دریا قدرتی پور؛ بازار: اصفهان در بخش معدن و اکتشافات معدنی نیز همانند بسیاری از عرصه‌های صنعتی جزو پنج استان اول است؛ اگر به شکلی کلان نگاه کنیم تحقق رشد اقتصادی کشور در سال گذشته ۴.۴ درصد و رشد صنعت هم ۶ درصد بوده است، این در حالی است که اگر این آمار را در قالب اصفهان بیاوریم شاهد فاجعه بدتری هستیم و متوجه می شویم که میانگین بیکاری و رشد نزولی صنعت، در اصفهان نسبت به میانگین کشوری بسیار بالاتر است.
نرخ مشارکت اقتصادی در استان اصفهان در بهار ۱۴۰۱ نسبت به بهار ۱۴۰۰ از ۴۲.۱ درصد به ۴۰.۱ درصد کاهش داشته است که این به معنای کاهش تقاضا برای شغل در استان اصفهان است، به عبارتی افراد شاغل و به دنبال کار بالای ۱۵سال در استان اصفهان کاهش پیدا کرده است.
با این تفاسیر معلوم نیست در بازار صنعت اصفهان قرار است چه اتفاقی رقم بخورد و تولید اصفهان روی کدام پاشنه خواهد چرخید. سهم صنایع در اصفهان سهم ناچیز و غیر قابل قبولی است. دلایل این امر هم بسیار است، از زمانی که یارانه‌ها هدفمند شد، ورق هم برگشت و تولید در اصفهان روندی نزولی را پی گرفت.
حالا با وجود ۸ هزار واحد صنعتی که در اصفهان وجود دارد و این استان را در صدر پله صنایع کشور قرار داده است، باز هم آمارها تکراری هستند که به ما می فهماند که حال و روز صنایع در استانی که نام قطب صنعتی را یدک می کشد خوب نیست؛ باید باور کنیم که طی سال‌های گذشته مشکلات زیادی همچون تحریم‌ها، بی ثباتی نرخ ارز و گرانی مواد اولیه باعث شده که تولید کنندگان آن طور که باید و شاید سهم چندانی در تولید نداشته باشند.
اکنون بسیاری از ماشین آلات تولید کنندگان دچار استهلاک شده‌اند و غفلت از به روز رسانی ماشین آلات بیش از پیش صنعت را در بازارهای بین المللی دچار تزلزل کرده و صنعت اصفهان با این ماشین آلات پیر به سن بازنشستگی رسیده است.
در واقع فرسودگی ماشین آلات و عدم به روز رسانی تجهیزات تولیدی، فشار بانکها برای تصفیه معوقات صنایع، تحریم‌ها و خشکسالی اصفهان؛ این تمام چیزی است که استان اصفهان را به رکود صنایع کشانده است.
منصور بیاتی تولید کننده اصفهانی است که در یکی از شهرک های صنعتی اصفهان، خط تولید اجاق گاز دارد. او در گفت و گو با بازار می گوید: به واسطه مشکلات اقتصادی مجبور شدم که خط تولیدی را جمع آوری کنم و با وجود سرمایه گذاری‌های میلیاردی نتوانستم ماشین آلات را به روز کنم و به همین خاطر دچار ورشکستگی شده‌ام.
هر کدام از دستگاه هایی که یک تولید کننده می خواهد به روز کند باید حداقل یکی دو میلیارد داشته باشد و این برای تولید کنندگانی که با هزاران مشکل نقدینگی روبرو بوده و نمی توانند به راحتی وام بگیرند موجب شده که بسیاری عطای تولید را به لقایش ببخشند
این فعال اقتصادی با اظهار تاسف از اینکه بانک ها سنگ اندازی های زیادی بر سر راه تولید کنندگان دارند، می افزاید: نقش تولید کنندگان در صنعت، بسیار پر رنگ است و اگر تولید کننده‌ای نباشد، صنعتی هم وجود نخواهد داشت.
حجت الماسی، تولید کننده دیگری در شهرک صنعتی مورچه خورت اصفهان است. او در گفت و گو با بازار می گوید: هر کدام از دستگاه هایی که یک تولید کننده می خواهد به روز کند باید حداقل یکی دو میلیارد داشته باشد و این برای تولید کنندگانی که با هزاران مشکل نقدینگی روبرو بوده و نمی توانند به راحتی وام بگیرند موجب شده که بسیاری عطای تولید را به لقایش ببخشند و سرمایه هایشان را از بخش تولید خارج کنند.
او با اشاره به اینکه در رابطه با سرمایه در گردش مشکل داشتیم، می‌افزاید: براساس مصوبات ستاد تسهیل به بانک ما را ارجاع دادند و در نهایت بانک راحت می‌گوید تسهیلات نمی‌دهیم.
سدی در برابر تولید کنندگان
تولید میزان بالایی از کالاهای داخلی بستگی به فعالیت صنایع آن دارد. در طول سال های گذشته، به گفته صنعتگران، مشکلات زیادی سد راه رشد تولید داخلی شده است، اما گویا این سد فقط در زمینه نقل و انتقال ارز و واردات مواد اولیه نبوده، بلکه بخش های ساختاری را نیز نشانه گرفته است.
اکنون صنعتگران شاخه های مختلف صنعتی استان از فرهنگی می گویند که اصفهان را عقب نگه داشته است، فرهنگی که باعث شده اصفهان به استانی سرمایه گریز تبدیل شود.
بازدهی پایین، گرانی مواد اولیه، کاهش میزان تولید، نبود قدرت رقابت با تولیدکننده خارجی، کیفیت محصول و تحریم از جمله مواردی است که دست به یقه اصفهان شده است، تا جایی که حالا با وجود خشکسالی های پی در پی زاینده رود زخم کهنه صنعت اصفهان ناسورتر از گذشته شده است.
کارآفرین برتر اصفهانی و نایب رئیس سابق اتاق بازرگانی اصفهان در گفت و گو با بازار می گوید: طی چند دهه اخیر تولید با مشکلات زیادی روبرو شده و هیچوقت چنین موقعیتی نداشته ایم و رکود عمیقی در بازار تولید به چشم می خورد.
اگر این وضعیت همچنان ادامه یابد با توجه به خشکسالی که رودخانه زاینده رود را دربرگرفته، چند سال دیگر جز کویری از اصفهان باقی نخواهد ماند و این شهر به خاطره ها می پیوندد
مصطفی رناسی تصریح می کند: با وجود تورمی که هست طبیعتا وضع بدی برای تولید ایجاد شده و اکنون تنها صنعتگرانی باقی مانده اند که یا تجربه دار هستند و یا کسانی که با سیلی صورتشان را سرخ کرده اند.
او به یک موضوع بیشتر می پردازد اینکه صنعتگران نیازمند حمایت های دولتی هستند تا از این وضعیت خارج شوند.
رناسی در ارتباط با پیش بینی وضعیت صنایع هم می گوید: اگر این وضعیت همچنان ادامه یابد با توجه به خشکسالی که رودخانه زاینده رود را در برگرفته، چند سال دیگر جز کویری از اصفهان باقی نخواهد ماند و این شهر به خاطره ها می پیوندد.
به گفته رناسی، آمارهای کاهش تولید و سرمایه‌گذاری صنعتی در کشور و به خصوص در اصفهان به عنوان قطب صنعتی، حکایت از اوضاع بحرانی صنایع دارد و در این میان بانک ها هم نه تنها همکاری نمی کنند، بلکه فقط به سودشان فکر می کنند. به همین خاطر اکنون هیچ اعتمادی باقی نمانده است و ما امیدواریم دولت همانطور که به کاهش تورم توجه می کند به رکود هم نگاه مناسبی داشته باشد، چرا که صنایع، حال و روز خوشی ندارند و با این اوصاف بدتر خواهند شد.
وی با تاکید بر اینکه برای شکوفایی بخش صنعت و معدن، باید مشکل کمبود نقدینگی صنایع، رفع و راهکارهای تامین مالی بخش تولید، مشخص شود، می گوید: گرانی مواد اولیه و فرسوده شدن ماشین آلات، کمبود نقدینگی و عدم حمایت های دولتی نقاط ضعفی است که پاشنه آشیل صنعت اصفهان شده است.
تولید کنندگان پشت خاکریز دفاع از تولید
در این ارتباط رئیس خانه صنعت و معدن ایران نیز با اعلام اینکه در اصفهان پتانسیل های بالقوه زیادی برای تولید است، بیان می کند: تولیدکنندگان مانند رزمندگانی هستند که پشت خاکریز تولید از اقتصاد حفاظت می کنند و باید در این عرصه حمایت شوند.
عبدالوهاب سهل آبادی تصریح می کند: طبق بند یک اقتصاد مقاومتی باید خصوصی سازی برای کاهش تصدی دولتی عملیاتی شود، اما نیاز است که بدنه دولت نیز کوچک شود، انصاف نیست که جامعه تولید کار کند و اصناف فعالیت کنند و مالیات پرداخت کنند و دولت ۹ میلیون نفر حقوق بگیر داشته باشد.
تحریم ها کمرشکن است و بیشتر کارگاه ها و کارخانجات تولیدی به مرز ورشکستگی رسیده اند در این میان نقدینگی هم ندارند و باید با اجناس بی کیفیت چینی که با قیمت کمتری وارد کشور می شود هم رقابت کنند
رئیس خانه صنعت و معدن و تجارت ایران با اشاره به اینکه تولید کنندگان اصفهانی تحت فشار هستند، ادامه می دهد: اگر بانک ها بخواهند با این روال با تولید کنندگان برخورد کنند نمی توانیم از رکود خارج شویم و شاهد خالی شدن ظرفیت‌های دیگری از تولیدکنندگان و فعالان فضای کسب و کار خواهیم بود و این رویکرد مناسبی برای اقتصاد نیست.
حال تولید خوب نیست
در همین زمینه کارشناس اقتصاد همسو با رئیس خانه صنعت و معدن و تجارت ایران در گفت و گو بازار می گوید: در حال حاضر حال تولید خوب نیست و مشکلات عدیده ای از جمله بانک ها، بیمه و ماشین آلات فرسوده بر سر راه تولید کنندگان است.
امیر مظاهری، ادامه می دهد: تحریم ها کمرشکن است و بیشتر کارگاه ها و کارخانجات تولیدی به مرز ورشکستگی رسیده اند در این میان نقدینگی هم ندارند و باید با اجناس بی کیفیت چینی که با قیمت کمتری وارد کشور می شود هم رقابت کنند، این موضوع باعث می شود که تولید کنندگان انگیزه لازم را نداشته باشند و رو به نابودی بروند.
این اقتصاد دان می افزاید: اگر این موارد رفع نشود می‌تواند فرصت فضای پساتحریم را به تهدیدی برای اقتصاد تبدیل کند، با توجه به اینکه اصفهان، یکی از صنعتی‌ترین استان‌های کشور است، یکی از نمونه‌های رکود تولید و افزایش نرخ بیکاری در این سال‌ها نیز به شمار می رود.
به گفته صنعتگران اگر شرایط کنونی همچنان ادامه یابد بسیاری از واحدهای صنعتی از چرخه و گردونه صنعت بیرون خواهند رفت و در زمانی که بهره های بانکی کمر صنعتگران را خم کرده است، نمی توانیم به بهتر شدن وضعیت تولید کنندگان امیدوار باشیم و در صورت نبود حمایت دولت، این کابوس تولید کنندگان را به رکود می کشاند و آنها با کمبود نقدینگی که دارند، معلوم نیست، چه آینده ای داشته باشند.
فعالان صنعتی، در این مورد با تاسف، حرف می زنند و دیگر از بانک ها هم دل خوشی نداشته و هر روز شاهد آب شدن سرمایه های خود هستند.
نظر شما