بازار، گروه استانها: عملکرد سالهای گذشته نشان میدهد که شرایط برای کسب و کارهای کوچک و متوسط سختتر شده است. از یک سو بروکراسی اداری و موانع متعددی که پیش پای کارآفرینان ایجاد کرده و از سوی دیگر نتیجه سیاست خارجی و چالشهای جهانی که باعث شده کارآفرینان در همه موارد با مشکل رو به رو شوند.
خراسان جنوبی نیز همواره در بخش بروکراسی اداری و سخت گرفتن قوانین پیشروتر از دیگر استانها قرار دارد به نوعی که کسبوکارهای کوچک و متوسط با توجه به این موانع برخی از ادامه راه ناامید و برخی نیز کیفیت را قربانی میکنند و برخی نیز با وجود تمام این مشکلات به راه خویش ادامه میدهند. ولی لازم است اگر به دنبال توسعه اقتصادی هستیم در قوانین بازنگریهایی انجام شود تا بتوان این پروسه را تعدیل و تسهیل کرد.
در همین راستا با (حمید فرجامی)، مسئول تأمین کشمون و دشبون که یکی از معروفترین برندهای خراسان جنوبی در بخش فروش بیواسطه محصولات کشاورزان هستند، گفتوگو کردیم.
از چه زمانی این شرکت شروع به کار کرد؟
در ابتدا اسم برند ما کشمون بود ولی از آنجایی که ثبت نکرده بودیم یک نفر زودتر از ما این کار را انجام داد و مجبور شدیم اسم برند را به کشمون و دشبون تغییر دهیم.
از سال 1396 در واحد مرکز رشد و فناور این کار شروع و مؤسسان آن محمد و حمزه قائم پناه دو برادر با عموی خود و یک نفر همراه دیگر که چهار نفر در نهایت بودند به عنوان هیئت مؤسس کار را شروع کردند.
دلیل راهاندازی این کار چه بود؟
از آنجایی که خانواده قائم پناه در حوزه کشاورزی و زعفران کار میکردند با دغدغههای این قشر و مصرف کننده آشنا بودند که هم تولیدکننده و کشاورز به دنبال فروش بدون واسطه با قیمت بهتر بود و هم مصرف کننده دغدغه زعفران با کیفیت و اصل را داشت. به همین دلیل این شرکت راهاندازی شد که زعفران بدون واسطه از کشاورز خریداری و با داستان خود کشاورز به فروش میرسد، همچنین اصالت محصولات هم در آزمایشگاه سنجیده میشود.
به جزء زعفران دیگر چه محصولاتی وارد کشمون شده است؟
در سال دوم علاوه بر زعفران، محصولات دیگری مانند عسل و زرشک هم اضافه شد و بعد از آن محصولات روغن زیتون، برنج ایرانی، چایی ایرانی و گل محمدی، آویشن و دیگر محصولات را هم داشتیم.
شروع از قاینات بود ولی اکنون محصولات حدود 10 استان با درخواست خود کشاورزان با این شرکت همکاری دارند و به فروش میرسد.
کشاورزان چگونه با شما همکاری میکنند؟
برای زعفران که محصول اصلی است در هر هفته خود تیم سفر به یک روستا دارد و از نظر کیفی و کسب و کار با آنها صحبت میشود، ولی برای دیگر محصولات خود کشاورزان به بخش همکاری سایت رفته و اطلاعات خود را وارد میکنند و در صورت امکان با آنها همکاری میکنیم، هر چند به دلیل محدودیتهای زیرساختی و کنترل کیفیت نمیتوانیم بسیاری از محصولات را تأمین کنیم.
فروش و اشتغالزایی شما به چه نحوی است و چند کشاورز با شما همکاری میکنند؟
محصولات بیشتر در داخل کشور به فروش میرسد که عمدتاً در شهرهای بزرگ مانند تهران است. اما در بخش صادرات هم کارهایی انجام شده که بسیار محدود بود و برنامهریزی داریم که در سال 1402 بیشتر به این بخش توجه شود.
در زمینه اشتغال هم در کارگاه بستهبندی حدود چهار نفر خانم سرپرست خانوار مشغول به کار هستند که در برخی مواقع این تعداد افزایش مییابد. در دفتر مرکزی که قاین قرار دارد 6 نفر و در دفتر تهران هم پنج نفر مشغول به کار هستند، که البته سال گذشته در همین زمان تعداد شاغلین ما سه برابر بود ولی مجبور به تعدیل نیرو شدیم. که به دلیل شرایط اقتصادی و افزایش هزینهها، قیمت محصولات بالا رفت و از آن سوی توان خرید مردم کاهش پیدا کرد و ما مجبور به کوچک کردن شرکت شدیم تا از شرایط بحران خارج شویم، حتی بخش توسعه را متوقف کردیم تا فقط بتوانیم همین محصولات فعلی را حفظ کنیم.
کشمون با چهار کشاورز شروع کرد و اکنون حدود 400 کشاورز با ما همکاری دارند.
مشکلات شما در این مسیر چه بود؟
مشکل اصلی ما با ساختارهای اداری و بروکراسی اداری است که فضاهای استارتآپی توسط ادارات درک نمیشوند. به عنوان مثال نمیدانند که یک شرکت استارتآپی سالها هزینه میکند و در زیان است تا بعد از چند سال به وضعیت مالی مثبت دست پیدا کند به همین دلیل با وجود اینکه استارتآپها از مالیات معاف هستند ولی تا بخواهیم این پروسه اداری را طی کنیم که هر سال ادامه دارد تا کنون اکثر سالها مجبور به پرداخت مالیات شدهایم.
همچنین زمانی که میخواهیم یک مجوز سیب سلامت دریافت کنیم یا همان را تمدید کنیم چندین ماه با آن درگیر هستیم.
بعد از بروکراسی اداری با موضوع کیفیت مواجه هستیم که به دلیل شرایط موجود برخی از بستهبندیها را برون سپاری داریم که باعث میشود آن کیفیتی که ما میخواهیم را نداشته باشند.
چه درخواستی دارید؟
در بخش زیرساختی از ما حمایت شود تا بتوانیم حداقل تمام بستهبندی محصولات را به صورت تجمیع شده در یک کارگاه خود انجام دهیم که یک سال است پیگیر این موضوع هستیم ولی به دلیل هزینهها امکانپذیر نبوده است.
و درخواست حمایتی ما این است که یک مجتمعها و ساختمانهایی احداث شود که مجوزهای استاندارد، بهداشت و غذاو دارو، صمت، جهاد کشاورزی، کارت بزرگانی، اصناف و دیگر مجوزها را داشته باشد چرا که ما اگر بخواهیم این کارگاه را راهاندازی کنیم به دلیل دریافت همین مجوزها هم وارد چرخه طولانی ادارات میشویم و هم هزینههای سنگینی به ما تحمیل میشود. مانند پارک علم و فناوری که برای شرکتها دفتر در نظر گرفته یک ساختمان هم برای کارگاهها دیده شود.
در بخش اینترنت هم نیاز به توجه ویژه وجود دارد چرا که با فیلتر کردن برخی از پلتفرمها بسیاری از استارتآپها نابود شدند و ما نیز به مشکلاتی برخورد کردیم ولی چون سایت داشتیم بعد از مدتی توانستیم خود را بازیابیم و اکنون هم با پیامک مشتریان را از محصولات جدید مطلع میکنیم هر چند باتوجه به این مشکلات در بخش فروش با کاهش خرید مواجه هستیم.
چه توصیهای به برای جوانانی که میخواهند وارد چنین کسبوکارهایی شوند، دارید؟
حداقل کاری که انجام دهند در همان حوزه مورد نظر چند سال تجربه کسب کنند و بعد وارد بازار کار شوند و باید بدانند که کفش آهنین نیاز دارند که به ادارات مختلف برای کارهای خود بروند. این مشکل بزرگی است که ما باید دغدغه کیفیت را در شروع کار داشته باشیم ولی به دلیل بروکراسیهای اداری تمام وقت و انرژی ما در این راه صرف میشود و برخی نیز در همان ابتدای راه دلسرد میشوند.
نظر شما