اختلال در زنجیره تامین در میان بحران اوکراین و واکنش هند| فلزات، غذا، سوخت و کود؛ حوزه های متأثر

بازار؛ گروه بین الملل: زنجیره تامین شبکه‌ای از افراد، کسب‌ و کارها، منابع، عملیات و فناوری‌هایی است که برای تولید و فروش یک محصول یا خدمات گرد هم می‌آیند. با توجه به این که این زنجیره شامل همه، از تولید کنندگان تا مشتریان است، اختلال در هر یک از آنها منجر به بی نظمی در کل زنجیره تامین می شود.

در طول همه‌گیری کووید-۱۹، تجارت به شدت تحت تأثیر قرار گرفت و بسیاری از کشورها هنوز تحت تاثیرات فاجعه‌بار این ویروس هستند. سپس پس از تهاجم روسیه به اوکراین، به بازار جهانی ضربه دیگری وارد شد که پیامدهای آن بیشتر از آن چیزی است که به چشم می خورد.

اقتصاد روسیه تا حد زیادی به صادرات کالا وابسته است و درآمد حاصل از صادرات نفت خام، فرآورده های نفتی و گاز طبیعی حدود نیمی از بودجه فدرال این کشور را تشکیل می دهد. همچنین، این کشور یک تامین کننده اصلی برای بسیاری از کشورهای اروپا، خاورمیانه و آسیا در نظر گرفته می شود.

بر اساس گزارش سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (یونفائو)، روسیه و اوکراین روی هم بیش از ۲۵ درصد از تجارت جهانی گندم، ۶۰ درصد صادرات جهانی روغن آفتابگردان و ۳۰ درصد از صادرات جهانی جو را به خود اختصاص داده اند. صادرات اوکراین به اروپا و آسیا نیز به ترتیب ۵۱ درصد و ۳۷ درصد است در حالی که به شدت به فلزات و سنگ معدن آنها، فروآلیاژها، مواد معدنی و سایر کالاهای خوراکی شامل گندم، عسل، روغن آفتابگردان، ذرت و عمدتاً گوشت متکی هستند.

روسیه همچنین، مسئول تامین ۳۰ درصد عرضه جهانی از جمله پالادیوم، ۱۳ درصد تیتانیوم و ۱۱ درصد نیکل است. افزون بر این، این کشور تامین کننده قابل توجهی از نئون است که برای ساخت سیستم های مدار بسته استفاده می شود. علاوه بر این، روسیه یک صادرکننده جهانی کود است، بنابراین هرگونه کمبود عرضه در مناطق ذکر شده یا دسترسی محدود ممکن است مستقیماً بر تولید جهانی تأثیر بگذارد.

به دلیل درگیری روسیه اوکراین قیمت پالادیوم که عمدتاً توسط بخش خودرو استفاده می شود تا ۸۰ درصد افزایش یافته است

ممکن است انحصار روسیه در زمینه های خاص تجارت به وضوح قابل مشاهده نباشد، اما وجود آن را نمی توان زیر سوال برد. به عنوان مثال، فقط به دلیل درگیری روسیه اوکراین قیمت پالادیوم که عمدتاً توسط بخش خودرو استفاده می شود تا ۸۰ درصد افزایش یافت. در نتیجه، بخش خودرو که از قبل فلج شده بود به دلیل این درگیری ادامه دار روند نزولی را طی کرد در حالی که کشورهای درگیر تولیدکنندگان عمده مواد خام مورد استفاده در مهندسی خودرو هستند.

در ماه های ابتدایی سال مالی ۲۰۲۲، قیمت فولاد ۱۵ درصد، آلومینیوم ۳۴ درصد و نفت برنت حدود ۳۲ درصد افزایش یافته است.

در میان کشورها، هند کشوری است که واردکننده اصلی زغال سنگ و گاز طبیعی از روسیه است اما واردکننده فعال نفت خام نبوده است. با این حال، هند با استفاده از شرایط فعلی، قیمت‌های تخفیف‌ خورده را افزایش داده است.

این کشور به میزان ۶۲۷ هزار بشکه در روز نفت خام اورال را در آوریل ۲۰۲۲ وارد کرد، در حالی که این واردات در ماه مارس و قبل از آن صفر بود. از طرفی، هند شاهد یک روند تورمی بوده است، زیرا عرضه تقاضای مصرف کنندگان را برآورده نمی کند، به خصوص در صنعت علوفه و سوخت، که باید به عنوان پیامد همه گیری کووید ۱۹ و کمبود عرضه به دلیل درگیری های مداوم در نظر گرفته شود.

بیماری کووید همراه با تغییرات آب و هوایی و مناقشه روسیه اوکراین، یک تهدید جدی تهدیدی را ایجاد می کند که ده ها میلیون نفر را در آستانه ناامنی غذایی قرار می دهد و به سوء تغذیه، گرسنگی دسته جمعی و قحطی ختم می شود

علاوه بر آن، اختلال در زنجیره تامین، تجارت جهانی غذا را تحت تاثیر قرار داده است. به گفته دبیرکل سازمان ملل متحد، این بیماری همه گیر همراه با تغییرات آب و هوایی و مناقشه روسیه اوکراین، یک تهدید جدی تهدیدی را ایجاد می کند که ده ها میلیون نفر را در آستانه ناامنی غذایی قرار می دهد و به سوء تغذیه، گرسنگی دسته جمعی و قحطی ختم می شود.

بر همین اساس، اقدام جسورانه ممنوعیت صادرات گندم توسط دولت مودی نقش مهمی در مقابله با کمبود عرضه دارد. هند دومین تولیدکننده بزرگ گندم در جهان است و در سال ۲۰۲۲، ۸.۲ میلیون تن گندم صادر کرده است. از طرفی، تورم قیمت مواد غذایی مصرفی در هند از ۰.۶۸ درصد به ۸.۳۸ درصد در سال، تنها در عرض هشت ماه، یعنی بین سپتامبر ۲۰۲۱ و آوریل ۲۰۲۲ افزایش یافته است.

از سوی دیگر، برداشت گندم در سال جاری به دلیل تغییرات آب و هوایی، تورم آشکار ناشی از ویروس کرونا و تهاجم روسیه به اوکراین، با سال‌های گذشته برابری نکرده است. افزایش شدید قیمت کالاهای کشاورزی باعث شده است که دولت به جای تخلیه منابع صادراتی، تولید محصولات موجود را محدود کند.

این موضوع واقعیت غیرقابل انکار است که روابط تجاری تأثیر بسزایی در اقتصاد یک کشور دارد، هر چه قدر یک کشور روابط تجاری بهتری با سایر کشورها داشته و به هر اندازه ترجیح بیشتری از عرضه کننده داشته باشد، شانس واردات عالی بیشتر می شود.

یک مثال عمده از حمایت تجاری، سیستم ترجیحات تعمیم یافته ایالات متحده، (GSP) است که یک برنامه تجاری است که رفتار غیرمتقابل و بدون عوارض گمرکی را برای برخی از واردات ایالات متحده از برخی کشورهای در حال توسعه ارائه می کند. اثر اولیه قابل مشاهده نیست، اما، چرا هیچ کشوری از روسیه یا اوکراین در درگیری های جاری حمایت نمی کند؟ با توجه به اینکه تنها چند بازیگر اصلی در این زمینه وجود دارند، هیچ ملتی نمی خواهد موقعیت خود را در مقابل دیگری به خطر بیندازد. با این حال، انحصار یا روابط تجاری با یک کشور ممکن است برای کشور دیگر به پاشنه آشیل تبدیل شود.

هند به دلیل داشتن تجارت پررونق نفت با روسیه مورد انتقاد قرار گرفته که ممکن است بر تجارت هند با ایالات متحده تأثیر بگذارد، زیرا قدرت بزرگ برای مخالفت با روس‌ها در حالی که تاریخ گواه رقابت بین این دو کشور است، جهنمی را ایجاد کرده است

ممنوعیت صادرات گندم هند توسط بسیاری از کشورهای جی هفت محکوم شده است. هند همچنین به دلیل داشتن تجارت پررونق نفت با روسیه مورد انتقاد قرار گرفته که ممکن است بر تجارت هند با ایالات متحده تأثیر بگذارد، زیرا قدرت بزرگ برای مخالفت با روس‌ها در حالی که تاریخ گواه رقابت بین این دو کشور است، جهنمی را ایجاد کرده است.

از آن جایی که دیپلماسی و روابط بین‌الملل نقش بزرگی در ایجاد تعادل در نقض و حمایت از توسعه اقتصادی یک کشور دارد. بنابراین، منافع کشورها ممکن است متفاوت باشد، اما وابستگی متقابل آنها به تجارت همیشه عامل اصلی تأثیرگذار بر روابط آنها خواهد بود.

مودی معتقد است که محدودیت‌ های صادرات گندم و کاهش قیمت سوخت دو مورد مهم از تلاش‌های دولت برای مدیریت اقتصاد پرتنش و تورم مداوم و همچنین بحران غذا و سوخت است که در صورت عدم مهار ممکن است از کنترل خارج شود

این موضوع ما را وادار می کند تا به این مسئله فکر کنیم که چرا دولت مودی به حفظ روابط دوستانه با سایر کشورها ادامه می دهد، حتی با اینکه پروژه «ساخت در هند» هدفی جز ایجاد واحدهای تولیدی کالاهای مختلف در خود هند ندارد. طرفداران خرید محصولات تولید شده در کشور که در آن زنجیره تامین توسط شرکت های محلی هند ایجاد شده است، با توجه به اینکه چگونه درگیری های جهانی بازار جهانی را تکان داده است، بلافاصله زنگ خطر را به صدا در خواهند آورد.

مودی معتقد است که محدودیت‌ های صادرات گندم و کاهش قیمت سوخت دو مورد مهم از تلاش‌های دولت برای مدیریت اقتصاد پرتنش و تورم مداوم و همچنین بحران غذا و سوخت است که در صورت عدم مهار ممکن است از کنترل خارج شود. این کمبود عرضه توسط تمام دنیا پیش بینی نشده بود و اکنون که همه به سوی آن پرتاب شده اند، دستیابی به موفقیت دشوار است.

مارک لوکاک، معاون سابق دبیرکل سازمان ملل متحد در امور بشردوستانه و هماهنگ کننده امداد اضطراری و استاد مدعو در دانشکده اقتصاد لندن، عقیده دارد که اختلال در بازار و افزایش قیمت مواد غذایی، سوخت و کود باعث افزایش تعداد افراد خواهد شد که قادر به تامین غذای کافی برای زنده ماندن بدون کمک های اضطراری بین المللی نیست.

بر همین اساس می توان گفت که پیامدهای اختلال زنجیره تامین آشکار است و بر ضرورت و به هم پیوستگی تجارت تاکید دارد. در نتیجه این اختلال زنجیره تامین، بحث های استراتژیک و راه حل های بالقوه سیاست تجاری در سرتاسر جهان در جریان است.

حوزه اصلی متاثر از بحران زنجیره تامین، صنایع فلزات، غذا، سوخت و کود هستند که عرضه روز به روز در حال کاهش است و بازار در سطحی به هم وابسته است که کشورهای در حال توسعه و توسعه نیافته را به تنگنای اقتصادی سوق داده است

حوزه اصلی متاثر از این بحران زنجیره تامین، صنایع فلزات، غذا، سوخت و کود هستند که عرضه روز به روز در حال کاهش است و بازار در سطحی به هم وابسته است که کشورهای در حال توسعه و توسعه نیافته را به تنگنای اقتصادی سوق داده است. شواهد قابل توجهی برای حمایت از این بیانیه وجود دارد که درگیری روسیه و اوکراین بر اقتصاد و تجارت جهانی تأثیر گذاشته است.

این امر عرضه جهانی پلاتین، آلومینیوم، روغن های خوراکی و غیر خوراکی، آهن و فولاد را به خطر می اندازد، حتی صنعت نیمه هادی ها را تحت تأثیر قرار می دهد. این موضوع دلیلی است که شرکت ها در حال بستن شعبه های خود در اروپا، اوکراین و روسیه هستند.

این درگیری همچنین قیمت انرژی را با افزایش چشمگیر مواجه ساخته که منجر به افزایش هزینه های حمل و نقل از جمله مشکلات دیگر شده است. تحریم های اعمال شده توسط ایالات متحده، ممنوعیت صادرات گندم، افزایش تورم و غیره از جمله پیامدهای عمده ای است که اقتصاد هند با آن مواجه است.

اگر تامین‌کنندگان اولیه در روسیه و اوکراین قطع شوند، زنجیره‌های تامین جهانی فلج شده و نگاهها به این شبکه گسترده حیاتی می‌شود، زیرا اثرات بعدی ممکن است اقتصادها را متلاشی کند.

در همین راستا، هند باید یک سیستم نظارت ثابت برای پیگیری خطرات زنجیره تامین جهانی ایجاد کند. یک ردیاب نظارت و پایش ریسک، ممکن است به شناسایی تنگناها قبل از بدتر شدن آنها کمک کند. بنابراین، استراتژی‌ها و سیاست‌هایی باید تدوین و اجرا شوند تا نگرانی‌ها در صورت بروز آنها کاهش یابد.