مریم رضایی؛ بازار: بررسی و وضعیت موجود در شهرک صنعتی آق قلا نشان می دهد که واحدهای تولید کننده بسیار کمتر از ظرفیت اصلی مشغول به فعالیت هستند. مشکلات اقتصادی، افزایش دستمزد، بیمه تامین اجتماعی و فشار سازمان مالیات از یک سو و نبودزیرساخت مناسب در شهرک های صنعتی از سوی دیگر تولیدکنندگان را عاصی کرده است.
اما بررسی خبرنگار بازار به صورت خاص از شهرک صنعتی آق قلا نشان می دهد که بزرگترین و پویاترین شهرک صنعتی گلستان از حداقل امکانات استفاد مستمر از حامل های انرژی میسر نیست، اتفاقی که این روزها تولید را کاهش داده و به اذعان تولیدکنندگان منجر به خسارات زیادی شده است. گفتگویی با «ایمان میرکریمی» مدیر عامل شرکت بسته بندی کاسپین گلستان که نیمه فعال است ترتیب دادیم.
* وضعیت شهرک صنعتی آق قلا را چگونه ارزیابی می کنید؟
شهرک صنعتی آق قلا چون بزرگترین و قدیمی ترین شهرک است اغلب افراد تمایل به سرمایه گذاری در این شهرک دارند اما مشکلات بسیاری دارد؛ چالش هایی طی سالیان نسل به نسل انتقال یافته و به نظر می رسد که درست شدنی نیست.
به عنوان مثال در فاز یک بعضی از صنایع حین تولید، پساب دارند که به سوی تصفیه خانه شهرک صنعتی آق قلا به دلیل عدم مهندسی درست، هدایت نمی شود و از آنجاییکه تصفیه خانه آق قلا توانایی پاک کردن چربی و بعضی مواد را ندارد این فاضلاب ها در جوی آب روانه شده است. که متاسفانه در بسیاری از موارد جوی های بعضی از فازهای شهرک صنعتی آق قلا حتی محل خروجی ندارد و آب جمع می شود.
وقتی شهرداری آق قلا که برای یک استعلام ساخت واحد تولیدی در شهرک هزینه دریافت می کند پس باید خدماتی هم به واحدهای تولیدی شهرک بدهد
موضوع بعدی زباله های شهرک صنعتی آق قلا است که به دلیل نبود خودروی حمل زباله، در گوشه و کنار شهرک انباشته شده است. هرچند که این مساله به شهرداری آق قلا مربوط می شود. وقتی شهرداری آق قلا که برای یک استعلام ساخت واحد تولیدی در شهرک هزینه دریافت می کند پس باید خدماتی هم به واحدهای تولیدی شهرک بدهد. در حال حاضر خودرویی هر دو یا سه هفته یک بار زباله های شهرک را جمع می کند که گاهی مواقع همین زباله ها حتی تا ۳ ماه هم جمع آوری نمی شود.
* برخی واحدهای راکد شهرک در قالب انبار اجاره داده شده، دراین رابطه توضیح دهید؟
حدود یک سوم واحدهای تولیدی شهرک صنعتی آق قلا متاسفانه غیرفعال هستند که نصف بیشتر آن به عنوان انبار مواد غذایی اجاره داده شده است. برخی کارخانه ها به دلیل افزایش تعرفه بیمه و دستمزد تعطیل کردند و فشارهایی که از سوی اداره مالیات برای دریافت مبالغ سنگین در قالب مالیات باعث شده همین تعداد واحد فعال هم تمایلی به ادامه کار نداشته باشند. نتیجه چنین روندی منجر به تعطیلی خط تولید می شود.
برخی کارخانه ها به دلیل افزایش تعرفه بیمه و دستمزد تعطیل کردند و فشارهای اداره مالیات برای دریافت مبالغ سنگین در قالب مالیات باعث شده همین تعداد واحد فعال هم تمایلی به ادامه کار نداشته باشند
متاسفانه دارایی با ادبیات نامحترمانه ای با تولید کننده برخورد می کند. ۹۹ درصد این کارخانه هایی که تاسیس شده با تسهیلات بانکی است از این رو توان مالی صنایع استان بسیار کم است. از طرفی قطعی برق در تابستان و قطعی گاز در زمستان شرایط کار واحدهای تولیدی را سختتر هم کرده است. نوسانات برق هم مشکل دیگری است که باعث سوختن تجهیزات کارخانه و ضرر به صنایع می شود. با این همه مشکلات چرا تولید کننده باید تولید کند؟ ترجیح می دهد که کار را تعطیل کند و سازه را به رقمی هرچند ناچیز واگذار کند.
* دولت باید چه کند؟
قبل از سوال شما این را بگویم که اگر در آن سال ها به جای سرمایه گذاری در تولید خرید زمین در اطراف شهر گرگان را انجام می دادیم اکنون از لحاظ مالی و روانی شرایط بهتری داشتیم. مدیرعامل هایی در شهرک صنعتی آق قلا می شناسم که تولید را رها کرده و ملک خود را انبار کردند. چون از لحاظ قیمتی، اجاره مکان برای آنها به صرفه تر است. شاید باورتان نشود که کارخانه روغن کشی خط تولید خود را جمع کرده و جای تاسف دارد که کارخانه را محل پرس ضایعات کرده است.
و اما پاسخ به سوال شما؛ دولت باید برعکس شعارهایی که می دهد از تولید کننده حمایت کند تا واحدهای تولیدی مشغول باشند. من شهرک های صنعتی دیگر هم دیده ام که در شهرک صنعتی استان های دیگر تولید جریان دارد اما شهرک صنعتی آق قلا تولید فعال نیست.
نظر شما