بازار؛ گروه صنعت: چندی پیش خبرهایی مبنی بر اینکه وزارت صنعت، معدن و تجارت به دنبال نظرخواهی از برخی نمایندگان دستگاه های اجرایی در مورد دستورالعمل واردات و عرضه پوشاک، کیف و کفش و نحوه فعالیت نمایندگان و شعب شرکت های خارجی پوشاک، کیف و کفش در ایران است منتشر شد؛ اتفاقی که برای تولیدکنندگان این محصولات داخلی که در سال های تحریم با مشکلات متعددی از جمله نقدینگی، نبود مواد اولیه کافی و با کیفیت برخوردار بودند و هر یک به نحوی به سمت داخلی سازی حرکت کردند تهدیدی جدی قلمداد می شود. در این راستا امروز شنبه ۲۱ اسفند ماه نشستی پیرامون بررسی موضوع طرح ساماندهی پوشاک، کیف و کفش و اثرات آن بر روی تولید داخلی با حضور اعضای جامعه صنعت کفش و صنف کفاشان دست دوز تهران برگزار شد.
به رغم تمام تلاش هایی در سال های اخیر در راستای تقویت تولیدکنندگان داخلی شد هم اکنون طرحی به نام طرح ساماندهی واردات کیف و کفش مطرح شده که منجر به باز شدن پای تمامی نشان ها اعم از مرغوب و نا مرغوب به صورت قانونی و رسمی به ایران می شود
طرح ساماندهی پوسته ای برای واردات
در ابتدای این نشست مصطفی طالقانی، رئیس هیئت مدیره جامعه صنعت کفش ضمن توضیحی درباره جامعه صنعت کفش گفت: قدمت این تشکل و بنای تاسیس آن در سال ۱۳۷۲ گذاشته شد، توضیع اینکه این تشکل از دوره نهم هیئت مدیره کمیسیون محور شد که شامل کمیسیون های ارتباطات، آموزش، آمار، بازرگانی، توسعه صادرات، تولید، بانک و بیمه و مالیات می شود.
وی اضافه کرد: صنعت کفش در سالیان گذشته با فراز و نشیب های بسیاری مواجه بوده است. در ۱۷ سال گذشته هجمه کفش های چینی و کفش های مانده در انبارهای وارداتی این صنعت را به شدت مورد آسیب قرار داد؛ در آن زمان صنعت کفش ایران به شدت مورد آسیب قرار گرفت اما به کمک اصحاب رسانه توانست با فرهنگ سازی، مردم عزیز را متوجه این کند در پشت این کفش های با ظاهر زیبا و قیمت ارزان، چه مواد اولیه و ضایعاتی قرار دارد که می تواند سلامت مردم را به خطر بی اندازد. بعد از این تولیدکنندگان ایرانی با غیرت و پشتکار نسبت به تولید محصول خوب و با قیمت مناسب و با حجم بالا اقدام کردند و به بازار داخل و خارج محصولات خود را عرضه کردند.
طالقانی ادامه داد: همچنین تولید کنندگان ایرانی به سمت فناوری های جدید روی آوردند و کفش های مرغوب و فاخر در تبریز، تهران، غم، اصفهان، مشهد و غیره تولید شد. در این هنگام برند و نشان های خارجی وارد ایران شدند و کفش هایی را عرضه کردند که بیشتر ذائقه مردم را به سمت خرید کفش با نشان خارجی تحریک کردند و باز تولیدکنندگانی که با زحمت فناوری جدید را به کارخانه های خود آورده بودند و می توانستند همانند همان برندها و نشان ها تولید و ذائقه مردم را تامین کنند با خطر عرضه مواجه شدند.
رئیس هیئت مدیره جامعه صنعت کفش تصریح کرد: تمام این مسائل ادامه یافت تا سال ۱۳۹۰ که با دستور هوشمندانه واردات انواع کفش و کیف ممنوع شد و عرضه کنندگانی که اغلب کالای استوک خود را در فروشگاه ها عرضه می کردند از ایران رفتند. با این حال به رغم تمام تلاش هایی در سال های اخیر در راستای تقویت تولیدکنندگان داخلی شد هم اکنون با طرحی به نام طرح ساماندهی واردات کیف و کفش که این دستور عمل منجر به باز شدن پای تمامی نشان ها اعم از مرغوب و نا مرغوب به صورت قانونی و رسمی را به ایران می شود موجب نگرانی تولیدکنندگان شده اند.
طالقانی با اشاره به اینکه با واردات بی رویه با عنوان طرح ساماندهی واردات کیف و کفش مخالف است، تاکید کرد: در این راستا طی چند درخواست خواستار مذاکره در این مورد با مسئولان شدیم اما متاسفانه جوابی دریافت نکردیم. حال با توجه به اینکه در اختیار قرار دادن بازارهای داخل به برند های خارجی موجب تضعیف تولید و اشتغال زایی می شود از شما اصحاب رسانه درخواست داریم تا اهمیت این موضوع به صمع و نظر مسئولان برسانید.
سهم مصرف از تولید اگر در گذشته ۷۵ درصد بود امروز به بالای ۹۵ درصد رسیده است
پوشش ۹۵ درصد از نیاز بازار داخلی
علی لشکری، عضو هیئت رئیسه جامعه صنعت کفش ایران نیز در ادامه نشست گفت: وزارت صنایع طرحی را به عنوان طرح ساماندهی واردات پوشاک، کیف و کفش و نحوه فعالیت نمایندگان شعب شرکت های خارجی در ایران مطرح و به ما ابلاغ کرده اند. در این راستا بعد از اینکه برجام تمام شود باید بتوانیم یک سامان دهی بر موضوع واردات کفش داشته باشیم، بحث این است که آیا تجربه قبل از دهه ۹۰ و ۸۰ که به آن اشاره شد و منجر به عقب نشینی تولیدات داخلی به نفع قاچاق و واردات بوده است کم نیست که دوباره این طرح را مطرح کرده اند؟
وی اضافه کرد: در نیمه اول دهه ۹۰ شاهد واردات ۵۷۳ میلیون دلار کفش به ایران بودیم که سهم مصرف از واردات حدود ۲۵ درصد بود. از سال ۹۷ با توجه به اینکه سران سه قوه نسبت به واردات هزار و ۵۰۰ قلم کالا از جمله کفش اقدام عاجل به عمل آورده بودند در این چند سال اخیر با وجود تحریم و افزایش قیمت ها و همه مشکلات شاهد این هستیم که تولید کنندگان داخلی توانستند نیازهای داخلی را برآورد کنند. در این راستا سهم مصرف را از تولید اگر در گذشته ۷۵ درصد بود امروز به بالای ۹۵ درصد رسیده است.
لشکری ادامه داد: یعنی ۹۵ درصد مصرف کفش های ایرانی از محل تولیدات داخلی است و افتخاری برای کشور است. اگر قرار باشد طرح ساماندهی واردات پوشاک، کفش و کیف منجر به این شود که بازار داخلی را در اختیار برندهای خارجی قرار دهیم بدون تغییری که در شرایط بازی در ایران به وجود بیاید یک جفا به تولیدکنندگان و صادرکنندگان و کارآفرینان این صنعت است.
این پیشکسوت صنعت کفش تاکید کرد: جامعه صنعت کفش ایران طی دو تا سه هفته گذشته طی نامه های متعدد به مراجع مختلف نظارتی و اجرایی و مقننه کشور به صورت رسمی مخالفت خودش را اعلام کرده که به هیچ وجه تا زمانی که شرایط یکسانی برای تولیدکنندگان داخلی همسو با تولید کنندگان خارجی به وجود نیاید با احیای طرح ساماندهی مخالفت می کند.
لشکری بیان کرد: صنعت کفش ایران در سال های گذشته رتبه دوازدهم بود و به دلیل اینکه در تولید جهانی شاهد کاهش تولید ۱۵ درصدی تولید هستیم ایران به رتبه دهم رسید و این اتفاق بزرگی برای کشور و ایران است. امیدواریم این اتفاق را مسئولان هم قدر بدانند و این صنعت اشتغال زایی که حدود ۵۰۰ هزار نفر شاغل دارد و نقش پیشران را دارد و قادر است با حرکت این صنعت، خیلی از صنایع دیگر هم حرکت کنند هم دچار آسیب نکنند.
در صنعت کفش ۵۰۰ هزار نفر اشتغال دارند که اگر این صنف حمایت می شد و فقط یک دهم هزارم بودجه خودروسازی به صنعت کفش اختصاص داده شده بود الان اشتغال میلیونی و صادرات میلیاردی داشتیم
مافیای واردات کفش چه کسانی هستند؟
در ادامه این نشست، رسول شجری، رئیس اتحادیه صنف کفاشان دست دوز تهران اظهار داشت: برخی از اعضای صنعت کفش هرچه دارند و ندارند را در این صنعت گذاشته اند و برخلاف خیلی از افراد که از این صنعت به عنوان ویترین استفاده می کنند، اگر بخواهند همین الان سرمایه شان را به یک جای دیگر ببرند هفتاد پشت هم نیاز ندارد اما بر اساس ایران دوستی و اسلام دوستی و ملت دوستی و هرچه حساب کنید این کار را انجام می دهند.
وی ادامه داد: باید مشخص شود پشت طرح ساماندهی پوشاک چه افرادی هستند؟ این مافیای واردات دست از سر ما بر نمی دارد. همچنین در وزارت خانه چه کسانی این موضوع را حمایت می کنند؟ البته خیلی از اعضای وزارتخانه موافق این نیستند اما همچنان عده ای هستند که دنبال واردات هستند. البته نمی گوییم واردات نداشته باشیم اما می گوییم حداقل ۱۰۰ دلار بالاتر باشد نه اینکه کفش های استوک نزدیک به ۳ دلار را وارد کنند و به اسم کفش خارجی بفروشند. برای اینکه شعار هم نداده باشیم مدل های کفش خارجی موجود در کشور را ببینید و به سایت های برند خارجی مراجعه کنید و بنینید که حتی یکی از آن ها هم در آن سایت ها نیستند. کفش هایی که فقط وارد می شوند تا بازار را از تولیدکنندگان داخلی بگیرند. به نظر ما بجای ساماندهی واردات، باید صادرات را ساماندهی کرد.
صادرات کفش ۱۵ درصد کاهش یافته است
عرب، عضو جامعه مدیران و متخصصین صنعت کفش نیز در مورد صادرات کفش ایرانی اظهار داشت: میزان صادرات در سال جاری با افت ۱۵ درصدی همراه بوده که ناهنجاری قوانین، دلیل اصلی این اتفاق است.
وی تصریح کرد: باید کاری می کردیم که در سال ۱۴۰۰ با توجه به رشد نرخ ارز و همچنین کاهش صادرات کفش چینی به کشورهای همسایه ایران، صادرات کفش از کشورمان افزایش می یافت به طوری که رشد ۱۵ تا ۲۰ درصدی در این بخش اتفاق بیفتد اما برخی قوانین و موانع صادراتی، مانع این اتفاق شد.
عرب افزود: قیمت مواد پتروشیمی ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش یافت و در این شرایط صادرکنندگان نتوانستند قرارداد ببندند.
صنعت کفش، جزیره کشف نشده
روح اله هادوی نیا عضو هیات مدیره جامعه صنعت کفش ایران اظهار داشت: به گواهی وزارت صمت در صنعت کفش ۵۰۰ هزار نفر اشتغال دارند که اگر این صنف حمایت می شد و فقط ۱.۱۰ هزارم بودجه خودروسازی به صنعت کفش اختصاص داده شده بود الان اشتغال میلیونی و صادرات میلیاردی داشتیم. اشتغال این صنعت، اشتغال پایدار است و مثل خودروسازی نیست که بعد از ۴۰ سال هنوز نمی توانند یک چراغ خودرو را تولید کنند. نمی گوییم صنعت خودرو نباشد، حتما هست اما سهم این صنعت را نمی دهند.
هادوی نیا ادامه داد: تمام کسانی که در نشست حضور دارند همگی تولید کننده هستند و ببینید با چه مشقاتی اقتصاد کشور را به لحاظ صادرات و ارزآوری می گردانند. میانگین قیمت چهار سال گذشته نفت را حساب کنید ببینید چقدر است؟ صادرات دو جفت کفش چرم به اندازه یک بشکه نفت است. نمی دانم مسئولان به دنبال چه می گردند؟ صنعت کفش جزیره کفش نشده اقتصاد کشور است. به لحاظ اقتصاد ملی ظرفیت پایه چهارم اقتصاد ملی کشور از لحاظ اشتغال و ارز آوری هستیم. هزینه اشتغال در این صنعت چقدر است؟ حداکثر ۱۰۰ میلیون، اما هزینه اشتغال در پتروشیمی ۸۰۰ میلیون است. یعنی ۸ برابر پتروشیمی می توانیم اشتغال ایجاد کنیم.
وی افزود: ۷۰ محصول در صنعت کفش از مواد شیمیایی، چرم، پتروشیمی، چسب، نخ و پارچه، قالب سازی و ماشین سازی، فلز کاری، مقوا، صنعت چاپ، بسته بندی، رنگ و غیره وابسته به صنعت کفش هستند. بنابراین این صنعت را فقط کفش نبینید و این یک صنعت عظیم است که اشتغال آن جزو اشتغال ۵۰۰ هزار نفری حساب نشده است. همین الان ماشین آلاتی در این صنعت تولید می شود که با نمونه ایتالیایی رقابت می کنند. در نمایشگاه های خارجی شرکت می کند و در مقابل ماشین آلات ایتالیایی می فروشد.
هادوی نیا تصریح کرد: در تولید مواد اولیه یک زمانی نیاز به واردات از ایتالیا داشتیم اما الان شش کارخانه تولید مواد اولیه پی یو داریم. این مواد اولیه تنها در ایران در کل خاورمیانه تولید می شود. رویه های کفش اعم از رویه کفش مصنوعی، رویه کفش طبیعی و پارچه همگی در ایران تولید می شود. مزیتی ملی که نسبت به خودروسازی داریم هرچند نمی خواهیم در مقابل خودروسازی به ایستیم، صنعت کفش ما شناسنامه کشور است و مثل کشتی آزاد است و بدون حمایت کار می کند. صنعت کفش ایران چه حمایت بشود یا نشود همگی کار می کنیم.
وی با اشاره به زنجیره توزیع و فروش این صنعت اظهار داشت: زنجیره توزیع و فروش و ایجاد فروشگاه های عرضه محصولات چه در پوشاک و چه کیف و کفش باید مورد حمایت قرار بگیرد، این صنعت ایجاد ارزشی است که نیازمند حمایت است. همچنین این صنعت با توجه به ارزشی که دارد نیازمند ردیف بودجه اختصاصی است که باید در سازمان برنامه و بودجه برای آن تصمیم گیری شود.
نظر شما