بازار؛ گروه بین الملل: صنعت فولاد یکی از صنایع بسیار با اهمیت است که همواره به دلیل سطح بالای آلایندگی در فرایند تولید فولاد با انتقاد روبرو بوده است. به همین دلیل است که فرایند استفاده از انرژی های پاک در این صنعت با جدیت زیادی پیگیری می شود.
سوال اصلی این است که با توسعه کارخانه های سبز و کاهش استفاده از انرژی های فسیلی و تکنولوژی های قدیمی در فرایند تولید فولاد و فراورده های فولادی، چه بر سر کارخانه ها، ماشین آلات و دارایی هایی می آید که دیگر قابل استفاده نیستند؟
گلوبال انرژی مونیتور در آمار اخیر خود به این مساله اشاره کرده است. بر طبق این اطلاعات ۵۱۸ میلیارد دلار از دارایی هایی که این روزها در کارخانه های فولاد سازی دنیا استفاده می شود، در آینده نزدیک و بعد از توسعه صنعت فولاد سبز غیر قابل استفاده خواهد شد و به سرمایه های سرگردان تبدیل می شود.
این مطالعه نشان داده است ۸۰ درصد از این سرمایه های سرگردان در کشورهای آسیایی خواهند بود زیرا سهم زیادی از کارخانه های فولادسازی در این قاره است و اغلب آنها برای تولید فولاد از زغال سنگ یا نفت و فراورده های نفتی به عنوان منبع انرژی استفاده می کنند.
چین در این حوزه اصلی ترین سهم را خواهد داشت. این کشور که سالانه ۵۷ درصد از فولاد دنیا را تولید می کند، بیشترین سرمایه های سرگردان را به خود اختصاص خواهد داد و هند هم در این حوزه جایگاه دوم را به خود اختصاص می دهد.
طبق این گزارش ارزش سرمایه های سرگردان صنعت فولاد در کشور چین به ۲۳۷ میلیارد دلار می رسد و ۱۸۴ میلیارد دلار سرمایه سرگردان هم در کشور هند ایجاد می شود. سه کشور اندونزی و ویتنام و مالزی هم در سالهای اخیر سرمایه گذاری زیادی برای تولید فولاد سبز و کاهش استفاده از انرژی های فسیلی در این صنعت انجام داده اند و انتظار می رود به ترتیب ۳۵ میلیارد دلار، ۲۳ میلیارد دلار و ۱۷ میلیارد دلار سرمایه سرگردان مرتبط با صنعت فولاد داشته باشند.
آژانس بین المللی انرژی اعلام کرد در صورتیکه دنیا بخواهد تا سال ۲۰۵۰ به اهدف خود مبنی بر کاهش چشمگیر انتشار کربن برسد، باید کوره های قوس الکتریکی توسعه پیدا کنند و تا سال ۲۰۳۰ میلادی ۳۷ درصد ظرفیت تولید فولاد دنیا با این کوره ها فعالیت کنند. برای تحقق هدف کاهش انتشار کربن و مبارزه با تغییرات جوی باید سهم این کوره ها در تولید فولاد در سال ۲۰۵۰ به مرز ۵۳ درصد برسد.
بیزینس استاندارد تاکید کرد صنعت فولاد یکی از آلاینده ترین صنایع در دنیا است و سالانه ۲.۶ گیگاتن دی اکسید کربن به طور مستقیم و در فرایند تولید فولاد منتشر می شود و ۱.۱ گیگا تن دی اکسید کربن در جریان تولید برق مورد استفاده در صنعت فولاد منتشر می شود.
به همین دلیل است که گذر از تکنولوژی های مصرف کننده انرژی های فسیلی به سمت تکنولوژی های کم کربن از اهمیت بالایی برخوردار است و باید برای تسریع این روند تلاش زیادی کرد.
توقف سرمایه گذاری در نیروگاههای که با زغال سنگ کار می کنند اصلی ترین و مهمترین سیاستی است که برای عبور از این دوره باید اجرا کرد و باید در نظر داشت که در این گذر سهم زیادی از دارایی هایی که روزگاری ارزشمند بودند، از چرخه اقتصاد خارج می شوند. دارایی هایی از قبیل کوره هایی که با زغال سنگ یا فراورده های نفتی کار می کنند و در دنیای آینده جایی برای آنها وجود ندارد.
نظر شما