مجیدرضا حریری در گفتگو با خبرنگار بازار، اظهارکرد: در دولتهای گذشته نقایص نقدینگی قبلا امتحان شد و قرار نیست دوباره آن را در مرحله آزمون قرار دهیم چراکه حدود دو دهه پیش یارانه نقدی ۴۵هزار تومانی، رقمی بیش از ۲۰دلار محاسبه میشد درحالیکه امروز این عدد به کمتر از دو دلار رسیده است.
این فعال اقتصادی ادامه داد: به نظر میرسد باید برای دهکهای مختلف روشهای حمایتی متفاوت دید؛ پرداخت مبلغی یکسان در قالب یارانه به تمامی دهکها یک نوع بیهدفی است.
وی با بیان اینکه باید برای دهکهای مختلف برنامههای متفاوتی داشت، افزود: برخی دهکها به تامین کالاهای اساسی مانند روغن، گوشت مرغ نیاز دارند درحالیکه به بعضی اقشار در کنار این یارانه باید کارت رایگان برای حمل و نقل شهری ارائه داد چراکه حمل و نقل بخش عمدهای از درآمد آنها را شامل میشود.
رییس اتاق مشترک ایران و چین معتقداست: به جای پرداخت یارانه نقدی به این اقشار در ازای ارائه کارت رایگان میتوان اعتبار این بخش را صرف توسعه حمل و نقل شهری کرد که در حال حاضر از وضعیت مناسبی هم برخوردار نیست.
وی با بیان این مطلب که بخشی از دهکهای متوسط شهری قسمت عمده هزینههایشان صرف بهداشت و آموزش میشود، افزود: با درنظر گرفتن سوبسید به این بخش برای برخی از دهک ها، ضمن تزریق مالی به موسسات پزشکی و آموزشی، هزینههای خانوار به صورت قابل توجهی در این بخش کاهش مییابد.
به گفته این فعال اقتصادی، تزریق مالی به موسسات آموزشی کمک به خروج این بخش از رکود و منجر به کاهش بار تورمی اقتصاد کشور خواهد شد ضمن اینکه نیازهای شهروندان در قالب این طرحها دیده می شود.
او با تاکید بر این نکته که یکسان بودن سوبسید نقدی یا غیر نقدی به شهروندان، از نواقص طرح هدفمندی یارانههاست، اضافه کرد: از دهکهای مختلف باید حمایتهای متفاوتی شود.
نظر شما