بازار؛ گروه بین الملل: شعار مسابقات المپیک زمستانی امسال در پکن این است: با هم برای آینده ای مشترک اما در واقعیت، این بازیها یکی از پر چالش ترین بازیهای اخیر هستند - از انتخاب بحثبرانگیز پکن در سال ۲۰۱۵ به عنوان شهر میزبان، نقض حقوق بشر در شهر سینکیانگ که جرقه تحریمهای بینالمللی را برانگیخته است، تا قرنطینه ناشی از بیماری همهگیر که جلوی ورود بسیاری از تماشاگران را می گیرد.
بازیهای المپیک که قدمت آن به یونان باستان بازمیگردد، زمانی برای توقف درگیریهای مسلحانه و اجازه دادن به رقابتهای ورزشی در جهان بوده است. مطابق با روحیه این رقابت ها، پنج نقطه عطف کلیدی در رقابت استراتژیک بین ایالات متحده و چین وجود دارد که به آنها اشاره می کنیم:
۱. رقابت در زمینه آینده پول
دو هفته پیش، فدرال رزرو ایالات متحده آمریکا گزارشی در مورد پتانسیل ارز دیجیتال منتشر کرد که مدت ها مورد انتظار بود. این گزارش مزایای فراوان ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) را تایید کرد و تشخیص داد که برخی از کشورها به سرعت در حال پیشرفت در این زمینه هستند. همانطور که تحقیقات خود شورای آتلانتیک نشان می دهد، نود و یک بانک مرکزی - که بیش از نود درصد اقتصاد جهانی را نمایندگی می کنند - در حال بررسی ارز دیجیتال بانک مرکزی هستند.
در راس این گروه بانکهای چین قرار دارد. بانک خلق چین تحقیقات ارز دیجیتال خود را در سال ۲۰۱۴ آغاز کرد و از آن زمان بزرگترین برنامه آزمایشی جهان را توسعه داده است. بر اساس برآوردهای رسمی، ۲۶۰ میلیون شهروند چینی در سال گذشته کیف پولهای یوآن دیجیتال را باز کردهاند و پیامدهای مالی آن میتواند شوکهای داخلی و خارجی ایجاد کند.
زمانی که یوان دیجیتال به طور کامل راه اندازی شود، ممکن است غول های فین تک چینی مانند علی پلی و ویچت پی - که در حال حاضر بیش از ۹۰ درصد از پرداخت های موبایلی داخلی در سرزمین اصلی چین را تشکیل می دهند - از بین ببرد.
رشد این شرکتهای خصوصی یکی از دلایل متعددی است که بانک مردمی یوان دیجیتال را به سرعت عرضه میکند و هدف آن بازپسگیری کنترل کامل دولت بر سیستم مالی است و در حالی که ارز دیجیتال اکنون فقط برای استفاده داخلی است، ورزشکاران و مربیان خارجی می توانند از آن در المپیک برای خرید هر چیزی از سوغاتی گرفته تا نوشیدنی های اسکی استفاده کنند. تنها چیزی که لازم است این است که اطلاعات پاسپورت خود را بارگذاری کنند.
چالش ایالات متحده آمریکا، اروپا و سایر کشورها این است که یک مدل جایگزین برای یوان دیجیتال در سال پیش رو ایجاد کنند - مدلی که به حریم خصوصی کاربران احترام بگذارد اما همچنین وعده پرداخت های سریع تر، ارزان تر و ایمن تر را ارائه دهد.
۲. واکنش دموکراتیک پراکنده علیه چین
دولت بایدن اهمیت ایستادگی دموکراسیها از ارزشهای لیبرال را در مواجهه با اقتدارگرایی در حال ظهور، در بوق و کرنا کرده است. یکی از ستونهای اصلی این تلاش، تلاش فزاینده این دولتها برای اعتراض علیه نقض فزاینده حقوق بشر در چین بوده است.
اما در حالی که تعدادی از کشورها در اعتراض به نقض حقوق بشر توسط چین، المپیک را تحریم کردهاند، بسیاری از دموکراسیهای پیشرو این اقدام را انجام نداده اند - که بر چالش ایجاد یک رویکرد واحد در برابر چین تاکید میکند.
در همین حال چین اعلام کرده است که سی و دو رئیس دولت، خانواده سلطنتی و سازمانهای بینالمللی متعهد به حضور در المپیک هستند و درخواستهای آمریکا برای تحریم این رویداد را «شکست» اعلام کرده است. بسیاری از کشورهای دیگر از میزبانی پکن برای این بازی ها حمایت می کنند و اختلاط فرضی ورزش و سیاست را به سخره گرفته اند.
شکست امریکا در این مورد نفوذ جهانی چین و چالشی را که ایالات متحده آمریکا در جلب حمایت از دموکراسی و حقوق بشر با آن مواجه است، نشان میدهد – بهویژه زمانی که چین در حال ترویج مدل اقتدارگرایانه خود و تضعیف حمایت از حقوق در نهادهای چندجانبه است.
۳. راه رفتن روی طناب شرکت
در مجموع، کشورهایی که حدود ۳۰ درصد از اقتصاد جهانی را تشکیل میدهند، امسال دیپلماتهای ارشد خود را به پکن نمیفرستند - ترکیبی از تحریمها و غیبتهای سیاسی که ظاهراً مربوط به بیماری کووید ۱۹ است. اما این واقعیت که حتی یک شرکت حمایت مالی خود را پس نگرفته است، مطمئناً هر سیاستی را که ایالات متحده و سایر دموکراسیها در نظر گرفته بودند، تضعیف می کند.
مدیران عاملان منصفانه گفته اند که حمایت مالی آنها مربوط به ورزشکاران و مسابقات است. اما منظره عجیب جشن چینی در شب شروع مسابقات و به دنبال آن تبلیغات شرکت های بزرگ آمریکایی می تواند به راحتی به عنوان چشم پوشی از واقعیت تاریک روی زمین تلقی شود. این واقعیت بخشی از روند شرکت هایی است که می خواهند به سرمایه گذاری در چین بدون ایجاد سر و صدای زیاد ادامه دهند.
۴. جهان های موازی (اطلاعاتی)
یکی از مشخصه های دولت چین، دسترسی رو به کاهش شهروندانش به اطلاعاتی است که مورد تایید دولت نیست. حزب کمونیست با سرکوب رسانههای شبه مستقل چینی و تشدید سانسور آنلاین و کمپینی علیه آنچه «نفوذ» افکار غربی به چین میخواند، کنترل بیشتری بر اطلاعات ایجاد کرده است.
محتوای موجود رسانه های اطلاعاتی در چین به طور فزاینده ای شامل پوششی از شی جینگ پی و موفقیت هایش است، مانند مهار کووید-۱۹ به طور موثرتر نسبت به ایالات متحده آمریکا و دفاع از چین در صحنه جهانی. این رسانه ها اخبار مربوط به ایالات متحده آمریکا، ناکارآمدی و قطبی شدن سیاسی را مورد توجه قرار می دهد و به برداشت منفی فزاینده ای از ایالات متحده آمریکا در چین کمک می کند.
موانع دسترسی به رسانه های خارجی در چین در سال های اخیر باعث کاهش بیشتر اطلاعات در مورد آنچه در داخل کشور اتفاق می افتد شده است. رویدادهای پیرامون المپیک این روند را تشدید کرده است: خبرنگاران خارجی شکایت دارند که از تهیه گزارش در مورد رویدادهایی که معمولاً در معرض دید مطبوعات هستند منع شده اند. با عمیق تر شدن رقابت استراتژیک بین دو دولت، مردم چین و آمریکا به طور فزاینده ای روایت های کاملاً متفاوتی را درباره یکدیگر می بینند.
۵. هزینه های سرکوب کووید
سیاست ضد کووید صفر چین در حال نمایش کامل در جهان است. در حال حاضر، صدها ورزشکار خارجی پس از ورود تست آنها مثبت شده و در قرنطینه قرار گرفته اند. طی دو سال گذشته، شی جینگ پینگ توانسته است به نرخ بالای مرگ و میر در ایالات متحده آمریکا و همچنین واکنش آشفته به بیماری همه گیر اشاره کند که گواه برتری سیستم حکومتی چین است. اما اگر همهگیری کنترل شود و اقتصادها به طور کامل بازگشایی شوند، حزب کمونیست برای ادامه این تضاد کار دشواری خواهد داشت.
از آنجایی که مردم چین ممکن است بازگشایی اقتصاد جهان را تماشا کنند، اقتصاد آنها با یک رکود تاریخی مواجه است: یک بحران در بخش املاک، همراه با بادهای مخالف جمعیتی ممکن است رشد تولید ناخالص داخلی چین را به زیر ۵ درصد برساند.
نظر شما