بازار؛ گروه صنعت: در شرایطی بیش از یک میلیون نفر از جمعیت کشور در صنعت چوب و مبلمان فعالیت دارند که به گفته کارشناسان این حوزه، تنها نیمی از ظرفیت مبلمان سازی مورد استفاده قرار گرفته و مابقی مغفول مانده است. بنابراین مسائلی همچون کمبود نقدینگی، دشواری های تامین چوب، به کارگیری ماشین آلات فرسوده و عدم امکان به روز رسانی آن ها، افزایش قطع غیرقانونی درختان و استفاده از چوب غیر مرغوب، معامله با چک های بلند مدت و غیره همگی منجر به این شده که یا فعالان این صنعت به سراغ مشاغل دیگری بروند یا آن ها که مانده اند روز به روز از وسعت فعالیت های شان بکاهند. در این راستا موسی جمشیدی، کارشناس صنعت مبلمان در گفتگو با «بازار» توضیح می دهد:
وقتی به عنوان یک تولید کننده به سیاست کلی متولیان نگاه می کنم متوجه این می شوم که بیشتر به سمت حمایت از نظام سرمایه داری تمایل دارند و به تولید و صنعت توجه کمتری می شود
* در خصوص صنعت مبلمان بفرمایید که چند سال است که در این حوزه فعالیت دارید و چه شرایطی را پشت سر گذاشته اید؟
ورود بنده به صنعت مبلمان با فروشندگی آغاز شد و اکنون بیش از ۲۶ سال از آن زمان می گذرد. از همان ابتدا به نوآوری و طراحی های جدید در حوزه فعالیت خود علاقه مند بودم و همین شد که تلاش کردم با تولیدکنندگان ارتباط بیشتری بگیرم و حتی ایده هایم را به اشتراک بگذارم. این اشتراک گذاری ایده ها منتهی به خلق کارهای جدیدی شد و با همین موضوع کم کم به این فکر افتادم که یک واحد تولیدی برای خود راه اندازی کنم.
می توانم به جرات بگویم اجرای طرح های خلاقانه، نوآوری و طراحی های جدیدی که در ذهن داشتم سبب این شد که تا اینجا بیایم وگرنه موانع و دشواری های این صنعت بسیار است و مواد اولیه مورد نیاز این حوزه همواره در نوسان قیمتی و به مسیر گرانی در حرکت است. از طرفی پشتوانه ای در این زمینه وجود ندارد و وقتی به عنوان یک تولید کننده به سیاست کلی متولیان نگاه می کنم متوجه این می شوم که بیشتر به سمت حمایت از نظام سرمایه داری است و به تولید و صنعت توجه کمتری می شود.
* بفرمایید به نظر خودتان در مسیری که انتخاب کردید چقدر موفق عمل کردید و چقدر مشتریان بازار مبلمان از ایده های نو استقبال می کنند؟
هر چند برای دست یابی به موفقیت آزمون و خطاهای بسیاری داشته ام و هزینه گزافی هم برای آن پرداخته ام اما بازار مبلمان کشور تشنه ایده های نو و حرکت به سمت نوآوری در این حوزه است. بنابراین می توان گفت تاکنون در زمینه مسیری که انتخاب کرده ام موفق عمل بوده ام و نتیجه خوبی را هم از مردم گرفته ام.
همانطور که اشاره کردم خیلی از محصولاتی که فکر می کردیم خوب در می آید، خوب نشدند و کنار گذاشتم؛ ولی در مجموع این که چیز جدیدی را خلق کنم دوست دارم و بازخورد ها هم اغلب برای من خیلی خوشایند و دلگرم کننده است و منافع آن را هم می برم.
* طی گفتگوهایتان اشاره کردید که همواره علاقه مند به ایده پردازی های جدید بوده اید و همین نقطه متمایز شما از دیگر همکارانتان و دلیل موفقیت تان است، آیا فقط از ایده های خودتان در نوآوری و طراحی محصولات جدید بهره می برید یا از توانمندی طراحان دیگر هم برای خلق محصولات جدیدتر استفاده می کنید؟
بله، اهل مشورت هستم، گوش شنوا دارم و از بهترین ایده ها استفاده می کنم؛ یعنی هر کسی می آید یک قطعه ای را به بنده می گوید از آن در کارم بهره می برم. البته فقط از ایده های طراحان بهره نمی برم و حتی یک خریدار خانه دار هم می تواند چراغی را در ذهن بنده روشن کند که طراحان هم به ذهنشان نرسیده باشد.
* با توجه به علاقه مندی تان به صنعت مبلمان بفرمایید فکر می کنید تا ۱۰ سال دیگر در حوزه کاری خودتان به کجا برسید و چشم انداز صنعت مبلمان را چطور می بینید؟
اگر سیاست کلان کشور رو به بهبود و حمایت از تولید باشد، برای ما هم حتما چشم انداز های خیلی خوب و دلگرم کننده ای ایجاد خواهد شد؛ ولی اگر باز هم همان شیوه ای باشد که به دنبال سرمایه داری و دلالی و بازرگانی باشد، نهایتا بتوانیم یک شیب خیلی ملایمی را به سمت جلو پیش ببریم، چون سختی کار این حوزه خیلی زیاد است.
کمبود نقدینگی یکی از مشکلات عمده تولیدکنندگان صنعت مبلمان است و متاسفانه هیچ بانکی در این زمینه کمکی به فعالان صنعت نمی کند. تمام وعده هایی که برای بهبود تولید از سوی متولیان عنوان می شود به مرحله عمل نمی رسد
* اشاره کردید که باید با موانع و مشکلات بسیاری در صنعت مبلمان دست و پنجه نرم کنید، بفرمایید این مشکلات بیشتر از چه نوعی هستند؟
کمبود نقدینگی یکی از مشکلات عمده تولیدکنندگان صنعت مبلمان است و متاسفانه هیچ بانکی در این زمینه کمکی به فعالان صنعت نمی کند. تمام وعده هایی که برای بهبود تولید از سوی متولیان عنوان می شود به مرحله عمل نمی رسد و اگر هم بخواهیم از امتیازی همچون تسهیلات بانکی بهره ببریم باید رابطه هایی داشته باشیم که خواسته مان محقق شود.
با این تفاسیر مشکل درجه اول تولیدکنندگان و فعالان صنعت مبلمان کشور کمبود نقدینگی است؟
بله، مهم ترین بخش کار این است که به هیچ عنوان نمی توانیم از بانک ها تسهیلات بگیریم. فقط یک سری دلال فقط می تواند به تولیدکنندگان وام بدهد؛ یعنی بده بستان های سریع و کوتاه مدتی که برای کار بلند مدت و سرمایه گذاری نتیجه مطلوبی ندارند.
علاوه بر مساله نقدینگی، چالش نوسان قیمت را داریم که در تمام مشاغل وجود دارد. چون هزینه ها خیلی بالا رفته است، جوان ها اغلب دارند از این صنف های سخت و کم درآمد بیرون می آیند؛ یعنی راضی هستند بروند مسافر کشی کنند یا کار های بدون تخصص انجام دهند؛ ولی صبوری نکنند و در این حوزه بمانند. این برایمان مشکل ساز است؛ یعنی می بینم که نمی توانم نیروی کار مفید و پر تلاشی داشته باشیم.
به نظر می رسد از روسیه خیلی خوب می توانند مواد اولیه مورد نیاز صنایع چوبی را وارد کنند؛ ولی چه سیاستی پشت این موضوع است که باز از تولید کننده بزرگی مثل روسیه محصول گران به دست ما می رسد، نمی دانم!
* به بحث کمبود نقدینگی اشاره کردید، بفرمایید در حوزه تامین مواد اولیه با چه چالش هایی مواجه هستید؟
به نظر می رسد از روسیه خیلی خوب می توانند مواد اولیه مورد نیاز صنایع چوبی را وارد کنند؛ ولی چه سیاستی پشت این موضوع است که باز از تولید کننده بزرگی مثل روسیه محصول گران به دست ما می رسد، نمی دانم! به طور حتم برنامه و هدفی برای حمایت از تولیدات چوبی وجود ندارد، با این که می دانم که چیزی حدود ۱۲ درصد از اقتصاد کشور وابسته به صنایع چوبی است.
با این حال واقعیت این است که تولید کنندگان با همت، تلاش و سماجت خود به فعالیت ادامه می دهند، در غیر این صورت حمایتی از تولیدکنندگان حتی در این سال «تولید؛ پشتیبانی ها، مانع زدایی ها» نمی بینیم.
* فکر می کنید اگر موانع تولید کنار برود و روابط بین المللی هم برای فعالیت های اقتصادی بهبود بیابد امکان صادرات هم دارید؟
بله، خوشبختانه طی رویدادهای نمایشگاهی که برگزار می شود مشتریانی داریم که از ما درخواست صادرات محصول دارند. البته تاکنون این درخواست ها به دلیل موانع موجود به مرحله صادرات نرسیده و نمی دانم درخواست های جدید هم تا چقدر می تواند به صادرات منتهی شود با این حال به موضوع صادرات و درآمد ارزی به عنوان یک چشم انداز توجه داریم و تمام کشورهای همسایه نسبت به محصولات چوبی ایرانی ابراز علاقه کرده اند.
* تاکنون تلاشی برای صادرات محصولاتتان کرده اید یا صبر می کنید مشتریان بین المللی خودشان به سمت شما بیایند؟
با توجه به اینکه از شرایط صادرات به صورت حرفه ای با خبر نبودم و آن قدر هم تولیدکنندگان عالی و حرفه ای در این زمینه فعالیت داشتند گفتم اگر وارد این عرصه شوم، شاید آن طور که می خواهم نتیجه نگیرم، چون این کار عقبه ای می خواهد.
بنابراین صادرات به این شکل نیست که شما یک هدف گذاری کنید و بدون این که بستری داشته باشید به همان سمت بروید، حتما باید کیفیت کار شما دوام داشته باشد؛ یعنی کاری که من این جا دارم به مشتری نشان می دهم، اگر صدمین دست هم می زنم، باید بتوانم با همین کیفیت عالی تولید کنم. این مساله قدری برای ما نگران کننده است که نمی توانیم یک کار مستمر را در حد حرفه ای انجام بدهیم.
بنابراین با توجه به اینکه شرایط تامین مواد اولیه با کیفیت ثبات ندارد و نمی توانیم نیازمان را با همان قیمت و همان کیفیت به موقع تامین کنیم چندان شرایط مناسبی برای صادرات محصولاتمان نداریم. البته این مساله فقط مختص به ما نیست و مابقی تولیدکنندگان و فعالان صنعت مبلمان هم چنین شرایطی را تجربه می کنند البته ممکن است یک نفر از جای دیگری سرمایه وارد این کار کرده باشد و قدری کمتر تحت فشار باشد؛ اما در عمل به سود آوری رساندن و دوام داشتن در چنین کاری سخت است.
در حال حاضر تمام سرمایه ها در اختیار بازرگان ها و دلال ها است و مشخص است که آب باریکه خیلی ضعیفی به تولید کننده می رسد که این هم به هیچ عنوان نمی گذارند رشد کند
* سخن آخر؟
تنها درخواستی که دارم این است که متولیان به بخشی از وعده هایشان عمل کنند. بنابراین اگر بخواهیم قشر جوان هم فعال شوند و فقط به صرف درآمد دنبال کار نروند، تخصصی داشته باشند و تولیدات عقبه ای داشته باشد، سیاست کلان کشور باید به سمت صنعتی شدن برود.
در حال حاضر تمام سرمایه ها در اختیار بازرگان ها و دلال ها است و مشخص است که آب باریکه خیلی ضعیفی به تولید کننده می رسد که این هم به هیچ عنوان نمی گذارند رشد کند. بنابراین بهبود شرایط در گرو بهبود وضعیت کلان اقتصاد کشور است.
نظر شما