بازار؛ گروه استانها: گروه بهبود صنعت از سال ۱۳۸۵ در حوزه قیر و آسفالت آغاز به فعالیت کرده است. گرچه در آغاز فعالیت یک تولیدکننده محلی محسوب میشد اما امروزه با توسعه تولیدات، افزایش توان تولید، همچنین سرمایهگذاری در احداث پایانه صادارت قیر به عنوان یک تأمین کننده منطقهای و جهانی نقش ایفا میکند و به عنوان صادرکننده نمونه معرفی شده است.
مدیرعامل این مجموعه معتقد است که اگر مدیران نگاه خدمت رسانی داشته باشند شاید بتوان کاری انجام داد در غیر این صورت تولید و صادرات با مشکلات همیشگی دست و پنجه نرم خواهد کرد.
در همین راستا با «ایمان علیدوست»، مدیرعامل گروه بهبود صنعت در خراسان جنوبی گفتوگو کردیم تا مسائل و موارد پیش روی صنایع را بررسی کنیم.
شرکت خود را از چه سالی تأسیس کردید و محصولات تولیدی چیست؟
شرکت از سال ۸۵ تأسیس شد و در ابتدای کار فقط محدود به طرح های توجیهی و تأمین ماشین آلات خط تولید بود اما به مرور به تولید انواع قیر روی آوردیم و اکنون در کشور تنها تولیدکننده انواع ردههای قیر هستیم.
این گروه شامل سه واحد اصلی است که عبارتند از: واحد تولید قیر که در شهرک صنعتی بیرجند واقع شده است و در زمینه تولید انواع قیرهای صنعتی و امولسیونی فعالیت میکند. واحد بعدی واحد ماشین آلات که از سال ۱۳۸۶ در زمینه طراحی، ساخت و تأمین ماشین آلات تخصصی روسازی و مرمت راه فعالیت میکند و اکنون قادر به تأمین تجهیزاتی از قبیل: انواع قیرپاشها، چیپ سیلرها، ماشینهای میکروسرفیسینگ، درزگیرها، تجهیزات لکهگیری و سایر ماشین آلات مرمت و بهسازی راه است. آخرین واحد به تأمین مواد افزودنی و بهبود دهندههای خواص قیر با بالاترین کیفیت ممکن می پردازد، موادی از قبیل انواع امولسیفایرها، ضد عریان شوندگی، لاتکس و بهبود دهندههای قیر است.
عضویت در پارک علم و فناوری خراسان جنوبی به عنوان واحد فناور، اخذ گواهی نامههای کیفیت و برقراری ارتباط مستمر با واحدهای تحقیقاتی داخلی و خارجی، اخذ استانداردهای ملی کشور در خصوص قیرهای صنعتی و قیرهای امولسیونی، آزمایشگاه مجهز شرکت جهت کنترل کیفیت محصولات و تحقیق و توسعه در راستای توسعه و بهبود خدمات رسانی به مشتریان شرکت انجام شده است تا کیفیت بالای محصولات و دستیابی به تکنولوژی روز دنیا را داشته باشیم.
*هدف شما از تأسیس این مجموعه چه بود؟
ما فقط ۴ نفر همکلاسی و هم دانشگاهی بودیم که قرار گذاشتیم بعد از سربازی کاری برای خود حتما راهاندازی کنیم. هدف ما این بود که الگویی برای دیگر جوانان باشیم چرا که مشکل اصلی در آن زمان و حتی اکنون بازار کار بود که برای فارغ التحصیلان اصلا خوب نبود. ما یا باید به دنبال یک شغل دولتی بودیم یا برای یک شرکت و کارخانه دیگر کار میکردیم یا خود به عنوان کارآفرین وارد عرصه میشدیم، که انتخاب ما از همان ابتدا شروع کار به عنوان یک کارآفرین بود که یک الگوی موفق برای دیگر فارغالتحصیلانی باشیم که میخواهند فعالیتهای اقتصادی خود را شروع کنند.
*صادرات، فروش و اشتغالزایی شما چگونه است؟
ما حدوداً به ۲۰ کشور جهان صادرات داریم و در سال ۹۸ نزدیک به ۷۰ درصد تولیدات ما صادر میشد اما از سال ۹۹ به دلایل مشکلات موجود این صادرات به ۵۰ درصد کاهش داشت و بیشترین صادرات به کشور تایوان است.
در بخش اشتغالزایی نیز ما ۴ نفر شروع کردیم ولی اکنون ۴۰ نفر کارمند در این شرکت اشتغالزایی مستقیم دارند.
*مشکلات و موانع شما در این مسیر چه بوده است؟
مشکلات فراوان بود و تاکنون هم تمام نشده است و این مشکلات ادامه دارد و هیچگاه تمام نشده است، اما از آنجایی که آب دیده شدهایم و علاقه به تولید داریم در این مسیر هنوز ادامه میدهیم و به قول معروف در عرصه تولید و صادرات از هر دری که رفتیم جز وحشت برای ما چیزی نداشت.
از جمله مشکلاتی که هنوز ادامه دارند تأمین مواد اولیه، حمل و نقل، انتقال پول، بیمه، تأمین اجتماعی، امور مالیاتی و انرژی است که حتی نمیتوان گفت یک مورد از این موارد رفع شده باشد. ما همیشه تلاش کردهایم خودمان این مشکلات را برطرف کنیم و از این مسائل حرف به میان نیاوردهایم چرا که فقط باعث انرژی منفی میشود و فقط مجبور هستیم ۸۰ درصد پتانسیل و توانمندی خود را برای رفع این موارد بگذاریم. مشکلات بدون تغییر رفتار مسئولان برطرف نخواهد شد.
*با وجود تمام این مشکلات چگونه به کار خود ادامه میدهید؟
در تمام این مسیر و مرفقیتهایی که کسب کردیم، پشتکار و علاقه خود ما بوده است که به کار کردن، اشتغالزایی و اشتغال مولد داشتهایم. چرا که برای ما در این مسیر اشتغال مهم تر و بالاتر ز منافع مالی و اقتصادی نقش داشت.
*به نظر شما برای تسهیل روند تولید و صادرات چه کارهایی میتواند اجرایی شود؟
لازم است که مواردی از سیاستهای اشتباه برطرف شود. یکی از این سیاستهای اشتباه و مشکلات ما این است که مسئولان به دنبال کسب جایگاه هستند و به شغل خود فقط به عنوان سکوی پرتاب برای جایگاههای بالاتر نگاه میکنند و در نگاه آنها خدمت واقعی وجود ندارد. مدیران میدانند که با تغییر سیاستها و مسئولان آنها نیز تغییر میکنند و انگیزهای برای ادامه کار ندارند و دلسرد شده و به دنبال موقعیت خود میروند.
اکنون ما ۱۵ سال است که در چرخه تولید کار میکنیم و استاندار و مدیران کل بسیاری تغییر کردند و نگرش ها نیز تغییر کرده و این موضوع فقط به ما به عنوان تولیدکننده و صادرکننده لطمه زیادی زده است.
مشکل بعدی که زیاد دیده میشود آمارهای غلط است که مسئولان ارائه میکنند. به عنوان مثال در هفته دولت و دهه فجر کلنگزنیها و افتتاحات بسیاری اتفاق میافتد که ممکن است از چندین ماه قبل به بهرهبرداری رسیده باشد ولی اکنون فقط به خاطر نمایش باری دیگر افتتاح میشوند و گویا کار کرددن فقط در این مناسبتها است و در باقی سال این بخشها دیگر به فراموشی سپرده میشوند هیچکس از روند کار، مشکلات و چالشهای آنها با خبر نمیشود.
راهکار رفع این مسائل این است که مسئولان ابتدا به فکر خدمترسانی درست باشند و به دنبال رسانه و فضای مجازی نباشند، البته هر دو مورد اگر در کنار هم قرار گیرند میتوانند بسیار سازنده باشند.
*درخواست شما اکنون از مسئولان چیست؟
متأسفانه امروز در جایگاهی قرار داریم که فقط باید بگویم ما را به خیر تو نیاز نیست شر مرسان، چرا که از هیچ مسئولی نمیتوان انتظار داشت که کاری انجام دهد چرا که اکنون اگر که صحبتها و مسائل خود را بیان کنیم و به استاندار انتقال دهیم برخی از افراد و مسئولان ناراحت شده و سنگاندازیها شروع میشود که لازم است این نوع نگاه نیز تغییر پیدا کند.
نظر شما