فوریت شدید امنیت جهانی غذا؛ آثار منفی افزایش قیمت غلات، کود و مواد غذایی

بازار؛ گروه بین الملل: در سال ۱۹۶۳، «مارتین لوتر کینگ» بالای پله‌های یادبود لینکلن در واشنگتن دی سی ایستاد و برای اعصار مختلف سخنرانی کرد. او با شیوایی گفت: «ما با فوریت شدید اکنون روبرو هستیم» و خواستار اقدام فوری علیه بی‌عدالتی نژادی در ایالات متحده آمریکا شد.

دهه‌ها بعد، در مجمع جهانی امنیت غذایی شورای آتلانتیک که در حاشیه اجلاس سران گروه بیست (G۲۰) این هفته در بالی اندونزی برگزار شد، سخنرانان به صراحت مضمون کینگ را تکرار کردند. آنها گفتند: در طول یک بحران جهانی بی‌سابقه مواد غذایی، وضعیت اسفبار گرسنگان جهان را نباید نادیده گرفت. همانطور که در زمان کینگ صادق بود، اضطرار شدید زمان ما نیز یک امر اخلاقی است: اقدام قاطع برای اصلاح بی عدالتی بزرگ و منبع بی ثباتی جهانی.

تغییر در تولید مواد غذایی و عواقب آن در زنجیره های عرضه جهانی غذا بارز است و این مهم در افزایش قیمت غلات، کودها و مواد غذایی منعکس می شود

در این مجمع مقامات و کارشناسان برجسته از سراسر جهان پیچیدگی، شکنندگی و ناپایداری سیستم جهانی غذای امروزی و ریشه های متعدد و اغلب پیچیده ناامنی غذایی جهانی و بسیاری از پیامدهای به همان اندازه پیچیده را ارزیابی کردند.

این ریشه‌ها از شوک‌های کوتاه‌مدت گرفته تا سیستم غذایی جهانی - به عنوان مثال، مخرب بودن وحشتناک جنگ در اوکراین یا افزایش غیرقابل پیش‌بینی قیمت‌های انرژی - تا چالش‌های ساختاری بلندمدت‌تر مانند تأثیرات قابل توجه و احتمالاً فاجعه‌بار آب و هوا را شامل می‌شود.

تغییر در تولید مواد غذایی و عواقب آن در زنجیره های عرضه جهانی غذا بارز است و این مهم در افزایش قیمت غلات، کودها و مواد غذایی منعکس می شود. افزایش قیمت ها به نوبه خود به همه کسانی که به ثبات قیمت وابسته هستند، به ویژه اقشار فقیر جهان آسیب می رساند.

گرسنگی گسترده تهدید جدی برای ثبات و رفاه جهانی است

شرکت کنندگان تالار بارها به یک موضوع ثابت بازگشتند: اینکه قربانیان ناامنی غذایی مردم عادی هستند که نمی توان رنج آنها را نادیده گرفت. امروزه گرسنگی و قحطی روزانه ۸۲۸ میلیون نفر را تهدید می کند. نزدیک به پنجاه میلیون کودک زیر پنج سال از سوء تغذیه حاد رنج می برند. این اعداد که متأسفانه در جهت اشتباه در حال حرکت هستند، نتیجه تلاقی عواملی از جمله جنگ در اوکراین، انحراف در بازارهای نفت و گاز و تأثیرات طولانی مدت همه‌گیری کووید۱۹ بر زنجیره‌های تأمین جهانی، تغییرات آب و هوایی - خشکسالی، گرمای شدید و سیل است. برنامه جهانی غذای سازمان ملل تخمین می زند که در سال ۲۰۲۲ حدود ۱۵۰ میلیون گرسنه را سیر می کند که یک رکورد جدید است و رکورد قبلی را که در سال ۲۰۲۱ ایجاد شده بود شکست.

باید گفت در این میان منبع دردسر عظیمی نهفته است. حتی اگر بخواهیم موارد اخلاقی برای رهایی از گرسنگی را کنار بگذاریم، باز هم باید تشخیص دهیم که گرسنگی گسترده چقدر تهدید جدی برای ثبات و رفاه جهانی است. غذا فوری ترین نیازی است که مردم دارند. نداشتن غذای کافی باعث تخریب فرد، خانواده و جامعه می شود. گرسنگی به معده حمله می کند، ترس را در ذهن ایجاد می کند و قلب را سخت می کند. اگر تعداد زیادی از مردم ببینند که خانواده‌ها و فرزندان خود از بین می‌روند، گرسنگی به منبع ناامنی تبدیل می‌شود: ناآرامی اجتماعی، بی‌ثباتی سیاسی، مهاجرت اجباری، حتی خشونت و جنگ. در چنین شرایطی هیچ کس مصون نیست. تاریخ بشر مملو از انقلاب هایی است که توسط گرسنگان آغاز شده است.

چنین آینده تلخی نباید سرنوشت بشریت باشد. راه حل های واقعی و عملی امروزه وجود دارد اگر ما آینده نگری داشته باشیم تا پتانسیل آنها را ببینیم و شجاعت سرمایه گذاری روی آنها را داشته باشیم. انسان ها همیشه دارای اختیار هستند و هر چقدر هم که دشوار باشد می‌توانیم تعارضات را حل کنیم، زنجیره‌های عرضه جهانی را اصلاح کنیم، تولید غذا را متنوع کنیم، ضایعات غذایی را حذف کنیم، حمله خود به دنیای طبیعی را که به ما فضل می‌دهد متوقف کنیم و در نهایت به گرسنگی پایان دهیم.

کشورهای عضو گروه ۲۰ باید آینده نگری و شجاعت برای پذیرش راه حل های نوآورانه و متحول کننده را داشته باشند

مجمع جهانی امنیت غذایی یک بحث گسترده در مورد گام هایی که جامعه بین المللی می تواند در روزها و ماه های آینده بردارد را به نمایش گذاشت. وظیفه کشورهای عضو گروه ۲۰ که این هفته در بالی ملاقات می کنند این است که آینده نگری و شجاعت برای پذیرش راه حل های نوآورانه و متحول کننده برای چالش گرسنگی جهانی داشته باشند.

برخی توصیه ها عبارتند از:

پایان دادن به جنگ در اوکراین. تا کنون رایج ترین توصیه انجمن توقف جنگ در اوکراین و پایان دادن به آن با شرایط اوکراین بود. جنگ اوکراین محرک قابل توجهی برای افزایش قیمت مواد غذایی و کشاورزی (کود و سوخت) در طول سال ۲۰۲۲ بوده است. روسیه در صورت تمایل می تواند جنگ در اوکراین را متوقف کند.

تقویت هنجارها و قوانین جهانی علیه سلاح‌سازی مواد غذایی. اگرچه مقرراتی در حقوق بین‌الملل بشردوستانه (IHL) وجود دارد که می‌توان آنها را به مخالفت با استفاده از غذا به عنوان سلاح جنگی تعبیر کرد، اما وضعیت اقدامات IHL علیه سلاح‌سازی مواد غذایی مبهم است. تقویت حقوق بین الملل و حقوق بشر در این زمینه، اگر جامعه بین المللی بخواهد خطوط روشن تری در برابر ایجاد عمدی گرسنگی در طول جنگ ترسیم کند، ضروری است.

ارتقای امنیت غذایی در دستور کار چندجانبه و افزایش هماهنگی امنیت غذایی در بالاترین سطوح حکومت جهانی. گفت و گوهای امنیت غذایی باید به عنوان بخش مهمی از مجامع چندجانبه مانند اجلاس گروه ۲۰ و گروه هفت (G۷) ایجاد شود. شرکت کنندگان این انجمن ایده ایجاد گفتگوی سالانه گروه ۲۰ را به عنوان یک مکانیسم مشاوره غیررسمی برای نشست های سالانه این گروه پذیرفتند.

تقویت و گسترش ابزارهای مالی برای کمک های بشردوستانه اضطراری. تامین مالی بین المللی ذخایر غذای اضطراری باید اولویت بیشتری داشته باشد، زیرا انجام این کار به نیازهای فوری افراد گرسنه در طول بحران های غذایی رسیدگی می کند. کشورهای عضو گروه ۲۰، سایر کشورها و سازمان‌های بین‌المللی باید مکانیسم‌های قوی‌تری برای تأمین مالی اضطراری مواد غذایی ایجاد کنند، از جمله ایجاد ابزارهایی مانند مبادلات تجاری مبتنی بر مبادلات پایاپای که می‌تواند به کاهش کمبود مواد غذایی در طول بحران کمک کند.

تقویت هنجارها در صادرات غلات. در طول بحران های امنیت غذایی، از جمله بحران ۲۰۲۲، کشورهای صادرکننده غلات، کنترل صادرات را برای حمایت از صنایع داخلی و مصرف کنندگان ایجاد می کنند. چنین کنترل‌هایی که اغلب خودباختگی هستند، تجارت جهانی کالاهای غذایی را که قبلاً کمیاب شده‌اند، کاهش می‌دهد. کشورهای گروه ۲۰ باید هنجارها را در برابر چنین اقداماتی در هنگام بحران غذایی تقویت کنند.

افزایش تولید کود در کوتاه مدت و بازسازی انواع کود در دراز مدت. افزایش قیمت انرژی به شدت بر تولید کود تأثیر می گذارد که به نوبه خود مصرف کود را به ویژه توسط کشاورزان فقیر کاهش می دهد. کشورهای عضو گروه ۲۰ باید اقدامات مختلفی را برای مبارزه با افزایش قیمت کود انجام دهند، از جمله گسترش کارخانه‌های تولید کود در سراسر جهان، کاهش موانع تجارت کود، اطمینان از اینکه کودها تا حد ممکن به طور مؤثر توسط کشاورزان استفاده می‌شوند و اطمینان از اینکه یارانه‌های کود به همان اندازه مؤثر هستند. در طولانی مدت کودها باید پایدارتر شوند، از جمله از طریق کربن زدایی و ادغام آنها در اقتصاد دایره ای. دولت‌ها باید سرمایه‌گذاری در پروژه‌هایی را افزایش دهند، که به تولید کود کمک می کنند.

انعطاف پذیر کردن و پایدار کردن سیستم غذایی جهانی از طریق تنوع و سرمایه گذاری در راه حل های مبتنی بر طبیعت. سیستم غذایی جهانی کارآمد اما شکننده است. تنوع سیستم های غذایی در همه جا باید اولویت بندی شود، از جمله بر اساس جغرافیا (سبدهای نان بیشتر) و کالا (گسترش تعداد محصولاتی که در مقیاس رشد می کنند و مبادله می شوند). سرمایه گذاری بیشتر در راه حل های مبتنی بر طبیعت ضروری است، از جمله در جنگل های زراعتی، ماهیگیری و آبزی پروری پایدار، کشاورزی شهری، حفاظت از خاک و جداسازی خاک، کاهش زباله و بازیافت و موارد دیگر.

افزایش و رشد سرمایه گذاری در نوآوری، از طریق تحقیق و توسعه تا برنامه های کاربردی در مزرعه. نوآوری کلید حل بسیاری از مشکلات امنیت غذایی جهان است. دولت‌ها باید سرمایه‌گذاری‌های خود را در علوم پایه (بنای پیشرفت‌های تکنولوژیکی) گسترش دهند، از اکوسیستم‌های نوآوری که می‌توانند به سرعت راه‌حل‌های امنیت غذایی درون مزرعه و خارج از مزرعه را شناسایی و مقیاس‌بندی کنند، حمایت کنند. با استقبال نسل‌های جوان از فناوری، تبدیل کشاورزی و سایر بخش‌های تولید غذا به تلاش‌های فناوری محور می‌تواند جوانان را تشویق کند تا در این بخش‌ها شغل ایجاد کنند.

تقویت خدمات ترویج کشاورزی در همه جا. خدمات ترویج کشاورزی به کشاورزان خرده مالک دانش، مهارت و ابزار بیشتری برای پیشبرد نیازهای کشاورزی خود ارائه می دهد. دولت ها باید چنین خدماتی را گسترش دهند تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات و مهارت های دقیق و عملی تا حد امکان سریع و کامل منتقل می شود. چنین برنامه هایی نه تنها تولید مواد غذایی را بهبود می بخشد، بلکه جوامع روستایی را نیز تقویت می کند.