خبرگزاری بازار- محمد شفیع ملک زاده رئیس نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی ایران گفت: یک مشکل اساسی در اجرای الگوی کشت این است که ما بانک اطلاعات آماری دقیقی از قبیل تعداد بهره بردار، نوع بهره برداری، میزان سطح زیرکشت، نوع محصول و غیره نداریم. چون در بخش کشاورزی، اطلاعات همیشه بر اساس خوداظهاری جمع آوری شده است.
ملکزاده افزود: از سوی دیگر علیرغم اینکه ادعا می شود ما آمایش سرزمین داریم در این مورد ما مطمئن نیستیم. چون اگر آمایش سرزمین داشتیم حداقل وارد مراحل اولیه اجرای الگوی کشت می شدیم.
وی تصریح کرد: یکی از دلایل نداشتن اطلاعات دقیق این است که کشاورزان ما در کشور اکثرا هیچگونه هویت شغلی ندارند. در واقع مشکل اینجا است که کل کشاورزان هنوز در نظام صنفی عضو و سازماندهی نشده اند به طوری که از ۵-۴ میلیون بهره بردار که گفته می شود در بخش کشاورزی داریم، تا به امروز تنها ۱میلیون و ۳۰۰ هزار نفر را شناسایی کرده ایم.
ملک زاده خاطرنشان کرد: اگر دولت یا وزارت جهاد کشاورزی و سایر بخش ها کمک می کردند که بتوانیم همه کشاورزان را به این سمت سوق بدهیم که در نظام صنفی عضو شوند می توانیم اطلاعات شان را بر اساس سامانه ای که داریم با تمامی مدارک و اسناد لازم به طور کامل بگیریم. در ادامه نیز برای کشاورزان پروانه صنفی یا شغلی صادر می کنیم و می توانیم این ادعا را داشته باشیم که اطلاعات کلیه موارد بخش کشاورزی را داشته باشیم و برای اجرای الگوی کشت ارائه بدهیم.
در نظر گرفتن یک بازار صحیح شرط لازم برای اجرای الگوی کشت است
این مقام مسئول در نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی ایران اظهار داشت: برای اجرای الگوی کشت بایستی از عهده یکسری مسائل بر بیاییم مخصوصا اگر بخواهیم کشاورزان را وادار کنیم محصولی را بکارند یا بگوییم فلان میزان مشخص باید کشت شود و غیره. دراقع باید به کشاورزان تضمین بدهیم که محصولشان روی دستشان نمی ماند.
ملکزاده افزود: به عبارت دیگر باید حتما یک بازار مصرف صحیحی را فراهم کنیم که در صورت اجرای الگوی کشت کشاورز هیچگونه دغدغه ای در خصوص فروش کلیه محصولاتی که تولید میکند نداشته باشد. در غیر اینصورت علاوه بر اینکه ضربه سنگینی به کشاورز وارد می شود، منابع جامعه را نیز نابود میکنیم.
وی ادامه داد: از دیگر تبعات نداشتن بازار مصرف صحیح برای محصولات تولیدی عدم همکاری کشاورزان در اجرای الگوی کشت است چون کشاورزان دیگر اعتمادی به مجریان آن نخواهند داشت.
ضرورت کوتاه کردن بروکراسی سرمایه گذاری برای جذب سرمایه گذاران به بخش کشاورزی
ملکزاده با بیان اینکه ما در ابتدا باید برای زیرساختها و ابزارهای مورد نیاز اجرای الگوی کشت مخصوصا کمبودها و نواقصی که در کشور در این زمینه داریم، برنامه ریزی داشته باشیم، افزود: به عنوان مثال یک مشکل اساسی ما در بخش کشاورزی نداشتن صنایع تبدیلی و تکمیلی، فرآوری، انبار، ذخیره سازی، بسته بندی و سورتینگ به حد نیاز است. اگر این مشکل را حل کنیم با تبدیل محصولات، فراوری و یا حداقل با ذخیره سازی محصولات می توانیم در زمانی که محصول کم است از آنها استفاده کنیم تا به این ترتیب نه به تولیدکننده ضربه بخورد نه مصرف کننده متضرر شود.
وی ادامه داد: رفع این نواقص و کمبودها مستلزم حمایت دولت از سرمایه گذارانی است که قصد دارند در این زمینه فعالیت کنند. چون مشکل اساسی که در کشور داریم این است که برای سرمایه گذاران یک بروکراسی طولانی در بخش کشاورزی راه انداخته ایم. به همین متاسفانه تمام سرمایه گذاران یا در همان ابتدا به دلیل بروکراسی و موانع پیش روی خود استقبال نمیکنند یا اینکه اگر بیایند در نیمه راه پشیمان میشوند و از سرمایه گذاری منصرف می شوند.
ملکزاده گفت: بحث بعدی بحث حمایتهای بخش دولتی است که بایستی تسهیلات لازم را در اختیار کشاورزان قرار بدهد. از طرف دیگر تهیه ماشین آلات و نهاده های با کیفیت و درست بسیار ضروری است. در حالی که امروز یکسری ادوات و نهاده ها را در اختیار کشاورز قرار میدهیم که گاهی مواقع به اصطلاح یکبار مصرف و بسیار بی کیفیت است و از کشورهایی مانند چین وارد شده که کیفیت لازم را ندارد.
وی در پایان تصریح کرد: در بحث نهاده ها و به خصوص در بحث تهیه بذر و کودهای شیمیایی و بیولوژیک و سمومی که مورد نیاز است نیز دولت باید کمک کند که از محصولات با کیفیت و کارآمد استفاده شود. چرا که درواقع همه اینها مواردی است که کمک میکند در موضوع اجرای الگوی کشت موفق باشیم.
نظر شما