به طور مستقیم در مجموعه ما مشغول به کار هستند که در حوزه برش کار، چاپ و دوخت کار می کنند اما به طور غیر مستقیم تعداد بیشتری مشغولند که در بحث حمل و نقل و یراق گیری و غیره کار می کنند.
*با توجه به نوسان قیمت ها و گرانی آیا قاضا برای کار شما کاهش داشته است؟
نه فقط کار ما، کل بازار به دلیل گرانی ها از سال گذشته تقاضا افت کرده کار و در کل، فروش مجموعه بازار و اصناف مختلف نسبت به سالهای گذشته کمتر شده است.
*هزینه های شما در یک سال گذشته چه مقدار افزایش داشته؟
ما سال گذشته ابتدای سال پارچه را کیلویی ۲۷۰ هزار تومان می‌خریدیم اسفند ماه با قیمت ۴۲۰ هزار تومان خریداری کردیم و حدودا ۵۰ درصد گرانی داشتیم.
*افزایش قیمت به وجود آمده را چگونه سر شکن می‌کنید؟
امکان ندارد به همان مقدار افزایش قیمت موجود ما هم گران تر کنیم، به عنوان مثال اگر ۲۰ تومان افزایش قیمت داشته باشد نهایتا ما ۵ تومان می توانیم گران تر کنیم. با توجه به سیاستی که داریم یک سری از کارهایمان ارزان تر و یک سری گران تر است کل کارهارا در یک رنج قیمت قرار می دهیم که قیمت کالای گران تر و ارزان تر تعادل ایجاد کند.
ما حدود۶۰ مدل کار تولید می کنیم به عنوان مثال سری اول پارچه را خریدیم ۲۷۰ هزار تومان سری دوم ۳۲۰ و سری سوم به مبلغ ۳۴۰ هزار تومان خریداری کردیم. آنها را در یک قیمت قرار می دهیم که گرانی فشار زیادی نیاورد
ما حدود ۶۰ مدل کار تولید می کنیم به عنوان مثال سری اول پارچه را خریدیم ۲۷۰ هزار تومان سری دوم ۳۲۰ و سری سوم به مبلغ ۳۴۰ هزار تومان خریداری کردیم. آنها را در یک قیمت قرار می دهیم که گرانی نتواند فشار زیادی بیاورد و قیمت بالا برود. فرضا کار ما ۱۰۰ هزار تومان درآمده و باید به قیمت ۱۵۰ هزار تومان بفروشیم و کار دیگر ۱۵۰ شده و ۲۰۰ باید بفروشم این کالا را گران تر و دیگری را ارزان می فروشم تا تعادل برقرار باشد. اما در کل افزایش قیمت در مواد اولیه بسیار زیاد است با دستمزد خیاط می شود کنار آمد زیرا افزایش قیمت زیادی ندارد اما یراق و مواد اولیه مدام افزایش دارد.
*برای به روز آوری ماشین آلات مشکلی دارید؟
کلیه ماشین آلات دوخت ما خارجی است. یک سری از کارهایمان را برون سپاری می کنیم اگر بخواهیم همه کار را خودمان انجام دهیم نیاز به سرمایه کلان و هزینه سرسام آور دارد که ما نداریم و از طرفی این کار وقت گیر است برش و دوخت را خودمان انجام می دهیم و چاپ را برون سپاری کردیم. برای همین در بحث ماشین آلات خیلی مشکل نداریم.
*آیا صادرات دارید؟
به طورمستقیم نه اما عراقی ها خودشان مراجعه و از ما خرید می کنند، برای بازاریابی به عمان هم رفتیم و مشغول فراهم کردن مقدمات هستیم اما تاکنون صادرات نداشتیم.
*مراودات مالی تان با عراق را چگونه انجام می‌دهید؟
آنها مستقیم مراجعه کردند و دلار دریافت کردیم، در واقع صادرات مان غیر مستقیم است. برای صادرات به عمان رایزنی و اطلاعات لازم را گرفتیم و به احتمال زیاد در عمان هم دفتر تاسیس کنیم.
*آیا امکان و شرایط افزایش تولید و اشتغال را دارید؟
بله، در حال حاضر ما برون سپاری می کنیم. اگر ۵ هزار سفارش هم بگیرم می توانیم انجام دهیم تعداد خیاط ها را بیشتر می کنیم و در کارگاه بزرگتری مشغول کار می شویم بنابراین مشکلی برای تولید بیشتر نداریم. اینها مشروط بر میزان تقاضا و برقراری صادرات است.
*موانع تولید شما به صورت عمده چه موانعی هستند؟
اولین مانع گرانی مواد اولیه است قیمت ثابت نداریم، مانع دیگر کم بودن تعداد کارگاه ها است. در حال حاضر کارگاه های ما جوابگوی تولید ۶ هزار سفارش است. برای توسعه کار نیاز به افزایش تعداد کارگاه داریم. حقوق هایی که به کارگرهای دوخت می دهند نسبت به هزینه و مخارج زندگی پایین تر است و کارگر کار نمی کند.
برخی می گویند کارهای ایرانی بی کیفیت است اما بهترین پنبه دنیا برای ایران است اینکه بر اساس سیاست هایی، کارخانه پنبه ایران از کار افتاده بحث جداگانه ای است اما در مقایسه پنبه چین و ترکیه با پنبه ایرانی حس می‌کنید پنبه آنها پارچه لطیف تری دارد ولی اگر پارچه این دو را آزمایش کنید می بینید مواد دارند اما جنس ایرانی مواد ندارد مشکل ما در واقع این است که دستگاه ها و ماشین آلات نساجی ما به روز نیست
برخی می گویند کارهای ایرانی بی کیفیت است اما بهترین پنبه دنیا برای ایران است اینکه بر اساس سیاست هایی، کارخانه پنبه ایران از کار افتاده بحث جداگانه ای است اما در مقایسه پنبه چین و ترکیه با پنبه ایرانی حس می‌کنید پنبه آنها پارچه لطیف تری دارد ولی اگر پارچه این دو را آزمایش کنید می بینید مواد دارند اما جنس ایرانی مواد ندارد. مشکل ما در واقع این است که دستگاه ها و ماشین آلات نساجی ما به روز نیست.
*آیا حمایت یا تسهیلاتی از دولت دریافت کردید؟
به هیچ عنوان از سوی دولت حمایت نشده ایم. صنعت پوشاک صنعت کوچکی است، در آن با یک تن پارچه هم می توان تولید کننده بود با ۲۰ تن پارچه هم می توان تولید کرد. پوشاک بخش دولتی ندارد. به عنوان مثال شرکتی مثل ایران خودرو کارخانه ای عظیم با تولیدی انبوه و هزینه بر است و حمایت می شود اما از بخش خصوصی پوشاک هیچ حمایتی نمی شود. شاید نساجی های بزرگ و صنعت های دیگر هم حمایت شوند اما صنعت پوشاک واحد های کوچکی دارد که هیچ حمایتی نمی‌شوند. در حالیکه حمایت از واحدهای کوچک هم میزان استغالزایی و هم تولید را افزایش می دهد. در نتیجه از خروج ارز برای واردات پوشاک جلوگیری می کند.
*به نظر شما اگر از واحد ها و صنایع کوچکی مانند پوشاک بیشتر باشد چه تغییراتی ایجاد می شود؟
طی دو سال کرونا بازار ایران از پوشاک خالی شد یعنی در بهار سال ۱۴۰۰ بازار پوشاک آنچنان تقاضایی داشت که در ایران همه تولید کننده شدند، یعنی کمبودی احساس نشد اگر از ما حمایت شود، مواد اولیه خوب برسد و نساجی قوی باشد خودمان صادرکننده ایم و فرقی با خارجی ها نداریم. صنعت نساجی بسیار ضعیف است کشور چین انواع و اقسام یک مدل پارچه را دارد.
تریکو ایران خوب است اما در حوزه نساجی و در بحث پارچه شومیز، سارافون و مجلسی ضعیف است این ضعف هم به علت نبود مواد اولیۀ خوب است.
نساجی صنعتی است که اگر پیشرفت داشته باشد همانند چین و ترکیه پارچه ما صادر می شود و صنعت پوشاک قوی می شود. بنده می خواهم یک جنسی تولید کنم اما پارچه اش را ندارم مجبورم پارچه خارجی تهیه کنم. فعلا هم راه خرید از خارجی ها بسته است.
در نهایت اگر بتوانند نساجی را حمایت کنند و علاوه بر آن انحصار هم نباشد، چرا که در حال حاضر بحث پنبه در دست یکی دو نفر است و همین باعث ایجاد مشکلات زیادی است اگر انحصار نباشد قیمت ها متعادل و شرایط تولید آسان و به نفع اقتصاد و اشتغال کشور است
در نهایت اگر بتوانند نساجی را حمایت کنند و علاوه بر آن انحصار هم نباشد، چرا که در حال حاضر بحث پنبه در دست یکی دو نفر است و همین باعث ایجاد مشکلات زیادی است اگر انحصار نباشد قیمت ها متعادل و شرایط تولید آسان و به نفع اقتصاد و اشتغال کشور است.
نظر شما